AŞK "mı?Asla!"

Bölüm 14

Kapıyı açmamla dona kalmam bir oldu.

"Klaus." dedim şaşkınlıkla.

"Elena." dedi Damon tam (!) zamanında banyodan belinde havluyla çıkarken.İşte şimdi sıçtım ve sıvadım!Bu işten nasıl çıkacağım ben?Sertçe yutkundum.Ağlamak istediğim nadir anlardan birni yaşıyorum.

"Elena?Umarım tüm bunların bir açıklaması vardır."

"Tabi ki var!Damon sen odana gidip üzerini giyin ve sonra buraya gel." dedim ona bakmadan.

"Peki." dedi ve çıktı.Sesinin tonundan şaşkınlığını anlayabilmiştim.

"Onun burada ne işi var?Hemde senin odanda?Siz buraya birlikte mi geldiniz?Yattınız mı?Sevgili misiniz?Ne zamandır birliktesiniz?Şimdi siz birlikteyseniz onu öldürmeli miyim?"

"Klaus, sen sorularını bir kağıda yaz.Ben yakında sana kompozisyon şeklinde sana veririm." dedim kapıyı açıp içeri geçmesini işaret ederek.Gözlerini devirdi ve içeri geçti.

"Cevaplar." dedi pencerenin kenarındaki koltuğa otururken.Bu kadar rahat görünmesine şaşırmıştım.

"Biz sevgiliyiz." dedim diğer koltuğa rahatsızca otururken.Gözlerini büyüttü ve sırtını dikleştirdi.Çenesi kasıldığında nefes alış verişim hızlandı.

"Elena bunu istemiyorum.Eğer ayrılmazsan o da diğerleri gibi cehennemin dibini boylayacak." dedi sinirli bir sesle.

"Klaus, bunu bir şaka olduğunu söylesen iyi edersin." dedim sırtımı dikleştirip tek kaşımı kaldırırken.Yüzünde alaycı bir gülümseme oluştu.

"Bunların hepsi aslında bir kamera şakası Ely." dedi sesini incelterek.

"Klaus, buna karışmanı istemiyorum.Bu seni ilgilendirmez." dedim ciddi bir şekilde.Yüzündeki alaycıl gülümseme büyüdü.Ama hala sinirli olduğunu anlayabiliyordum.

"Buna tabi ki karışacağım.Seni korumalıyım!" dedi ayağa kalkarak.İşaret parmağını bana doğrulttuğunda sinirli gözlerimi ona diktim.

"Beni korumalısın öyle mi?Şu an çok güçlü olduğum farkındasın değil mi?İstemeden herkese zarar verebilirim Klaus." dedim ayağa kalkarken.

"Şu an zarar veriyorsun zaten." yüzümü buruşturdum.Sinirlenince istemeden insanların beynini kızartabiliyordum.Bundan nefret ediyorum.

"Üzgünüm.Ama böyle.Size zarar veriyorum." dedim ellerimi iki yana açarak.

"Elena ondan ayrılacaksın yoksa..." ağzımdan istemsizce 'hıh' nidası kaçtı.Ben Damon için ölmeye hazırken onu öldürmesi imkansızdı.

"Yoksa ne?Ne yaparsın Klaus?Öldürür müsün onu? Ha!" dedim sinirlenmemek elimde değildi.Kendimi kontrol edememem her ne kadar beni rahatsız etse de, buna engel olamıyorum.

"Emin ol, daha fazlasını yaparım."dediğinde gözlerimin dolduğunu hissettim.Konuşmak için ağzımı açtığımda, koca yumru konuşmamı zorlaştırmıştı.

Durduk yere neden ağladığımı anlamıyorum.

"Buna izin vereceğimi mi sandın? Bu kadar aptal olma.Benim seçimlerim hiçbir zaman yanlış olmadı.Sen yanlış gibi göstermediğin için öldürdün.Bahane hazır: 'kimse sana layık değil Elena.' Ben senin yönlendirmene gerek duymadan yolumu buluyorum.Anla artık.Su akıyor ve bir şekilde yatağına kavuşuyor.Buna engel olamazsın." dedim boğazımda oluşan yumruyu hiçe sayarak.Sesimin titremesi umurumda dahi değildi.Yada onu kırabilecek olmam.

Kapı açıldığında Klaus vampir hızıyla geleni içeri çekip boynundan tutarak duvara yapıştırdı.

Hızla yanına gidip ayrılmalarını sağladım.