Looking for happiness

Rozdział 12

-T-Tak..-zająknęłam się. Louis z wielkim uśmiechem na twarzy wsunął mi pierścionek na palec po czym przytulił mnie i pocałował.
-Kocham cię.-szepnął do mojego ucha.
-Ja ciebie też.-uśmiechnęłam się. Po przyjęciu gratulacji od rodziców Lou oraz nie chętnych od jego starszych sióstr i obojętności ze strony Zayn'a poszłam na górę uśpić CJ'a. Stałam nad jego łóżeczkiem i patrzyłam jak leży wpatrując się we mnie czekoladowymi oczami. Wyglądał tak słodko. Już dość długie czarne włosy, lekko ciemna skóra. Kolor był znikomy ale cóż. Jeśli ktoś jest spostrzegawczy.Moje uczucia do Zayn'a chyba jeszcze nie zniknęły. Chyba. Kiedy go widziałam czułam jakieś skręcenie w brzuchu, ale to Louis'a kochałam. Fakt mam dopiero nie całe 18 lat i może kiedyś okazać się że to tylko zauroczenie ale wiem ze tak nie będzie. Kiedyś Lou mnie nawet nie lubił a teraz? Jakieś 20 minut temu mi się oświadczył. Chce wziąć z nim ślub, mieć jeszcze jedno dziecko i spędzić z nim resztę życia. Z Zayn'em to chyba nie było to. To była moja pierwsza miłość ale niedługo później poznałam swojego narzeczonego i miłość do Malika jakby ręką odjął. Fakt że teraz uczucie kiedy go widzę można porównać do motyli w brzuchu ale kto by się tak nie czuł po tym wszystkim? Ona sie właśnie tak czuje. I będzie przez najbliższy czas.Nagle poczułam ciepły oddech na swoim karku. Odwróciłam się w tamtą stronę by spojrzeć prosto w czekoladowe oczy Mulata.
-Czego chcesz?-zapytałam nie ruszając się.
-Przyszedłem zobaczyć..jego..- odwrócił ode mnie wzrok i popatrzył na CJ'a który zaczął mu się badawczo przyglądać.
-Dziecko jak dziecko. Nic szczególnego.-mruknęłam. Kim on jest żeby tutaj przychodzić i niszczyć mi taki wspaniały wieczór?
-Ma oczy jak ja.-uśmiechnął się rozczulająco.- I włosy.
-Może i tak, ale teraz już stąd idź. Nie mam najmniejszej ochoty słuchać tych głupot i oglądać ciebie. Podjąłeś decyzje tamtej nocy, ułożyłeś sobie życie jak ja więc nie niszcz tego.
-Jaką miałem podjąć decyzje Catherine? Albo wziąłbym z nią ślub albo zniszczyłbym karierę chłopaków. A to jest też po części twoja wina bo nie powiedziałaś że jesteś w ciąży.
-A co by to zmieniło? Miałam powiedzieć ci w dzień ślubu 'Zayn zrobiłeś mi dziecko więc zostaw tą idiotkę Perrie i mi pomóż bo zapewne Paul wyrzuci mnie z domu'? Co by to dało co? Zostawiłbyś ją? Wątpię. Dla ciebie to była tylko jedna nic nie znacząca noc a mi zmieniła całe życie.
-Wiem. Przepraszam Catherine..-powiedział cicho. Mam nadzieje że zrobiło mu się głupio.
-Nie mam co ci wybaczać. Po prostu nie zachowuj się nigdy ale to prze nigdy jakbyś był jego ojcem. Nie mów że jest do ciebie podobny. On ma ojca, a ty możesz być co najwyżej jego wujkiem.
-Catherine. Biorę rozwód z Perrie a on ma ojca. Ja nim jestem. Ja chce nim być.
-Nie. Bierzesz z nią rozwód i tylko dlatego chcesz być dla niego ojcem. Tak to prawda on ma ojca. Ale jest nim Louis. On był ze mną od początku i do niego CJ powie kiedyś 'Tato'. Zrozum.-Zayn zbliżył się do mnie a jego twarz przybrała niebezpieczny wyraz.

-To ty coś zrozum.-powiedział niskim głosem którego szczerze się wystraszyłam.-Mam pieniądze. Mam sławę. Mam prawników. Ty nie masz nic. Nie muszę się długo starać żeby zabrać ci jakiekolwiek prawa. Ty jesteś tylko zwykłą małolatą i mogę sprawić że jeszcze na te kilka miesięcy trafisz do domu dziecka a kiedy stamtąd wyjdziesz będę już w trasie i nic nie zrobisz.- W oczach zebrały mi się łzy. Jak on może być taki podły? Zayn którego kochałam nigdy by tak nie powiedział. Zayn który był moim przyjacielem nigdy by mnie nie przestraszył. Ale widać nigdy go nie znałam. Poczułam jak smutek ustępuje wściekłości.

