Kapıyı çaldığımda kalın bir ses tonuyla gel diye seslendi. Sesinden çok irkmiştim.
-Boş bir yere geç
Şöyle bir baktığımda boş olan tek yer sarışın çocuğun yanıydı. Yanına oturmak için izin almıcaktım sanırım. Yanına oturduğumumun bile farkına varmayan dikkatsiz bir çocuktu. Siyahtı heryeri simsiyah. Sınıftaki herkez bilmiş ve havalıydı hemde baya. Ceren hariç o çok tatlı bir kız beni sonunda birisi anladı diye içimden temiz bir oh çektim. Ceren bu okulda 2 senedir varmış ve bu okul , bu sınıf hakkında çok şey biliyor. Bu siyah çocuk Mete sarışın mavi gözlü kızların hastasıymış. Sınıftaki tüm kızlar ona delirmiş. Ama o kimseyle pek konuşmazmış.
- Ceren ben seninle otursam olur mu ben seni çok sevdim de.
-Ay bende seni çok sevdim ama yanımdaki uyuz Nazlı bir dinlese onun çizimi iyi olduğu söylenemez de benden genellikle fikir çalar. Ben ona çizerim.
- Ne şaka mı bu bu olamaz bunlar senin fikirlerin o çalmaz zaten nasıl kazandı ki o zaman ...
-Ben çizdim.
- Neeee ama bu yasak yaşa dışı birisi yakalarsa okuldan atılırdınız Ceren bunu sakın yapma.
- Ama yapmak zorundayım.
- Hayır değilsin ve yapmıcaksında. Neden zorundasın peki?
- Anlaşma
- Ne anlaşması
- Biz artık sırdaşız kankayız arkadaşız tamam mı. Söz ver kimseye söylemiceksin.
- Söz veriyorum
