AFTER 2 YEARS
Malakas ang buhos ng ulan. Napa mura si Shawn nang maramdaman ang pag bigay ng gulong ng sasakyan niya. Naisipan niyang dumaan sa hindi ma taong lugar para narin makaiwas sa traffic. Napa iling siya. Hindi naman siya marunong mag palit ng gulong kahit na may reserba siya. Nag dial nalang siya ng numero at nag pasyang ipa tow nalang ang kotse. Matapos masabi ang kalye na kinaroroonan niya ay ibinaba na niya ang cellphone.
Inikot niya ang paningin sa daan. Madilim na rin noon kaya walang masyadong tao. Naka kita siya ng isang coffee shop, matapos ang ilang minuto ay nag desisyon siya na bumaba. Patakbong tinawid niya ang daan patungo sa shop at pumasok.
Malamig ang buong shop at walang customer. Ang style ng shop ay parang mga tipikal na kapihan sa France, but the place was dull, parang napaka lungkot. Marketing wise, ay parang mali ang pinili ng may ari ng lugar para pag puwestuhan ng isang coffee shop.
Lumapit siya sa counter at nag simulang pumili ng ma oorder.
"Ah, excuse me?" tawag niya sa lalaking kanina pa nag pupunas ng kung anu-ano sa may coffee brewer. Hinarap siya ng lalaki.
"Good evening." Anito sa malamig na tinig. Hindi man lang ito ngumiti.
"Can I have a Latte and a slice of moose cake please?"
"Ok, paki hintay nalang."
"Sungit."
Naupo siya at nag hintay. Maya-maya pa ay dumating ang lalaki bitbit ang order niya. "Thank you."
Kasunod na nilapag ng lalaki ang isang puting hand towel. "You're wet." Pinasadahan pa siya nito ng tingin. "Dry yourself."
"T-thanks." Inabot niya ang towel at sinimulang punasan ang sarili.
Ang lalaki naman ay bumalik sa counter at muli nanamang nag kuskos.
"Excuse me." Muling tawag niya sa lalaki sa kalagitnaan ng pag kain niya.
"Yes?" mabilis naman na nilapitan siya ng lalaki.
"Can I talk to your chef okaya sa may ari ng shop?"
Nagsalubong ang kilay ng lalaki. "Bakit po?"
"The coffee and the cake is good, I'll just asked her a couple of question?"
Saglit na nag isip ang crew. "For a while." Malamig parin ang boses ng lalaki.
Pagkatapos ng ilang segundo ay bumalik ang crew na may bitbit na isang tasa ng kape. Hinila nito ang isang silya at naupo sa harap niya.
Parang tinambol ang puso niya nang titigan siya ng lalaki. Ni hindi siya nakapag salita.
Nilahad ng lalaki ang kaliwang kamay . "Chef Yohan."
Alanganin na tinanggap niya ang kamay ng lalaki. Mabilis pa sa pag kurap ng mga mata niya nang bawiin ni Shawn ang sariling palad.
He bravely stared at him. "What do you want?"
"N-nothing. I change my mind."
Nag salubong ang kilay ni Yohan. "You're wasting my time."
"I'm sorry."
Naka ligtas siya sa mga titig ng lalaki nang biglang may pumasok sa shop. "Yohan." Tawag ng bagong dating.
"Excuse me." Agad na iniwan siya nito.
"Lola? Why are you here?" takang tanonng niya.
"Nothing son, who is she?"
Tinignan niya si Shawn, nakita niya na tila malalim ang iniisip nito. "Ah, s-she's my girlfriend."
"Mommy!" sabay-sabay na napa lingon sila nang pumasok ang isang batang lalaki kasunod ang isang lalaki.
Namutla siya nang tignan siya ng kanyang lola. "So, you did'nt tell me, your girlfriend is married." Naka taas ang kilay ng lola niya nang talikuran siya nito.
"Lola, I can explain." Awat niya sa lola niya nang tuloy-tuloy na lumabas ito ng shop.
"Umuwi ka ng ma aga. Sabayan mo akong mag dinner." Obliga ng Ginang bago tuluyang umalis.
Napa buntong hininga siya sabay tingin kay Shawn. Pa simpleng pina kinggan niya ang pag uusap ng "mag asawa".
"B-bakit ikaw ang nag hatid sa anak ko?"
"I'm sorry, My wife is sick. Hindi ko siya pinayagang umalis ng bahay. Ihahatid ko na kayo pauwi."
"No. mag tataxi nalang kami." Sagot ni Shawn sabay tayo.
"Maulan. Ihahatid ko kayo." Pilit ng lalaki.
Tuloy-tuloy na lumabas si Shawn bitbit ang anak. Napa buntong hininga na lang si Tad nang iwan siya ng mga ito.
***
"Woman.." bulong niya habang nililigpit ang table na inupuan ni Shawn. Tinitigan niya ang tasang pinag inuman nito. Naka marka sa tasa ang pulang lipstick nito.
Na aamoy parin niya ang aroma ng kape sa tasang pinag inuman nito. "Relaxing... but I can smell some trouble."
Now he's talking in riddle. "See you again." He assures nang mahawakan niya ang wallet na naiwan ni Shawn.
***
Early Sunday morning pag bukas niya ng shop ay agad na tinawagan niya si Shawn.
"Hello?" sagot ni Shawn.
May kumawalang ngiti sa labi ni Yohan nang marinig ang boses nito.
"Hello?" Ulit ni Shawn.
"Ah, ehem." Agad na binawi niya ang ngiti. "Is this Miss Shawn—"
"Yes, who's this?"
"C-chef Yohan, y-you forgot something in my shop."
"Ah my wallet, yeah, thank you, dadaanan ko nalang mamaya." She said bago mabilis na binaba ang telepono.
Napa iling si Yohan. Tinitigan niya ang wallet nito.
Bukod sa cash at credit cards ay may ilang wallet size pictures din ito. He can't help but stare on her picture. "No Yohan." Saway ng isip niya. "Mahahalata mo ba kung kukuha ako ng isang picture mo ha? Miss moose cake?" Napa ngiti siya sa pilyong idea. Mabilis ma isinilid niya ang isang larawan ni Shawn sa sariling wallet.
Next thing he knew is that parang naging maaliwalas ang araw na iyon para sa kanya. Maya't-maya ang tingin niya sa entrance ng shop at sa orasan hanggang sa sumapit ang ika-siyam ng gabi.
Closing time na. Nanamlay siya nang ma realize na hindi na makaka dating si Shawn. Sinimulan niyang hubarin ang cap at aprone. Lumakad siya palapit sa entrance door at nag hintay ng ilan pang minuto.
"Five minutes.." he said.
Tulalang nag hintay siya. Matapos ang limang minuto ay sinabit na niya ang sign na 'close'.
Muntik na siyang mapa lundag nang biglang sumulpot ang isang babae sa may glass door. Sa malamlam na liwanag ng kanyang shop, nakita niya si Shawn knocking and sweetly smiling at his door.
