Κεφάλαιο 16

36 2 0
                                    


Κοντοστάθηκε γιά λίγο να σιγουρευτεί αν όντως έβλεπε καλά, τότε είδε τον Σαμ με την Χάνα να κάθονται σε μία κούνια στον τεράστιο κήπο της Έμμα και είδε την Χάνα να φιλάει τον Σαμ. Εκείνος την απομάκρυνε ελεφρά, η Νταϊάνα αναρωτήθηκε γιατί το έκανε αυτό. <<Συγνώμη Χάνα.>> <<Όχι εγώ συγνώμη, δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό.>> Είπε εκείνη ξαφνιασμένη με την κίνηση πού μόλις είχε κάνει. <<Δεν φταίς εσύ, είμαστε όλο το βράδυ μαζί άλλωστε.>> Την κοίταξε και χαμογέλασε αμήχανα. <<Δεν θέλω να νομίζεις πως έχω παρεξηγήσει τον χρόνο πού περάσαμε μαζί.>> <<Όχι φυσικά και όχι, ας το πάμε χαλαρά. Δεν είπα πως δεν μου αρέσεις, τυφλός θα ήμουν.>> <<Εντάξει.>> Είπε εκείνη και έπεσε σιωπή την οποία έσπασε η Νταϊάνα. <<Παιδιά! Φεύγουμε.>> <<Ερχόμαστε.>> Είπε η Χάνα και βρέθηκε κοντά στην Νταϊάνα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τι βλάκας θεέ μου είμαι, σκέφτηκε ο Σαμ. Με φιλάει τέτοια κοπέλα και γω της λέω να το πάμε σιγά σιγά. Μα τι σκέφτομαι πιά;! <<Σαμ θα έρθεις;>> Γύρισε και είδε την Νταϊάνα πιό πίσω να τον περιμένει. <<Έρχομαι ναί.>> Είπε εκείνος και πήγε προς το μέρος της. Μαζεύτηκαν όλοι στη είσοδο γιά να φύγουν καθώς ο Τζος κατέβαινε τις σκάλες, είχε πάει να ελέγξει την 'Εμμα για τελευταία φορά. <<Τζος, με την Έμμα όλα καλά;>> ρώτησε η Νταϊάνα, <<ναί μην ανησυχείς στο κρεβάτι της κοιμάται.>> είπε εκείνος καθησυχάζοντας την και εκείνη σχημάτισε ένα ευχαριστώ με τα χείλη της.<<Χάσαμε κάτι;>> ρωτησε ξαφνιασμένη η Χάνα.<<Οι φίλες μας απο δω, η μια που έχει ξεραθεί στον καναπέ>> ειπε ο Γουίλ δείχνοντας με το κεφάλι του την Ρόζι <<και η άλλη που έχει ξεραθεί στο κρεβάτι της, γίνανε ντέφι !>>. <<Και γιατί δεν με φωνάξατε; >> Είπε ανήσυχος ο Σαμ. <<Δεν ήθελα να κάνω και σ'εσάς χαλάστρα, φώναξα την Νταϊάνα .>> Απάντησε ο Γουίλ κλείνοντας του το μάτι. <<Απορώ πως δεν έκαναν έμετο !>> Είπε ο Λίαμ. Ο Σαμ τον αγριοκοίταξε, το ότι ο Λιαμ ήξερε και βοήθησε κιολας αντι για αυτόν τον τρέλενε. <<'Επρεπε να με φωνάξεις είναι και δικές μου κολλητές !>> Είπε θυμωμένα στον Γουίλ. <<Αν δεν μπορούσες εσύ να πάρεις τα μάτια σου απο κάπου, δεν σου φταίει ο Γουίλ, ευθύνεσαι και 'συ για την κατάσταση της Ρόζι !>> απάντησε νευριασμένη η Νταϊάνα. <<Δεν κατάλαβα μόνο κάποιοι άλλοι έχουν το προνόμιο να μένουν μόνοι με τις καινούργιες τους παρέες ;;>> . <<Η Ρόζι μαζί σας ήταν και την γράφατε !