fleeing the war, to be with you. ft. nour mens

hoofdstuk 2

Pov Nour.

Vandaag is eindelijk de dag aangekomen. Vandaag ga ik samen met Kaj, Sterre en Samuel naar San Sebastian. Ik pak mijn spullen bij elkaar en gooi het in een koffer. Ik blijf niet lang weg. dat scheelt, dus ik hoef niet veel mee te nemen in mijn koffer. Als ik zeker weet dat ik alles heb, maak ik mijn koffer dicht, maar dat lukt niet. 'Sterre, wil je me komen helpen?' vraag ik. ze was bij me blijven slapen omdat ze anders terug moest richting grondingen en dan nu vroeg op moest staan. Omdat ik dicht bij Amsterdam woon, hoeft ze er niet zo vroeg uit. Sterre komt mijn kamer binnengelopen, en schiet in de lach als ze ziet wat mijn probleem is. 'ja ha ha ha lach maar.' Zeg ik sarcastisch waardoor ze nog harder begint te lachen. 'ik ga op je koffer zitten, jij ritst hem dicht oké?' vraag ik. 'ja ik vind het prima.' Zegt ze. Ik spring op mijn koffer, en Sterre ritst hem met moeite dicht. 'gelukkig dankjewel!' zeg ik. 'was maar een kleine moeite he schat?' vraagt ze. Ik knik en loop naar beneden met mijn koffer in mijn hand. Als ik net mijn schoenen aan het aantrekken ben, hoor ik een auto toeteren. 'daar is Cees, met Kaj en Samuel denk ik.' zegt Sterre. Ik loop naar mijn zus en geeft haar een knuffel. 'Wel heel thuiskomen he?' zegt ze. 'Tuurlijk. Ik let wel op!' zeg ik. ik loop naar mijn moeder en geef haar ook een knuffel. 'laat je iets weten als je aangekomen bent?' vraagt ze bezorgd. 'tuurlijk mam. Ik app je als ik aangekomen ben in San Sebastian.' Zeg ik. 'dankjewel.' Zegt ze. 'nou mijn kleine meid. Veel plezier en succes. Maak veel foto's he?' zegt papa. Ik knik en geef hem een knuffel. Als ik ze allemaal gedag heb gezegd, loop ik samen met Sterre naar de auto van Cees. 'Goedemorgen dames, hebben jullie er een beetje zin in?' vraagt Cees die de kofferbak opendoet. We knikken en geven onze koffers aan Cees. Ik kijk in de auto, en zie Kaj en Samuel slapen tegen elkaar aan. 'kom we gaan ze laten schrikken!' zeg ik zachtjes tegen Sterre, die meestemt in het plan. Cees doet de deur open van achter, en laat ons instappen. Sterre kijkt me aan, en ik knik. ' 3... 2... 1... AAAAAAAH' gillen we. De jongens schrikken zich kapot en kijken geschrokken om zich heen, waardoor ik en Sterre helemaal stuk gaan van het lachen. 'WAT GEBEURDE ER?' roept Kaj. 'wij zijn ingestapt.' Lach ik. 'heel grappig hoor. Ik kreeg zowat en hartaanval. Doe dat nooit meer alsjeblieft.' Zegt Samuel. Ik knik en kijk voor me uit. 'en, hebben jullie er zin in?' vraagt Kaj. 'ja ik wel, het lijkt me echt leuk, om te weten waar ons geld naartoe gaat. Ook ben ik benieuwd hoe de mensen zijn. Of ze bang zijn, of alles gewoon voorbij laten komen. En hoe het eruit ziet.' Zeg ik. ' ik ben het helemaal met je eens.' Zegt Samuel. Ik glimlach naar hem, en kijk waar we zijn. De weg ken ik namelijk, want als ik op vakantie ga, kom ik hier ook altijd langs. Volgens mij is het nog maar 5 minuutjes rijden, want ik zie de uitkijktoren van Schiphol al staan. 'we zijn er bijna!' roept Kaj vrolijk. Ik grinnik om zijn woorden en kijk weer naar buiten. Na een paar minuutjes zijn we op Schiphol. Ik stap de auto uit, en al snel volgen Sterre, Kaj en Samuel me. Cees opent de achterbak en haalt onze koffers uit de auto. Ik pak mijn koffer aan en zet hem op zijn wieltjes. Gelukkig heb ik een koffer van mijn zus meegekregen die je kan rijden. Als de auto leeg is bedanken we Cees, en lopen we naar binnen om in te checken. Als we bij de poortjes zijn, worden we gescand op wapens en drugs, maar natuurlijk hebben we dat niet bij. 'de vlucht naar Barcelona Spanje, is klaar voor vertrek' word er omgeroepen door de speakers van Schiphol. Yes! We gaan echt nu. Ik heb er zo'n ongelofelijk veel zin in! Ik kan niet wachten om te zien, hoe het daar is. We lopen naar de gate, en stappen het vliegtuig in. Ik ga zitten, en al snel komt Sterre naast me zitten. 'hoelang is het vliegen?' vraag ik. 'Dioni zei dat het ongeveer 4,5 uur vliegen is.' Zegt Kaj die achter ons zit met Samuel. 'oke, dankjewel.' Zegt ze en draait zich weer om naar mij. 'Heb je nog steeds gevoelens voor Kaj?' vraagt ze zachtjes, zodat de jongens ons niet horen. 'ik ben niet meer verliefd nee. Zie hem nu echt als een goede vriend. En meer niet.' Zeg ik zachtjes. Ze knikt en pakt haar telefoon. 'ik ga nog even slapen. Ben echt moe.' Zegt ze en doet haar oortjes in. Ik pak mijn telefoon en zet hem op vliegtuigstand. Ik pak mijn oortjes uit mijn handtasje en doe ze in. Ik open mijn Spotify list en zet Beyonce – Flawless aan. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.

* 4 uur later *

Ik word wakker van een vervelend gevoel op mijn arm. Ik ontwaak langzaam uit mijn slaap, en zie Sterre lachend naast me zitten. 'wat is er?' Vraag ik. 'we gaan zo landen. Zullen we de jongens laten schrikken?' vraagt ze. Ik knik en we pakken een bekertje water die we hebben gekregen. We gooien het in de gezichten van de jongens en gaan gelijk terug en doen alsof we slapen. 'WTF WIE DEED DAT?' horen we Samuel roepen. 'hmmm.. wat is er Sam? Laat me slapen.' Zeg ik zo serieus mogelijk. 'waarom zit er water op mijn mooie gezichtje?' zegt Kaj boos. 'weet ik veel.' Zeg ik, maar kan mijn lach niet meer inhouden. Sterre schiet ook in de lach, en samen liggen we helemaal dubbel om de jongens. 'Wilt u een handdoek meneer?' vraagt een stewardess die toevallig langskomt. 'ja dankuwel.' Zegt Kaj en neemt de handdoeken aan. Als ze een beetje droog zijn, doen we onze riemen vast, want tja. WE ZIJN IN SPANJE!

--------------------------------------------------

heej lieve mensen

hopelijk vinden jullie het nog een beetje leuk.

ik heb weinig inspiratie, en ik heb daar een reden voor. mijn oom ligt momenteel op sterven, dus ik zal ook wat minder plaatsen deze dagen. ik probeer elke week 2/3 hoofdstukjes erop te zetten.

liefs, yalesca