Χρονικά μηδέν (Wattys2016)

Τα ρολόγια

Άβολη σιωπή,
ανούσια φασαρία.
Ο ίδιος ήχος
πνικτικός,
άωρα ρολόγια.
Τικ, τακ,
τικ, τακ,
διακριτικά,
διακρίνοντα.
Κλείσε αυτιά,
βάλε τους ήχους
που παραπλανούν,
ευχάριστες ουσίες.


Όχι,
κλώνοι έγιναν
τα ρολόγια,
πληθαίνουν
ανεμπόδιστα.
Καμπάνες
τα 'τικ, τακ',
φωνάζουν,
μη τα ξεχνάς,
δεν μπορείς
να ξεχνάς.
Θυμίζουν, φωνάζουν:
"υπάρχουμε,
άρχουμε,
δεν ξεγελάς!"
Οκνυρή καταγραφή
του κάθε τώρα
που πεθαίνει.