=Aşk Hocam= (BİTTİ)

Kız olsam ilk sana verirdim

"Ya Allah bismillah"
Şunu da aliyim
Bunu da aliyim
Bu çok güzel görünüyo, e bunu da alıyim ben
"Yeter Gonca yeter in artık aşağıya saat kaç oldu hem daha gezicek çok yer var.'
Cemre'nin cırlamalarına kulak tıkamak istesemde ellerim küçük tatlı elmaların üzetindeydi.
"İniyorum ulan iki dakka susmadın ha"
Poşeti bileğime asarak sürüne sürüne ağaçtan indim.
Elmanın tekini şalvarıma sürterek temizleyip ponçikimin ağzına tıktım. Ağzım sulandı lan.
"Ee şimdi nereye?"
Cemre etrafına bakarak gözlerini kıstı.
"Derenin orayamı gitsek? Gidelim hadi neyse"
Kendi sorusuna kendi cevap veriyor hey Allah'ım. Göz devirerek peşinden gittim. Hâlâ beynimin bi köşeyi Cem diye sayıklasa da diğeri unut o piçi diye çıldırıyo. İyi bok yiğiyo.
"Ne düşünüyosun?" çimenlerin üstüne oturarak elimdeki poşeti önüme koydum.
"Aynı bildiğinden farklı bişey yok."
Destek vermek istercesine sımsıkı sarıldı. Bunu da kaybedersem benliğimi yitirebilirdim heralde.
"Üzülme artık. İki farklı şey düşünüyorum ben. Bak şimdi"
İki elini de açarak bağdaş kurduğu dizinin üstüne koydu.
"Belki seni hiç sevmedi, oynadı senle, hisleri yalandı, bakışları, dok-
"Yeter tamam sevmemiş eee"
Bi anda kendimi kötü hissedip sözünü böldüm. Konuşulması gereken konulardı dertlerimi paylaşmam gerekebilir, acımı hafifletmem gerekebilir ama canım bu kadar yanmasın be. Gözümden son anda akan yaşları farkedip başımı öne eğdim. Saçlarımla yüzümü kapatıp devam et dercesine elimi salladım.
"Hah diğer tarafa geçelim" diyerek sol elini gösterdi.
"Sana yaptıkları belkide kardeşinin dolduruşu yüzündendi. Belkide seni sevdi oynamak istemedi ama buna mecburdu. Sana hangisi gibi geliyo?"
" ne demek dolduruşa geldi belki! Aklı yok mu yada kardeşinin sorunları olduğunu bilmiyo mu hangi abi bilmez!"
Öfleyerek ormanlık etrafta taradı gözlerini.
"Bi çok abi tamam kardeşiyle çok samimidir, içli dışlı ve hep yanyandır. Ama Cem pek kardeşiyle görüşemiyo yada bu sorunları yüzünden bıkmış birazda uzak kalmış olabilir."
O da olabilir, bilemem, yani öyle olsun, lütfen inşallah. Gözlerimdeki yaşı silip aptalca gülümseyerek Cemre'ye baktım.
"Off neyse hadi düzelt şu çemberide gidelim"
Onaylarcasına başımı salladım.
"Ben köy bilmem, şalvar bilmem çember hiç bilmem. Sen alıştırdın beni hep."
"Sen daha beni bilmiyosun beybisi"
Diyerek yanağımı sıktı. Beybisi?
Gerçekten baştan itiraz etsemde pantolonlardan eşofmanlardan daha rahat bunlar. Üfül üfül. Gülerek Gülden teyzenin evine geldik. Cemre'nin tontiş anneannesi olur kendileri,çok kıymetli,vesselam :D
"Gelin gelin üşümüssünüzdür, bak bide üstlerine bişey almamışlar"
Yakına yakına mutfakta işlenmeye başladı. Boyu kısa, tatlı, güler yüzlü ayh yerim ben onu.
"Aman be anneanne sende ha bişey olmak bize."
Sobanın yanına oturup bakışmaya başladık.
"Öyle deme hasta olursanız kahrolurum ben"
Canım ya diyerek kendini geriye attı. Onla beraber bende yanına sıvışı verdim.
"Ne güzel annen baban hemde ananen seni düşünüyo değer veriyo. Bide benimkinlere bak işten başlarını kaldıramıyolar mış."
Son kelimeyi abartarak söyleyip ellerimi çenemde birleştirdim.
"Olur mu öyle herşeyi bi kenara at ben varım. Sen le ben aslında sen le ben değiliz"
Uzaylı görmüş köylü gibi bakakldım.
"Aslında senle ben BİZİZ."
Anlamışçasına başımı salladım.
"Evlenelim mi?"
Düşünür gibi oldu aklına yatmış gibi pis pis gülümseyip benide koluna yatırdı.
"Evlenmem mi lan! Hatta ben kız olsam sende erkek olsan ilk sana verirdim.Gerçekten bak"
"Allah razı olsun be "
İkimiz de kahkahalara boğulup giderken akşam olmuştu.