Χρονικά μηδέν (Wattys2016)

Το πάρτυ

Ήρθα.
Καλώς σας βρήκα
εχθροί της θλίψης,
της πλήξης,
της λήθης.


Ήρθα.
Ορίστε και το δώρο μου,
φανταχτερό εξ' όψεως,
κορδελάκια, σχέδια, άρωμα
το σώζουν.


Έφτασα λοιπόν.
Χρόνια η αργοπορία
ίσως συνειδητή.
Ποτά, γέλια, φωνές
υπνωτίζουν,
χειρότερα βυθίζουν.
Και εγώ
κουράστηκα, κούρασα.


Όλα υπέροχα, αισθητικά,
κάποτε ίσως έρθω.
Μα είναι πέτρινο
το χαμόγελο,
προσωρινές
οι παρουσίες.
Θα αναχωρήσουν
σε ώρες, λεπτά και λίγα.

Ήρθε και η χαρά
προσωρινή μας
καλεσμένη,
σαν κλόουν
στα παιδικά πάρτυ
και κάποτε φεύγει.
Πάω μαζί της λοιπόν
και εγώ.
Χρόνια πολλά, καλά,
στιγμιαία...
Φεύγω.
Εξάλλου αναχωρούν
και οι ωρες.