AŞK "mı?Asla!"

Bölüm 1

"Elena biz kardeşiz." kaşlarımı çattım içimden gelen gülme isteğine karşı koyamayarak kahkaha atmaya başladım.Bu bir şakaysa benden özür dilemesi gerekiyordu yoksa boynunu kıracağım.

"Elena şaka yapmıyorum yada dalga geçmiyorum."Derin nefesler alıp gülmemi engelleme çabası içine girdim.Birkaç saniye sonra başarılı olduğum söylenebilirdi.

"Biz kuzen değiliz.Senin annen benim babamla yatmış." dediğinde ciddileştim.

"Bİz kuzeniz ne saçmalıyorsun sen Klaus?Melezlik kafana vurdu galiba." deyip kıkırdadım.

"Sen ve ben kardeşiz Elena.Sen de benim gibi melezsin.Sadece sen görsel ikiz kanı kullanmadığın için kurt yönün ortaya çıkmadı." Saçmalık!

"Saçmalama,insan öldürdüğüm an kurt yönümün ortaya çıkması gerekirdi." dedim gözlerimi kısarak.

"Dediğim gibi benim kurt yönümü de 3 yaşındayken bastırmışlardı hatırlarsan,sen benden 1 yıl sonra doğdun.İkimizin de hatırlaması mümkün değildi.Büyüdük,Michael yani üvey babam bizi kutlardan korumak için tüm aileyi vampire dönüştürdü.Kendileri dönüşmediler Elena sırlarının gelecekte ortaya çıkmasından korktular...."Konuşmaya devam ediyordu.Gerçekten kardeş miydik yani?Mümkün değil!Benim annem böyle bir şeyi yapmış olamaz değil mi?Yapmamıştır!

"Peki diğerleri?" dedim gözlerimin dolmasını engelleyemeyerek.

"Onlar Michaeldan." gözümü kapattım.

"Ne zamandan beri biliyordun?" dedim sesimi sakin tutmaya çalışarak.

"Melez olduktan hemen sonra öğrendim.Eğer melez olmak istersen bende litrelerce görsel ikiz kanı var." dedi.Gözlerimin içine umutla bakıyordu.Onu kardeş gibi seviyordum.O ve kuzenlerim yani şu an üvey kuzenlerim olduklarını öğrendiğim kişiler yani Rebekah,Elijah,Kol biz birlikte büyümüştük, ilk vampirler bizdik.New orleans'ın kurulmasına öncülük etmiştik.En önemlisi de birbirimize kardeş sevgisi besliyorduk.

"Ben.Şey bana biraz zaman verir misin?Zaten ilk vampirlerden biriyim ve melez olma fikri, bilemiyorum." dedim başımı iki yana sallayarak.

"Kardeş olma konusu?" dedi sorarca, gülümsedim.

"Biz ben bunu öğrenmeden önce de kardeştik.İkimizin bağı diğerlerinden daha güçlüydü ve daha iyi anlaşıyorduk.Kuzenden öteydik, daha çok kardeş gibi.Yani bu fikre gayet sıcak bakıyorum.Hep bir abim olsun istemişimdir." Yüzünde bir gülümseme belirdi ve gittikçe büyüdü.Bende ona gülümseyerek bakıyordum.Birden sarıldığında kıkırdadım ve bende ona sarıldım.

"Eğer biraz daha sıkarsan kaburga kemiklerim ağzımdan çıkacak." dedim sırıtarak.

"Kabullenmezsin sanmıştım.Beni çok mutlu ettin Elena." dediğinde gülümsedim.

#

"Tanrım!Ne saçmalıyorsun sen?Üniversiteye mi gideceğim?" diye cırladım şoför koltuğunda oturan Klaus'a.

"Gitmeyeceksin." dediğinde derin bir nefes verdim. "Gideceğiz." dedi sırıtarak.

"1000 yaşını geçtikten sonra ne üniversitesi be adam! 40 kere okudum zaten!" diye cırladım bu kez.

"Bu kez daha iyi olacak,inan bana." dedi gülümseyerek.

"Kaçış yok değil mi?" dedim kaşımı kaldırarak.

"Cık, yok." dediğinde başımı iki yana sallayıp emniyet kemerini çözdüm.O da emniyet kemerini çözdü.Yavaşça kapıyı açtım ve aşağıya indim.

Gözümdeki güneş gözlüğünü çıkarıp gri bol tişörtümün yakasına astım.Önüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıp okulun kapısına yürümeye başladım.Hızlı yürüyerek bana yeriştiğinde ona dönüp gülümsedim.

"Herkes bize bakıyor." diye mırıldandığında başımı yerden kaldırıp,etrafa bakındım.Gerçekten bize bakıyorlardı aynı zamanda da fısıldaşıyorlardı.Bu kendimi garip hissetmeme yol açmıştı.Hani şu dizilerdeki gibi.

Gözlerimi bahçede gezdirdim.En son bir topluluğa takıldı.Mavi gözlü ve siyah saçları olan yakışıklı çocukla gözlerim buluştuğunda hemen bakışlarımı kaçırdım.Çocukla göz göze geldiğim için gruptaki kişilere bakamamıştım.

Binaya girdiğimizde direk olarak müdür odasına gidip ders programımızı aldık.İkimizde Mimarlık okuyorduk ve bu gerçekten saçma!Benim çizim yeteneğim sıfırdır.

"Neden mimarlık?" dedim oturduğu banka otururken.

"Bilmem öyle denk geldi." dediğinde derin bir nefes verip başımı iki yana salladım ve önüme döndüm.Zil çaldığında ayağa kalktım ve fakülteye doğru yürümeye başladım.

"Beni bekle kaybolacaksın." diye mırıldandı ve hızlı adımlarla yanıma geldi.Başka zaman olsu şu süper koşma yeteneğimizi konuştururduk ama buna hiç gerek yok.

"Yön duygum seninkinden daha gelişmiş." dedim ona bir bakış atarak.

"Kim dedi sana kurt adam sürüsüyle tek başına savaşıp dağda kaybol sonra yolunu saçma şeylerden bul diye?" dediğinde sırıttım.

"Siz de beni arayıp bulamamıştınız, dört kişi bir beni bulamamıştınız.Ayrıca saçma dediğin şey doğa!" dedim önüme dönerek.Gözlerini devirdiğini hissettiğimde güldüm.

#

"Birisi çığlık mı attı?" dedim yanımda oturan Klaus'a dönerek.

"Ben duymuyorum." diye mırıldanıp sarışın mavi gözlü kızla bakışmaya devam etti.

"Ben gidiyorum." diye mırıldanıp önümdeki kitapları topladım.

"Nereye?" dediğinde kitaplarımı elime almıştım.

"Kıza bakacağım.Çığlık duydum diyorum?Senin için önemsiz olabilir ama..."dedim.

"Ne yani?Başka vampir olduğunu mu sanıyorsun?Buradaki tek vampirler biziz Elena.Bir şey olmaz." dediğinde gözlerimi devirdim asıl amacım buradan gitmekti.Çığlığı bahane edip tüyebilirim demiştim ama bu seçenek otomatik olarak elenmişti.

"İyi o zaman,gerçek şu ki hoca dersi anlatamıyor ve ben aşırı sıkıldım bence ben gidip beslenmeliyim." dedikten sonra kalkıp hızlı adımlarla sınıftan çıktım.

Hızlı adımlarla köşeyi döndüm.Gördüğüm şeyle sertçe yutkundum.Hani başka vampir yoktu bu lanet okulda!

-------