Chapter 26- Warm

193 5 1
                                    

NAOMI’S POV:

“I’m here na ! And ready to go ! “

Hinagis ko naman ang luggage ko sa loob ng van.

“Chill lang Naomi ! Wala pa ang boyfriend mo ! “

Ha? Wala pa si Kenneth? Umakyat naman agad ako at kumatok sa unit niya.

“Kenneth? Si Naomi ‘to. Hurry up or we’ll be late.”

Di naman pala nakalock eh ! Pumasok na lang ako sa kwarto niya.

Nakita ko na yung mga damit niya. Nakakalat sa sahig. Ano ba ‘tong taong ‘to? Di marunong mag-imis ng gamit? Pasalamat na lang siya at organized ang girlfriend niya. Nilagay ko na ang mga damit niya sa bag niya. I’m sure na yun naman ang mga gamit na dadalhin niya. Kinuha ko na ang mga gadgets niya. Phone, PSP etc.

“Baby?”

“Hay salamat naman at-“

=O_O=

“M-Magbihis ka na nga ! “

Bumungad ba naman sa’yo ang isang gwapong nilalang na basang basa at topless? Sheez. Parang umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko >u<

“Ok ka lang?” binack hug niya naman ako. Lord ! Hep me !

“Y-Yup.”

“Ba’t ka nagstastammer? Naomi, tell me the truth.” he pinned me on the wall.

“W-Wala nga eh.”

Tiningnan niya akong mabuti.

“A-Andun na sila sa baba. Sunod ka na.”

Kumawala ako sa kanya at bumaba na. Sheez -.-

“Oh, kamusta? Bababa na ba yang boyfriend mo?” tanong naman ni Britney habang inaayos ang hat niya.

“Susunod na yun…”

“Naomi, are you okay? Ba’t parang namumula ka? Allergy?” tanong sa’kin ni Neil.

“U-Uh, yes. Allergy.”

“I’m here. Tara na?”

“Ai kalapati ! “

“Oh, are you okay baby?”

Okay? Tinatanong niya ako kung ok lang ako? Naman ! Nakita ko siya shirtless, trinap niya ako sa pader  tapos ok lang ako?!

“Yes. I’m okay.”

“Tara na ! Ano ba?” sabi naman ni Andrew habang pinatunog ang makina ng sasakyan. Yep. Sasabay na daw siya sa’min.

“Naomi, chips?”

“N-No.”

God. Hilong-hilo na ako. Feeling ko masusuka na ako any minute now @_@

“Sinong may plastic dyan?” lakas loob kong tanong sa kanila.

“Uh oh…” sabay sabay namang sabi ng barkada.

Argh. Ang sakit na ng tyan ko. Di ko na kaya-

“Here baby.”

Saktong abot naman sa’kin ni Kenneth ng plastic ay sumuka ako. God. Bakit ba lagi na lang akong sumusuka? For goodness sake, 17 na ako. And still, sumusuka pa din =_=

“Ami, here oh. Water.”

Kinuha naman ni Kenneth ang tubig at pinainom ako. Napaluha na lang ako sa sobrang sakit at kahihiyan.

“Hey.” pinunasan niya ang mga luha ko. Napahigpit na lang ako ng kapit sa unan na dala ko. “It’s okay.” Hinalikan niya ang noo ko. “May dala din akong plastic kasi…” huminga siya ng malalim. “Nagsusuka din ako.”

Ha? O_O

Tumahimik naman ang van.

“Malapit na ba?” tinanong ko na lang to break the silence.

“Oo. Ikot lang tayo dun.” turo naman ni Andrew.

“Ah. Sige.” tumingin naman ako kay Kenneth. “Meant to be pala talaga tayo baby eh. Hahaha.”

Ladies and Gentlemen, welcome aboard Philippine Airlines, flight number 226. Please make sure that all carry-on items are stowed either in an overhead compartment or completely beneath the seat in front of you. If you have problems with the proper stowage of your items, please let a flight attendant know and we will be happy to help you. If you are seated in an emergency exit row, please read the information on the passenger safety card which is located in the seatback pocket in front of you. If you do not meet the criteria for seating in this row, or if you do not wish to assist in an emergency, let a crewmember know at this time and we will be happy to reseat you. Prior to departure from the gate all cell-phones must be turned off and stowed. Once again, we welcome you onboard.

Nakaupo naman ako katabi ni Kenneth.

“Ok ka lang?” tanong niya sa’kin.

“Yeah, yeah. First time ko man ‘to, pero, I’ll be okay.” I smiled.

“Phone mo?”

“Naka Airplane mode na. Sa’yo?”

“Same.”

“Okay.” Ngiti kong sabi habang kinukuha ang jacket ko.

“Para san yan?”

“Malamig po Kenneth. I need this.”

Inagaw niya naman ang jacket ko at niyakap ako ng mahigpit.

“Di mo kailangan ng jacket. Di pa ba enough ang body heat?”

“Malay ko bang yayakapin mo ako?”

Hinigpitan niya ang yakap niya.

“Ako na ang jacket mo. Okay?”

Niyakap ko naman siya pabalik. At pinitik ang ilong niya.

“Okay, okay. Ikaw na ang jacket ko.”

And I gave him a kiss on his lips.

“Oi, bawal ang PDA dito. Magcracrash yung eroplano. Mapupuno daw ng langgam yung airplane. Hahaha.” sabay sabay na sabi ng barkada.

Binato ko naman sila ng papel.

“Magsitigil nga kayo. Inggit lang kayo. Bleh ! “

Niyakap naman ulit ako ni Kenneth.

“Shh, shh. Wag violent baby.” Kiniss niya ako sa noo. Bumelat naman ako sa barkada.

“Ai nako. Inlababo nga sila.” –Andrew

“Welcome to New York ! “

Tumakbo naman agad ako sa labas ng airport. At ngumiti. Whoo ! First time kong makarating dito. Ang gandaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa !

“Ready for the New York adventure?”

------------------------------------------------------------------

Waaa ! Ang tagal ko nang hindi nakakapagupdate dito sa NOE. Walang pumapasok sa utak ko para sa story na 'to eh. Sorry guys. Pambawi oh. Hahaha. Message me for dedications :)

-Vote, comment and be a fan :)

No One Else (KathNiel) [On-Hold]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon