Σιωπή

Κεφάλαιο 9

             Είχαν μείνει μόνο λίγες μέρες μέχρι να αρχίσουν τα σχολεία, τα παιδιά δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένα γι'αυτό. Το γεγονός πως θα ξεκινούσε το σχολείο σήμαινε τέλος καλοκαιριού άρα τέλος παραλίας, ήλιου κλπ. Επίσης τέλος ελευθερίας, φέτος έπρεπε να βάλουν τα δυνατά τους να διαβάσουν και να περάσουν σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο. Είχαν όλοι στόχους και ήθελαν να τους πετύχουν όσο τίποτα άλλο.
Ή ώρα ήταν δέκα το πρωί όταν χτύπησε το κινητό του Γουίλ. Ήταν η Νταϊάνα.
<<Έλα μικρή.>> Είπε.
<<Σε ξύπνησα;>> Ρώτησε εκείνη.
<<Αν είχες πάρει δέκα λεπτά νωρίτερα ναι.>> Είπε και γέλασε.
<<Πάλι καλά. Τι κάνεις;>>
<<Καλά είμαι, προσπαθώ να μην σκέφτομαι το σχολείο.>>
<<Και εγώ μία από τα ίδια. Δεν έχω καμία όρεξη να πάω.>>
<<Ας περάσουμε καλά τουλάχιστον σήμερα.>>
<<Σίγουρα, πάντα ξέρουμε πως να περνάμε καλά. Μιλούσα χθές με κάποια παιδιά από το σχολείο στο facebook, μου είπαν πως θα έρθουν όλοι απόψε.>>
<<Τέλεια. Να περάσω να σε πάρω να βρούμε τα παιδιά;>> Ρώτησε ο Γουίλ.
<< Αμέ. Θα βρεθούμε όλοι στου Σαμ κατά τις 8.>> Απάντησε η Νταϊάνα.
<<Τέλεια τα λέμε μετά μικρή.>>
<<Φιλιά.>> Είπε και έκλεισαν το τηλέφωνο.

Η Νταϊάνα κατέβηκε στην κουζίνα, έλειπναν όλοι εκτός από την Τζεν. Μόλις είχε ξυπνήσει και εκείνη και έτοιμαζε πρωινό για τις δυό τους.
<<Καλημέρα Τζεν. Που είναι η μαμά και ο Λούκ;>> Ρώτησε η Νταϊάνα κατεβαίνοντας τις σκάλες.
<<Έχουν πάει βόλτα νομίζω. Πως νίωθεις σήμερα;>>
<<Αχ να χαρείς Τζεν μην μου μιλάς από σήμερα για σχολείο. Έχω μία μέρα ζωής ακόμα.>>
Η Νταϊάνα γέλασε και της έδωσε ένα πιάτο με πανκέικς, φρούτα, μέλι και παγωτό.
<<Πάμε να φάμε έξω.>> Είπε η Τζεν περπατώντας προς την βεράντα.
<<Λοιπόν τι θα κάνετε σήμερα ως τελευταία μέρα; >>
<<Θα πάμε στην παραλία το βραδάκι, θα ανάψουμε φωτιά και θα μείνουμε όσο έχει.>> Είπε η Νταϊάνα τρώγοντας μία μεγάλη μπουκιά από το πρωινό της.
<<Μπράβο, να περάσετε καλά. Μου έχουν λείψει αυτά τα χρόνια του λυκείου να σου πω την αλήθεια.>>
<<Σιγά βρε Τζεν δεν σε πήραν και τα χρόνια, άλλωστε τώρα είσαι φοιτήτρια, εσείς περνάτε πιο καλά απ'ότι εμείς που είμαστε ακόμα μικροί. Μην μου πείς οτί δεν περνάτε πιό ωραίο τώρα με τον Νταν;>>
<<Ναί η αλήθεια είναι πως περνάμε, είμαστε πιο μεγάλοι και πάμε όπου θέλουμε αλλά η κάθε ηλικία έχει τα καλά της.>>
<<Σε αυτό θα συμφωνήσω.>>
Ο Νταν είναι το αγόρι της Τζεν από την Δευτέρα λυκείου, είναι ακόμα μαζί και θέλουν να πάνε Αγγλία για σπουδές ώστε να 'ναι μαζί. Μοιάζουν πολλοί σαν χαρακτήρες, είναι ήσυχοι και τους αρέσει πολύ το διάβασμα, γι'αυτό άλλωστε ταίριαξαν. Η Νταϊάνα πιστεύει πως είναι το τέλειο ζευγάρι, μόνο ένας Νταν θα ταίριαζε στην Τζεν, τόσο ήσυχη και ώριμη καμία σχέση με την Νταϊάνα, μπορεί να έδειχνε σοβαρή αλλά μέσα της ήταν εντελώς παιδί, προσπαθούσε να αντιμετωπίζει τα πάντα με λογική και ηρεμία όμως πολλές φορές της ήταν πολύ δύσκολο με αποτέλεσμα να απομονώνεται και να φυλακίζεται στην σιωπή της όπως όταν μετακόμισαν στην Βόρεια Καρολίνα λιγο μετά τον χωρισμό των γονειών της. Είχε κλειστεί πολύ στον εαυτό της και ας ήταν μικρή, άρχισε  να βγαίνει με τον Σαμ, τον Γουίλ, την Ρόζι και την Έμμα και έτσι άρχισε κάπως να περνάει καλά και να μην σκέφτεται τον μπαμπά της, γιατί μπορεί να μην τον αναφέρει ποτέ αλλά τον αγαπάει πολύ και θα έδινε τον κόσμο να γύριζε ξανά κοντά της.