Χρονικά μηδέν (Wattys2016)

Επανάσταση

Γυρνάω σε πόλεις
χωρίς οθόνες,
σε δρόμους χωρίς
κολώνες,
μόνο πέτρες
κρατάνε στα χέρια
φίλοι & εχθροί.
Πηγαίνω σε μέρη
μακριά από εγκόσμια
και παγκόσμια,
δεν εκφωνώ λόγους,
έχω δαίμονες πολλούς
στο προσκεφάλι μου
μα και φύλακες.
Στο πλήθος
πίσω χάνομαι,
ποδοπατιέμαι,
φθείρομαι...
.
.
.
Κόκκινο φεγγάρι.
Μια πόλη που
καίγεται.
Τίποτα δεν σταματά
αυτό
που δεν δικαιώθηκε,
να βγει στο φως.
Δεν ησυχάζει απόψε
ο ουρανός.
Πυρσοί, μαχαίρια
και οργή.
Ξεκινάει.
Το αναμενόμενο.