Chapter 7: there's a reason
Maine's POV
Sa pangalawang pagkakataon ay nawalan lang ako ng malay habang nangyayari ang pinaka masamang panaginip na nangyari sa tala ng buhay ko.
Akala ko noon, yung pagkakaroon ko ng amnesia ang PINAKA pero meron pa pala.
Meron pa palang mas sasama.
God, bakit hindi mo po ako tinulungan? Bakit hindi ka po gumawa ng paraan para hindi nila magawa lahat ng yun saakin? Bakit po sa dinami rami ng tao ako pa? Ako pang wala namang ginagawang kasalanan.
Nagsimula na naman ako sa pag iyak. Para na rin nila kong pinatay sa ginawa nila.
Pakiramdam ko ang dumi dumi ko na. Sobrang dumi ko na. Sana mamatay nalang ako kung ganto lang din.
Pagkamulat ko, nakita ko yung anim na lalaki na nagkakabit ng belt.
Napansin nilang gising na ko kaya napa smirk sila.
Sabihin niyong bangungot lang to. Gisingin niyo na ko please.
"Sayang yung pagiging magandang babae mo, mamamatay kana" sabi ng isang lalaki at muli, malakas na tawa nila ang nabuo sa buong lugar.
"May ihahabilin kaba? Sabihin mo lang, ipapaalam namin sakanila yang huling salita mo. HAHAHAHA" sabi niya ulit.
Galit, takot, kaba at marami pang emosyon ang naghalohalo sakin na hindi ko mailabas.
"Ano bang kasalanan ko sainyo?" Tanong ko habang walang tigil pa din sa pag iyak.
"Wala naman, tanga ka lang talaga" sagot ng lalaki na pinaka seryoso sakanila habang naninigarilyo.
Lumapit sakin ang isa sakanila, yung hayop na nanloko sakin kanina.
Walang kahit na ano ang lumalabas sa bibig niya, ganon din sakin dahil halos hindi na ko makahinga dahil sa sobrang pag iyak ko.
"Mabait ka diba? Tuwang tuwa nga ko sayo kanina, haha mukang gusto ka ng kunin ni Lord" sabi niya habang kinakalagan ako mula sa pagkakatali ko sa kama.
"Pero pasalamat ka pa nga samin e, kasi sabi nila hindi daw nakakapasok sa langit ang mga babaeng virgin" sabi niya na ikinasama lalo ng muka ko. Galit na galit na talaga ko. Sasabog na ko sa galit.
"Sikip mo nga e kaso anim kaming pumasok sa hiyas mo kaya maluwag luwag na kaso sa labas na pi--"
*slaaaaap*
Sinampal ko kaagad siya ng matanggal ang sa pagkakatali ang kamay ko.
Tumayo agad ako at tatakbo ng sana ng mahuli pa rin nila ko. Pilit akong kumakawala sa pagkakahawak nila sakin pero mahina lang ako kumapara sakanila.
"Tatakas ka pa e!" Sigaw sakin ng isa pa at malakas na sampal ang binigay sakin.
"Wag ka ng umarte! Ang gwapo ng nakakuha ng virginity mo oh! Hearttrobs HAHAHA" para akong galit na galit na aso na gustong gusto ng kumawala sa pagkakatali at patayin silang anim.
Grrr! Aaaaaah!
Bigla akong nilagyan ng kumot ng isang lalaki mula sa likuran ko.
"Pantakip mo yan sa katawan mo, sayang kung makikita lang ng lahat .. mababalita ka kasi mamaya" napalunok ako sa sinabi ng pinaka seryoso sakanila.
"Kasi mamamatay kana" pahabol niya pa.
Gusto ko silang murahin at saktan pero parang hindi ko masabi ang mga masasamang salita na bagay sakanila.
Pagiyak nalang ang kaya kong gawin.
"Tara na, dalhin niyo na yan" utos niya sa mga kasama niya kaya binuhat ako ng lalaking may pinakamalaking katawan sakanila.
Silang anim? Sila ang alagad ni satanas. Nahawakan na sila ng kadiliman.
God, bakit hindi ka po kumikilos para sakin?
Pero alam ko pong may rason ang lahat, bakit nangyayari to. I trust you God.
Sinakay nila ko sa kotse nila.
Tahimik lang ako at nagtitimpi. Bago pa ko mawala sa mundong to, ayoko ng makagawa ng kasalanan kaya pinipilit kong bingihin ang sarili ko.
Tawa lang sila ng tawa dahil sa pambabababoy nila sakin.
Masakit, mahirap, nakakainis, nakakabaliw, nakakaloko. Galit, poot, awa sa sarili .. lahat yan nararamdaman ko ngayon.
Pero, again .. i trust God. May magandang dahilan ang lahat.
Huminto kami sa isang highway kung saan may bangin. Binaba nila ko at isa isa rin silang bumaba, para panoorin ang kamatayan ko.
Sa mundong to, kahit ikaw na ang pinaka mabuti o kahit wala kang ginagawang masama .. hindi mo pa rin maiiwasan ang masasamang loob na gaya nila. Hindi pa rin natin maiiwasang mapasama ng dahil sakanila.
Kung mamatay man ako ngayon, i don't care .. basta alam ko sa puso ko na inosente ako, na hindi ako masamang tao kahit nadungisan na nila ko. Alam ko sa sarili ko kung sino ako.
"Ready kana?" Sabi niya at nagsmirk.
Pero hindi ko maiwasang kabahan hanggang sa ..
Tuluyan nila akong itulak.
Itulak pababa sa bangin.
Pumikit ako para hindi ko maramdaman ang sakit.
"GOOD BYE! THANK YOU SA SAYA HAHAHAHA" rinig ko pang sigaw nila.
Parang namanhid ang buong katawan ko. At para lang akong lumilipad sa ulap. Hanggang sa nawalan na ko ng malay.
