Link de katachtige

14

P.O.V link
Maar voor dat Mila haar zin kan af maken komen er twee jongen binnen. 'TIES! GIO,' hoor ik Mila schreeuwen. De jongens lopen snel naar Mila toe en geven haar een knuffel. Dan stellen ze zich voor. 'Mag ik vragen hoe jullie elkaar kennen?' Vraagt Harm. ' Oh nou jou Mila woonde eerst in een andere dorp hier een uur van dan. En ja daar woonde wij ook!' Zegt die ene Ties. 'Maar hoe weten jullie dat ik in h ziekenhuis lig?' Vraagt Mila. 'Je moeder zei het tegen de mijne.' Zegt de ene Gio. 'Hoe gaat het met Marit?' Vraagt Mila dan. ' goed hoor ze kon helaas niet mee. Maar hoe gaat het met ons Koekiemonster?' Vraagt ties lachend. 'Nou met mij gaat alles helemaal goed. Als ik weer uit het ziekenhuis ben ga ik naar jullie toe! Gaan we er een gekke boel van! Zie ik Marit weer! Ik mis het daar wel hoor! Al is het hier ook vet leuk!' Zegt Mila. Ik weet niet waar ze het allemaal over heeft. Maar ja. Harm zit stil te luisteren. Ik heb geen zin meer om te luisteren. Ik wil weten wat Mila wou zeggen. Maar ja dat ga ik nu niet vragen. Ik denk dat ik zo maar naar huis ga. 'Link?' Vraagt Mila. 'Huh wat?' Vraag ik. 'Je telefoon gaat af!' Zegt Mila. Dan hoor ik het ook. Ik zie dat het Sanne is. Ik neem op en loop maar buiten.
S: link waar zit je?
L: ik ben bij Mila in het ziekenhuis.
S: Oh hoe is het?
L: ze is wakker,
S: mooi kom je straks naar me huis?
L: tuurlijk. Tot zo
Ik hang op en zeg doei tegen iedereen en fiets naar Sanne haar huis. Maar eerst nog de tekening ophalen zodat ik hem kan lagen zien. Maar hoor ik me naam achter me. 'Link wacht!' Roept Harm. Ik stop en wacht op Harm. Als Harm er is vraag ik:' moet jij niet bij Mila blijven?' En ik kijk hem vragend aan. 'Ze zei dat ik beter ff naar huis kon gaan dat zou beter voor me zijn want ze bind dat ik er wit uit ziet maar ik heb geen zin om naar huis te gaan!' Zegt Harm. 'Nou ga dan maar lekker met me mee.' Zeg ik. Tja moet ik zeggen dat hij naar huis moet? Nee dat vind ik lullig. Samen fietsen me naar me huis. Ik zeg tegen Harm dat hij ff buiten kan wachten. Ik pak snel de tekening en ga weer naar Harm toe. Samen fietsen we naar Sanne. Ik zet snel me fiets neer en klop op de deur. Harm sjokt achter me aan. Sanne doet de deur open en geeft me een kus. 'Harm ik dacht dat je bij Mila zou blijven tot ze het ziekenhuis uit was!' Lacht Sanne. 'Van Mila moest ik maar huis voor mezelf zorgen en er waren twee vrienden van haar', zegt Harm een beetje treurig. 'Welke vrienden? Hoe heten ze?' Vraagt Sanne dan. 'Eeh Ties en Gio volgens mij!' Zeg ik. 'Ooh hun! Die zijn zo aardig. Ik gingen een tijdje geleden mee naar waar Mila eerst woonde en toen waren we ook met Ties en Gio. Toen had Mila nog wat met Ties.'zegt Sanne kan. Harm kijk haar verbaast aan. 'Het is al uit hoor!' Zegt Sanne dan snel als ze het gezicht van Harm ziet. 'Maar waarom is het uit?' Vraag ik. 'Ik heb echt geen idee maar komen jullie nog binnen?' Vraagt Sanne dan. We lopen naar de tafel in de woonkamer. Dan leg ik de tekening op tafel. Harm en Sanne kijken er meteen naar. En dan kijken ze me verbaast aan. 'Heb je dit in Joost kamer gevonden?' Vraagt Sanne. Ik knik. 'Waar slaat dit nou weer op dan?' Vraagt Harm. Ik haal me schouder op. 'Maar... Mila wou wat zeggen en toen kwamen die jochies binnen. Misschien weet ze meer!' Zegt Harm. ' het kan maar wat en hoe zou ze het dan moeten weten?' Vraag ik. 'Nou jullie weten toch dat Joost ook eerst in het zelfde dorp woonde als Mila!' Zegt Sanne. 'Eeh nee dat wist ik niet!' Zegt Harm verbaast. 'Oh ik dacht dat jullie dat wel wisten! Maar ja Mila ging vroeger tot groep 2 toen Joost verhuisde met hem om. Dat vertelde Mila aan me, en Joost heeft iets maar ik weet niet precies wat,' zegt Sanne. Ik knik. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wist niks van Joost. Nou ik dacht dat ik alles wist maar dat is dus niet zo. Nou lekker dit. Ik kan hem vanaf groep drie. Maar ja ik denk dat we zo maar weer naar Mila moeten. Want ja blijkbaar weet ze veel over Joost. Ik stel het voor en we gaan naar Mila toe. Al ze er zijn zie ik die twee jongens het ziekenhuis lopen. 'Hey Sanne!' Zegt Ties en zwaait. Sanne zwaait terug en we lopen het ziekenhuis binnen. Mila ligt te slapen. 'Ik hoop dat ze zo wakker word want ik moet zo naar me oma!' Zegt Sanne. En precies op dat moment doet ze de ogen open. 'Sanne!' Zegt ze slaperig maar blij. Ze knuffelt Sanne. 'Mila we hebben een vraag!' Zegt Harm. 'Wat is er?' Vraagt Mila verbaast. Ik laat de tekening zien. 'Is dit van Joost?' Vraagt ze dan. We knikken. ' hoe weet je dat?' Vraagt Harm. 'Vroeger tekende hij ook zo,' zucht Mila. 'Mila, wil je ons vertellen wat Joost heeft?' Vraag ik. 'Nou ik weet de naam niet maar hij ziet waan beelden. Hij dingen die er niet zijn. Hij zie bijvoorbeeld ze rode mensen op de tekening echt. Hij weet ook niet dat ze er niet zijn. Hij weet wel dat hij die ziekte heeft maar hij kan echt en nep niet goed uit elkaar houden.' Zegt ze. Waan beelden dat zie je toch alleen als je drugs gebruikt en in een badtrip raakt.

Hallo mensjes, ik weet beetje saai hoofdstuk en dat Kl niet lang heb geschreven sorry daarvoor. Maar ik heb een vraag! Want ik zou graag de gedacht over het hele verhaal van Joost willen laten zien! Maar ik vroeg me af moet ik het gewoon de volgende hoofdstukkies doen of moet ik er een boekie bij doe dat het geheim van Joost heet? Ik weet het niet dus ik dacht vraag het aan jullie. Bedankt voor als je reageert. Bedankt voor het lezen.
Bye bye