>> . <<Δεν τη γράφαμε εσείς φέρατε στην παρέα την Χάνα και δεν θέλαμε να νιώσει άβολα που δεν ήξερε κανέναν !>> απάντησε ο Γουίλ. <<Και απο πότε βάζουμε έτσι άτομα στη παρέα μας ;>> είπε ο Σαμ έχοντας αυξήσει τους τόνους. Ο Λιαμ, ο Τζος και η Χάνα είχαν μείνει να παρακολουθούν αυτο που ξεκίνησε σαν ερωτικό καβγαδάκι ανάμεσα σε Σαμ και Νταϊάνα και κατέληξε σε καβγά ανάμεσα στους τρείς. ΄Ενιωθαν περίεργα, και το θάρρος πήρε ο Τζος που έχει έρθει πιο κοντά με τα αγόρια, <<Παιδιά η Ρόζι θα ξυπνήσει απο τις φωνές, είμαστε όλοι κουρασμένοι δεν φεύγουμε καλύτερα ;>>.  <<'Εχει δίκιο ο Τζος πάμε στα κρεβάτια μας και τσακωνόμαστε αύριο που θα 'μαστε απαρτία η πεντάδα,,άλλωστε αυτο δεν κάνουμε απο το δημοτικό ;>> Είπε χασμουριώντας η Ρόζι που μόλις είχε ξυπνήσει απο τις φωνές τους. Απο ΄κει που τα βλέμματά του Σαμ, της Νταϊάνα και του Γουίλ πετούσαν φωτιές, με μιας μαλάκωσαν, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και έστρεψαν το βλέμμα προς τη Ρόζι βάζοντας και οι τρεις τα γέλια. <<Τι γελάτε βρε ηλίθια δε φτάνει που με ξυπνήσατε, πάμε σπίτια μας !>> Τα τρία παιδιά πήραν μια αγκαλιά τη Ρόζι και τώρα άρχισαν να γελάνε και οι τέσσερις μαζί. Η Χάνα βλέποντας αυτή την εικόνα θυμήθηκε τα παιδιά που έβλεπε στο δημοτικό, τα παιδιά που κάθε λίγο και λιγάκι τσακωνόντουσαν και μετά έπαιζαν πάλι μαζί, <<Σαν να μη πέρασε ούτε μέρα>> είπε απο μέσα της. Ο Λιαμ βλέπει τα παιδιά που οι φήμες που άκουσε όταν πρωτοήρθε στο σχολείο λέγανε πως ήταν ψεύτικη παρέα, να ναι τώρα μια αγκαλιά και να γελάνε σαν μικρά παιδιά <<Άραγε η Νταϊάνα θα με εμπιστευτεί και μένα ποτέ έτσι;>> σκέφτηκε. Εκείνη τη στιγμή η αγκαλιά έσπασε τα παιδιά ολα ξεκίνησαν να φύγουν και η Νταϊάνα άπλωσε το χέρι της στον Λίαμ <<Πάμε;>>. Ο Λίαμ της χαμογέλασε και της έπιασε το χέρι. Ο Σαμ βλέποντας τον Λίαμ και τη Νταϊάνα να περπατάνε μπροστά του στράφηκε προς την Χάνα <<Ξέρω πως πριν είπα πως θέλω να το πάμε χαλαρά, αλλά τι θα έλεγες να πηγαίναμε κάπου μόνοι μας ; Ξέρω το ιδανικό μέρος.>> της είπε κλείνοντας το μάτι. <<Αν ενδιαφέρεσαι όντως θα προσπαθήσεις καλύτερα την επόμενη φορά.>> τώρα η Χάνα είναι αυτή που του έκλεισε το μάτι και κατευθύνθηκε προς το αυτοκίνητό της. <<Καληνύχτα παιδιά>> <<Καληνύχτα Χάνα μιλάμε αύριο>> φώναξε η Ρόζι. <<Προχώρα και άσε τις καληνύχτες>> είπε ο Γουίλ που την κρατούσε απο τη μέση για να μη σωριαστεί στο δρόμο.

ΣιωπήWhere stories live. Discover now