SERENCAM

Bölüm 2

Birden Şubat geldi aklıma. Nedense hiç aramamıştı yolculuğum boyunca . Biraz ilgiye ihtiyacım vardı sanırım . Ve son zamanlarda bunu Şubatta göremeyişim beni mutsuz ediyor ilk zamanlarımız böyle değildi oysa ne çok üzerime düşer ve titrerdi
Zamanla aşk,tutku,sevgi hepsi yerini kaybediyor .Alışkanlık oluyor ve bu alışkanlıklar yerli yersiz sorunlar açmaya öncelik oluyor tüm anlaşmazlıklarda. Ahh şubat ,Neden böyle oldu bilmiyorum ama eskisi gibi sevemiyorum seni sanırım .Bunları düşündükçe anlıyorum . Bunlar kurmaca değil aslında önümüze ve arkamıza baktığımda bunu göre biliyorum . Yeri gelecek hatalarımızı anlayacağız.Seninle beraber olmak başlı başına bir hata olduğunu düşünüyorum hatta . Sonra tanışma anımız ve o günlerimiz gelince aklıma tüm bu düşüncelerde soyutluyor kendimi seni sevmeye devam ediyorum .

Üniversitenin son senesinde oyuncu olma tutkusuyla baş vurduğum ajansların birinden teklif gelmişti.
bir çok etkinliğe katılıyordum hafta sonları,buda onlardan biriydi , ve en güzeliydi sanırım . Türkiye'nin son yıllarda isim yapmış ünlü sanatçılarından Şubat'ın klip çekimlerine gidecektim.Onunla tanışmak benim için çok onurlu bir eylem olucaktır.Ve onunla tanışmak için can atan o kadar çok kız vardı ki çevremde.Sanırım şanslıydım...
Uzun zamandır modellik yapıyordum,ve ajanstan bu teklifi aldığımda sevinçten çığlıklar atıyordum.Aklıma gelmezdi hedefime bu kadar büyük bir adım atmak.O hafta sonu yapılacak olan çekimlerin heyecanı ve o atmosferi yaşamak çok başka olacaktı benim için, o yüzden uyuyamıyordum bile.

Nihayet hafta sonu gelmişti Sabah erkenden stüdyoya gitmeliydim,İstanbulun her karesi başka bir kliptir gerçekten.Klip çekimlerinden sonrada Bursa'ya ailemin yanına gitmeliydim tekrardan,annemde çok sevinmişti bu haberi verdiğimde yeterince de özledim hem evimi.Çok uykum vardı gözlerimdeki yorgunluk göz kapaklarımdaki ağırlık onları aralamama dahi yetmiyordu ama tüm gücümle yorganı üstümden atıp hemen doğruldum. saçlarımı yapmalıyım kendime çeki düzen verip hemen stüdyoda olmalıydım bugün okulda yoktu .Keman derslerini de ertelemiştim.Kahvaltı dahi yapmadan evden ayrıldım .Öğrenci evinde kalıyordum ,arkadaşlar hala uyuyordu normal olarak .