-Nie! Może i jesteś wielką gwiazdką ale ja mam Louisa. Zrozum że ty mi nic nie zrobisz. Nie boje się ciebie. Ja już nie jestem tą idiotką co kiedyś.

Chłopak odsunął się ode mnie kawałek i popatrzył zamyślonym wzrokiem.

-A jeśli cię kocham?-zapytał. Poczułam jak krew odpływa mi z twarzy. Jak on do cholery może powiedzieć coś takiego? Czy on lubi wszystko niszczyć? Przed chwilą powiedziałam jego przyjacielowi, że za niego wyjdę a teraz Zayn tak po prostu mówi 'a jeśli cię kocham'. Zaczynam się już gubić w swoich uczuciach. Do tej pory wszystko było pięknie. Ale nie. On się musiał zjawić i wszystko zepsuć.Nie wytrzymałam i nim pomyślałam moja ręka uderzyła go w twarz z największą siłą jaką umiałam. Mężczyzna popatrzył na mnie czekoladowymi oczami w których skakały ogniki i dotknął swojego policzka.
-Idź stąd..-powiedziałam mając nadzieje że głos załamał mi się tylko w wyobraźni.

Leżałam w łóżku wpatrując się w sufit. Louis już spał a ja jakoś nie mogłam. Od kilku godzin przewalałam się z boku na bok. Moją głowę zaprzątały niepotrzebne myśle. Na przykład ta że Zayn śpi za ścianą. Nagle poczułam ręce oplatające się wokół mojej talii, a głowa mojego narzeczonego znalazła się na mojej klatce piersiowej.

-Czemu nie śpisz?-wymruczał zaspanym głosem.

-Jakos nie jestem zmęczona.

-Mogę cię zmęczyć jak chcesz..-już widziałam ten chytry uśmieszek na jego twarzy kiedy jego ręka zsuwała się w kierunku moich spodenek.

-Spadaj! CJ śpi a za jedną ścianą jest Charlotte, Zayn i jeszcze na przeciwko twoi rodzice.

-Zayn. O niego chodzi prawda? Nie podoba ci się że tutaj jest.

-Louis..po prostu on..powiedział że zabierze mi CJ'a..-powiedziałam cicho.

-Że co?-oburzył się i już wstawał ale złapałam go i przyciągnęłam do siebie.

-Lou..nie denerwuj się. On tego nie zrobi ale..

-Ale..?- popatrzył na mnie. Teraz leżał na brzuchu patrząc na mnie.

-Poniekąd powiedział że mnie kocha.

-Zabij go!-zerwał się z łóżka i chwycił spodnie.

-Louis!- wstałam i do niego pdoeszłam.-Daj mu spokój. Wiesz ze to nic nie zmieni, ja kocham tylko ciebie i przecież wiesz że Zayn'owi wkrótce przejdzie. On tylko tak mówi bo ma kryzys małżeński i tyle.

-Dobra..ale rano nie gwarantuje ze nie spadnie ze schodów.-warknął i po chwili wrócił do łóżka.

-A spróbuj mu coś zrobić.-wywróciłam oczami. Jest zły. Są święta a ja nie chce żeby chodził naburmuszony.-No to jak? Jest jakiś sposób na rozweselenie cię?- zapytałam i wdrapałam się na materac.

-Jakiś jest.-burknął.

-Jakiś?-uśmiechnęłam się lekko i usiadłam na nim okrakiem.-A zdradzisz mi go?\

-Pomyśl. Jesteś bardzo mądra.- mruknął. Hmm..Lou, Lou, Lou jakiś ty przewidywalny. Nachyliłam się nad nim i zaczęłam składać drobne pocałunki na jego szyi.

-Tak?

-Y-ym..-wymruczał. Przesunęłam się ku górze i zaczęłam calować linie jego szczęki chichotając przy tym z powodu jego zarostu który mnie gilgotał.

-A tak?

-Nie.-prychnął. Gramy twardego tak?- prycnęłam w myślach. Pocałowałam kącik jego ust i po paru sekundach wpiłam się w jego usta.-Wygrałaś.-wymruczał i już po chwili leżał na mnie.

_______________________

Proszę bardzo, oto rozdział 12, mam nadzieje że nie jest taki zły.

No i oczywiście wielkie Dziękuje za ponad tysiąc wejść na bloga

Akira :*