=Aşk Hocam= (BİTTİ)

SEN BENİ ALDATTIN

Geçen Cemre'yle aldığımız elbiseye tekrar inceleyip üzerime geçirdim.
Saçlarımı dümdüz yaparak kırmızı rujumu sürdüm. Gözlerimin rengini ortaya çıkaran koyu bi makyaj yaparak siyah topuklularımı giyip evden çıktım.

İçim içimi yerken heyecandan titreyen ellerimi yumruk yaptım. Bikaç saniye gözlerimi kapatıp açıp zile bastım.

1dakika
2dakika
3dakika

Hala kapı açılmadığında daha sinirli bi hale büründüm. Bu saatlerde evde olması gerekirdi.
Kapı yavaşça açılırken yüzüme en geniş gülümsememi yaydım.

Cem'in altında siyah boxerı üstündede hiç bişey yoktu. Banyodan çıktı heralde diycem saçlarıda ıslak değil ki! Cem beni görünce tek kaşını kaldırarak boydan boya süzdü. E hadi ama mutlu olman gerekirdi.

"Beni gördüğüne sevinme-

"Ceem hayatım hadi ama"

Duyduğum sesle gözlerimi o tarafa çevirdim. Az ilerde Cemin odasının önünde üzerini çarşafla kapatmaya çalışan sarışın hoş, BAYA HOŞ bi kız duruyordu. Gözlerimin içi yanmaya başladığında dişlerimi sıktım. Dur hayır hayır şimdi değil güçlü göster kendini.
Bu sözleri kaç defa tekrarladığımı bilmeksizin Ceme döndüm.

"Noluyo burda Cem?"

Bıkkınca başını geriye atıp sonra yüzünü bana yaklaştırdı.

"Ne noluyo ufaklık?"

Yüzündeki piç ifadeyi görmemle tiksinircesine yüzümü buruşturdum.

"Sen sen nasıl yaparsın?"

Zar zor çıkan sesimin ardından göz yaşlarım sicim gibi akmaya başladı.

"Off ufaklık. Ha ben sana anlatmadım mı? Dur .23değil 29yaşındayım. Öğretmen de değilim, okuldan bi kız vardı hani geçen sene kantinin ortasında onu rezil ettiğin"

Evet hatırladım. Kız onla bunla yatıyorum diye adımı çıkartmıştı. Psikolojik sorunları olduğu için her dediğini duymamazlıktan geliyordum, abisinin olduğunu da duymuştum ama Cem mi yani? Hayır Allah'ım lütfen.

"Hah arkadaşlarının içinde, üvey babasıyla soyunma odasında basıldıkları yalanını ortaya atmışsın. Bu yaptığın yanınamı kalıcaktı UFAKLIK?"

Ağzım açık Cem'i dinlerken ne diyceğimi şaşırdım. Ben haklıydım Ben. Tamam sonradan artık uğraşmasın diye böyle bişey dedim ama müdürün odasında onlarla konuşurken duymuştum.

Kaşlarımı çatarak çantamı dahada sıktım.

"Ben doğruyu söylüyorum. İftira atan o. Gerçekten müdürun odasında tartışma arasında duydum. Yemin ederim."

Karşımdaki 5 ay boyunca tanıdığımı sannettiğim aşşağılığa sinirle süzdüm. Az önce o işini yarım bırakmış şuanda karşımda neredeyse çırılçıplak durmuştu.

"Sanamı inanıcam yoksa kardeşimemi? Az önce yarım kalmış bi sözüm vardıya hani.... Ve ben seni hiç sevmedim"

Alayla söylediği şeyler tam sol göğsümde ağırlık yaparken göz yaşlarımı hızlıca sildim.
O halde napılırdı?
Siz ona kalbinizi, sevginizi, herşeyinizi vermişsiniz. Ama bigün sizi aldattığını kendi gözlerinizle görüyosuz.
Suratına sert bi tokat atarak hızlıca arkamı döndüm.

Nerdeyse koşturarak kör karanlıkta nereye gittiğimi bilmeden ilerledim uzun bi süre.

Yazardan-

Güzel yüzüne akıttı yaşları hissetmeden çıkmaz sokağın sonuna kadar yürüdü genç kız. Duvara sürünerek yere oturdu. Yaşadıklarının bu kadar basit olabileceğini hiç düşünmedi. Geçmişte yaptığı bi hatanın bedelinin bukadar ağır ödeyeceğini kim bilebikirdiki.
Sokağın başından gelen sesleri duymayacak kadar sağır, serserilerin ona yapacağından o kadar habersizdi.

Başını ağır hareketle sağa sola dengesini kaybederek ona yaklaşan serserilere baktı. Nolucaksa olsun dedi genç kız, neyim kaldı ? Yaşıyacak, görecek, gülecek günleri görebilirmiydi bidaha?
Safça sırıtarak sırtını tekrar duvara yasladı. Sevdiğinin dokunduğu yerlere şimdi bunların dokunması bişey hissettirmedi.

Zaten o da bi pisliğin teki değil miydi?