Hava çok güzeldi güneş bir başka sarıydı bugün .Tabiatı aşkla kamaştırıyordu sanki,Her yer yemyeşil ,nisan yağmurları artık yağmıyor ve sıcaklıklar gitgide artıyordu.Herkes bir yerlere koşturuyor,zamanla yarışıyordu .Bende onlara eşlik ediyordum ama ben zamanla değil kendimle yarışıyordum bu yolda .İnsanlar sürekli bir şeylerin peşinden gidiyor .Bu şehirde yapacak o kadar çok şey var ki ,sanırım İstanbul bu yüzden çok başka,birden telefonum çaldı stüdyodan arıyorlardı ,telefonu açıp birazdan orda olacağımı söyledim ve görüşmeyi bitirdik telefonda enerji dolu bir ses vardı ,yeterince heyecanıma yeniliyordum stüdyoya yaklaştıkça.Sonunda adrese gelmiştim, merdivenleri hızla çıktım ve çelik siyah bir kapıydı beni karşılayan .Hemen anlımı sildim cebimdeki peçete ile üstümü toparlayıp kapıya vurdum tam dört kere ,kapı açıldığında kibar bir tonla
-Hoş geldiniz İlkim Hanım ben Emre
Hoş bulduk Emre bey memnun oldum tanıştığımıza dedim ve şık tasarımı olan bir salona geçtim .biraz beklememi ve birazdan bütün ekibin toplanacağını söylediler.Fazla heyecanlıydım ve belli etmemek için elimden geleni yapıyordum.İlk deneyimim değildi ama her seferinde aynı heyecanı yaşıyordum sanırım bu yüzden oyuncu olmayı seviyordum.
Çay ikram ediyorlar ve birazdan Şubat beyinde burada olacağını söylüyorlar .Hazırlıklar tamamlanıyordu ilk gün çalışmalar stüdyoda gerçekleştirilecekmiş.O arada içeriye Şubat girdi,gözleri parlıyordu ama üstünde hala bir uyku sersemliği vardı,karşımda duruyordu ayağa kalktım ve Emre bey bizi tanıştırdı, elimi tuttu bir an cümle kurmakta zorlandım.Çok farklı bakıyordu bana.Elimi bir kuşu sıkar gibi sıktı ve fazlasıyla kibar bir şekilde gözlerimin içine bakıp
-Demek modelimiz sizsiniz. memnun oldum İlkim Hanım.
diye ekleyerek işine döndü,sürekli göz teması kuruyorduk,espriler yapıyordu bir nebze rahatlıyordum,çünkü fazlasıyla gergindim. bir süre sonra kayıtlar başladı, tekrar tekrar kameraların odak noktasında sahneler sergiliyorduk. elimi tutuyor ve gözlerime bakıyordu Şubat derin derin.Çok etkilenmiştim akşam oluyordu ekip olarak akşam yemeğine çıktık, fazlasıyla acıkmıştım ama açlık hissini bastırıyordu çekimler.Sürekli iş konuşuluyordu.Hep farklı görüşler atılıyor notlar alınıyordu.Fikrimi sorduklarında anlamamış olsam dahi'' gayet iyi'' diyordum.Şubat'a gidiyordu gözlerim, sürekli gülüyordu.Yorgun olduğu yüzünden belli oluyordu, bazen sıkılıyordu iş konuşmaktan ama gülümsemeyi yüzünden düşürmüyordu.Biraz zayıftı ama yeterince hoş bir görünüşe sahipti.Akşam eve dönmeden oda arkadaşlarımla buluştuk,dolaştık .Onlara Şubat'tan ve çekimlerden bahsedip durdum .Güzel bir gün geçirmiştim ama çok da yorulmuştum ,hemen eve gidip güzel bir duş alıp uyumak istiyordum,
Ertesi gün yine aynı heyecanla çekimlere devam ediyorduk.Daha önce belirlenmiş mekanlara gidip farklı kesitler alıyorduk. Şubatla kaynaşmıştık kendinden bahsediyordu bana,işinin zorluğundan.Müzik haricinde Mekatronik bölümünden mezun olduğunu,yaşını, boş zamanlarını nasıl değerlendirdiğini ,hayatının monoton olduğunu anlatıyordu.Gittikçe ondan etkileniyordum.Gözlerimi kaçırmaktansa artık gözlerinin içine bakmaya başlamıştım.Neden müzik yaptığını sordum,hiç bir fikri yoktu .Doğuştan müzisyen olduğu kanısındaydı,tıpkı benim gibi.İçinde tükenmek bilmeyen bir şeyler olduğunu ve bir gün buralara geleceğini, daha küçükken sezdiğini söylüyordu.Nedensiz bir müzik aşkı olamaz.Notalara ruhunun aşık olduğunu anlamıştım cümlelerinden.
Çekimlerdeki yakınlaşmalar hoşuma gitmeye başlamıştı, akşam çay içmeye davet etmişti hatta beni , bir an tutuldum ama hayır diyemedim.Setten beraber ayrılmıştık, lüks bir cafeye gittik. Sürekli anlatıyordu bense dinliyordum.O konuşurken sadece gülüyor ve gözlerinin içine bakıyordum .Kahvemi içmek aklıma bile gelmiyordu, oysa o çayını şeker atmadan geldiği gibi içmeye başlamıştı.
Sanki çok uzun zamandır görüşüyormuşuz gibi bir hisse kapılmıştım, benim hayatıma dair bir şeyler öğrenmek için sorular sorduğunda ,kestirip atıyordum.Konuşamıyor ve cümleleri kuramıyordum bir türlü .O konuyu çoktan bir yerlere bağlayıp ,konudan konuya atlayıp, esprilerle karışık kendisinden bahsediyordu,saatine bakıyordu sürekli.Kalkıp gitmek istemiyordum buradan.
''Sıkılıyor musun'' diyordu yer yer ,kesinlikle sıkılmıyordum aksine evime gitmek bile aklıma gelmiyordu.Keman çaldığımı söylediğimde beraber çalışa bileceğimizi söylemişti, mutlu olmuştum,sevinmiştim.Sıradan erkekler gibi gelmiyordu bana Şubat,normal değildi ve diğerlerinden farklıydı.Çok bilgili ve kendini çok iyi yetiştirmiş bir insandı Şubat.Gözüm ellerine kaydı bir an, incecik parmakları vardı ,çok hoştu ve sanki hayatın boyunca hiç kullanılmamış gibi duruyordu elleri,tek bir iz dahi yoktu ellerinde.Hayali bir karakter gibi benim için,sanki oluşturmak istediğim bir roman karakteri.Her şeyi bir biri ile orantılı tam olarak ve insanın baktıkça bakası geliyor.Saçları ne ala , düz ve incecik saç tellerinin arasında parmaklarını gezdirmeyi ne çok kadın istemiştir. Her şeyi ve her özelliği ile her günü farklı hissettirebilecek masum yüzünde kayboluyorum...