Part 49: MTB friends

10 1 0
                                    

Friendship IN THE MAKING.

NO CONVERSATIONS INCLUDED IN THIS PART.

Sabi nga nila. "We met for a reason it's either you're a blessing or a Lesson."

Siya si Karl. Nakilala ko siya nung August.

Nag karoon kami ng,a little bit of a love story.

Pero fairytales aren't real. Maybe they are. But I don't believe in them actually. :/

Naging close kami for two months and we have the same feeling. The feelings are mutual omaygad. Pero ayoko muna ng seryoso. Crush lang. Crush is pag hanga lang naman. So yun! Lol.

Third month na nag chachat kami at never kami nag usap sa personal. Nag ngingitian kami pero parang hangin lang. Parang hinga-han ganon! Hahaha

Wala naman akong lakas na loob para lapitan siya kaya pinapabayaan ko nalang mas komportable kasi ako kapag di kami nag uusap sa personal. Weird huh? Yeah weird haha

One time nakita ko siyang kasama yung 'Best friend' niya. Oo best friend.

Akala ko nung una...Well di ako assuming bleh!

Akala ko nung una ako yung hinihintay niya sa gym after training. Binulungan kasi ako ng isa sa seniors namin na baka ako raw hinihintay.

Shini-ship kasi kaming dalawa. Kasi nga nalaman ng team mates ko na mutual ang feeling namin.

Pero hanggang asar lang naman. Not hard core na asaran pero yung pa ui,ui lang. Alam niyo na yun! Hahaha!

So yun nga! Dumating ako sa point na akala ko ako yung hinihintay. Well... Wala akong magagawa hanggang tingin nalang ako sa kanilang dalawa.

Oo. Sila.

Sabay silang dalawa ng team mate ko.

Opo. Team mate.

Oo nga. Team mate ko!

Yung nakakasama ko sa laro kasama niya.

Yung inaasar ako paminsan minsan sa kanya,team mate ko.

Hanggang sa napansin kong yung team mate kong yun na hindi niya ko shini-ship kay karl.

Hindi niya ko pinag lalapit.

Kasi.

Kasi may gusto rin siya.

Wow. Ang hearthrob ah?

So chinat ko si karl.

Sinabihan ko.

Ang sabi niya mag kaibigan lang.

May call name,call name pa nga kami nun e.

Dalawang baboy na emoji. Haha yung pink at brown.

Dun kami nag start na hindi na nag uusap o nag chachat masyado. Nagiging cold ako at sini-seen ko siya. Kasi napaka taas ng pride niya.

Buti nalang nakilala ko yung KUNWARING ANAK niya.

Siya si Anakie at pati si Klarry.

Not their real name because I'm telling you,this is my real experience and you don't care Lol. Hahaha peaceee.

So yun nga si Anakie at Klarry.

Shini-ship nila ako. As-in kaming. SHEEP!

I mean pinag didikit kami at gusto nila kami ni Karl na maging mas close.

Kasi sinasabi nila na bagay kami. Pero di kami bagay. Kasi tao kami. Blehh.. hahaha!

Hanggang sa naging mas super close ko sila sa chat. Nakausap ko din sila sa personal. Imbis na si Karl ang maka usap ko,sila pa mismo.

At dahil naging KUNWARING anak ko sila tinawag nila akong Mommy berry. At tatay nila si Karl.

Nag susumbong ako dun sa dalawa kapag may ginagawang kalokohan yung tatay nila hahaha!

Finally dumating kami sa point na nag ka alaman na.

Gusto raw ni Karl si Team mate ko. No need to mention her name cause she's somewhat, my friend.

Edi nag RAGE MODE ako. Nung sinabi niyang gusto niya ko. Nung nafefeel niyang gusto ko rin siya. Siyempre di ba kikiligin ka sa kaniya. Magiging masaya ka. Mag didiwang ka.

After ilang months malalaman mo yun? Para kang baluga na nag hihintay sa wala.

Two week later hindi kami nag chachat at walang pansinan.

Hanggang sa nag paramdam uli siya at after 2 days ko lang ni-replayan. Ayoko na nga sana replayan. Eh mabait ako. Hahaha.

Nireplayan ko at nag long message ako na nakakabasag ng mukha hahaha.

Nag sorry siya. Pinatawad ko kasi forgive is to forget.

And nag deal kami na friends nalang kami.

Nag fade tuluyan feeling ko so tanggap ko na friends kami. Kasi ako naman yung nag sabi na friends nalang kami.

Friendship na tawagan namin. Hahaha no mutual feeling and mas okay pag ganun.

Happy new year guys. More updates to come!

Soulmates:Junior HighTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon