Chapter 6: beauty; danger
>being ugly is not a sin.
Annie's POV
Heyyow! Remember m3h?
Ako yung kaibigan slash katrabaho ni maine sa bakery ng halimaw na intsik. Ahihihi
Habang nasa kalagitnaan ako ng paglalakad napansin ko si peter na nauunang naglalakad sakin. Siya yung krass ko e. Ssssh! Quiet lang kayo ah?
Krass ko siya kaso si maine naman ang gusto niya pero tanggap ko yun.
Sino ba nga ba namang magkakagusto sa babaeng pagkalaki laki ng panga at pagkahaba haba ng baba?
Kumpara mo kay maine na sobrang ganda. Nung nagpaulan nga ata ng kagandahan si God e naka energy drink siya kaya gising na gising, baka red bull pa ang natira. Hehe
Kahit anong gawin mong pagpapapanget kay maine, wala e maganda pa din, kaya minsan natatakot akong tabihan siya.
Kahit ata itabi siya kay miranda kerr. Maganda pa din .. si miranda. Hehehe. Char!
Pero de. Maganda talaga si maine kaya inggit na inggit ako sakanya pero di gaya ng iba, imbis na sabihan ko siya ng masama e nakipagkaibigan ako sakanya. Kasi hindi lang siya maganda, mabait din siya.
"PETER!" sigaw ko kaya napalingon siya sakin. Lumaki lang ang mata niya at mabilis na lumakad hanggang sa tuluyan na siyang tumakbo. Awwe! Ang cute niya tumakbo. Parang natatakot lang no? Hihihi
Nagtuloy tuloy nalang ako sa paglalakad at baka kainin na ko ng amo kong halimaw. Laki pa naman nung butas ng brief at short niya. Medyo nakakaumay nga yung lumitaw na pwet e. Brrrr kaderders.
Habang naglalakad ako magkekwento nalang ako. Hihihi
About kay peter ma loves *O*
Kasi binigay niya kay maine yung number niya pero mukang hindi naman interesado si maine kaya binigay niya yun sakin.
Ganto yung una naming conversation. Wag kayo masyadong kikiligin ah?
Ako: hi peter beybe
siya: maine?
Ako: esnopey
Siya: oh e sino ka?
Ako: annie this.
Siya: ah wala akong kilalang ganon. I dont talk to strangers. Bye.
The end. Chararat!
Eto pa. Dahil magkatabi lang ang pinagtatrabahuan kong bakery at pinagtatrabahuan niyang restaurant at palihim akong pumunta dun.
Nakita ko agad nun ang gwapo niyang muka na nasa counter. Kahero kasi siya.
Tinext ko siya para sana i-surprise.
Ako: hi peter. Busy ka ba?
Siya: ... (tinignan lang yung phone tas binulsa ulit)
Hehehe medyo nainis ako dun ah. Try pa! Kerrie pa yan.
Ako: Peter! Huy!
Ako: Peter uso mag repz.
Ako: helloooo! May tao ba here?
tinignan niya yung cellphone niya sabay kumunot ang noo tas ayern nireplyan niya na ko.
Siya: late to receive kasi tsaka busy ako. Bukas kana mag text or kung pwede wag kana mag text.
Muntik na kong mapabalikwas sa kinauupuan ko dahil sa kilig.
Asdfghjkl enebe! Sabi niya bukas nalang daw. So ibig sabihin bukas na kami magde-date nun diba? Ayieee. Ayun kasi yung pakay ko kaya ko napadaan sa restaurant na pinagtatrabahuan niya.
Kaso to the next day e hindi ko na siya nakita.
Haaay! Pero ang sarap paring alalahanin ng mga nakakakilig naming memories ni peter. ayiiee. Ahihihi.
