fleeing the war, to be with you. ft. nour mens

hoofdstuk 6

Pov Nour.

Julia kwam ons net het goede nieuws brengen, dat als we willen, we vandaag nog naar Nederland terug kunnen gaan. We zijn bezig met onze koffers inpakken en daarna zet Julia ons af op het vliegveld. 'Schat, moet ik je helpen?' vraagt Kaj die achter me staat. Ik schud mijn hoofd, terwijl ik mijn koffer dicht rits. 'Ik ben al klaar met inpakken. Maar is de rest ook al klaar?' vraag ik. Hij knikt en loopt naar me toe om me een kus te geven. Hij legt zijn handen op mijn heupen en ik mijn handen in zijn nek. Hij plant zijn lippen op de mijne en na 2 seconde maak ik me los uit zijn greep. Ik pak mijn koffers van het bed, en loop naar de anderen. 'Dat duurde lang zeg!' zegt Samuel plagend. Kaj slaat hem op zijn achterhoofd als waarschuwing en ik loop naar de auto en leg mijn koffers in de achterbak. De spullen van de anderen liggen al in de auto en ik ga in de auto zitten. Ik pak mijn telefoon en ga naar twitter

"@nourmens: Onderweg naar Nederland.

Ik pak mijn oortjes en stop ze in mijn oren. Ik zet Ariana Grande - Problem aan, en val langzaam in slaap.

Pov Mano

"Jongeman!" hoor ik iemand roepen. Ik word langzaam wakker en zie Kurby nog lekker slapen. Naast me staat een man, de treinconducteur denk ik. "Jongeman, wilt u uw kaartjes laten zien?" vraagt hij vriendelijk. Ik pak de kaartjes uit mijn broekzak, en geef ze aan de man. Als hij ze gecontroleerd heeft, loopt hij weer verder. Ik kijk uit het raam en zie dat het al licht is buiten. Voorzichtig sta ik op, en loop ik naar de wc's. Als ik klaar ben, knoop ik mijn broek dicht en loop terug richting Kurby. Als ik net aan kom lopen, word hij net wakker. 'Zijn we al bij oma?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en ga zitten op de stoel naast hem. 'We moeten een ander huis gaan zoeken denk ik.' zeg ik terwijl ik met mijn vingers speel. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Opa en oma waren naar ons huis gegaan, en zijn nu ook dood. En we hebben geen sleutels ofzo, dus we kunnen niet naar binnen.' leg ik hem uit. Hij kijkt me verdrietig aan en ik zie een traan over zijn wang glijden. 'Niet huilen Kur, we komen er wel! Dat weet ik zeker. Ik heb zowiezo genoeg geld bij om een weekje in een sta-caravan te zitten.' hij word al een stukje vrolijker en hij kijkt naar buiten. Ik kijk ook naar buiten en zie een gebouw die mij bekend voor komt. 'Kom Kur, we zijn er bijna.' zeg ik en pak onze spullen bij elkaar. Ik pak mijn telefoon van de lader, en kijk nog even snel of ik nog berichtjes heb gehad. Ja hoor. Een berichtje van Nour

Heey Mano, kan je me laten weten waar je bent als je bent aangekomen in Nederland? Wij zijn ook al onderweg naar Nederland, zodat we jou en je broertje kunnen helpen. Veel liefs, Nour

Ik stuur maar een berichtje terug voor ze zich zorgen gaat maken.

Hey Nour. We zijn net aangekomen in Amsterdam. We gaan zo zoeken naar onderdak. Weet jij een plek waar we zo goedkoop mogelijk kunnen overnachten? Liefs, Mano en Kurby.

Ik doe mijn telefoon in mijn broekzak en de trein stop niet veel later. Ik pak de hendel van de bolderkar en rij de trein uit. Ik stop even omdat ik minn telefoon weer voel trillen.

Ik heb mijn oom net gesproken, die verhuurt molens in het vondelpark in Amsterdam. Dat is 20 minuten lopen vanaf centraal sstation Amsterdam. Je mag hier overnachten. Ik kom als ik terug ben in Nederland, zo snel mogelijk naar je toe, oke?

Ik stuur terug dat het goed is, en bedank haar. Ik loop het station uit en volg de bordjes richtibg het vondelpark. Sommige mensen kijken mij en Kurby raar aan, omdat we er echt uitzien als een stel daklozen, wat eigenlijk ook wel zo voelt nu. Na een halfuurtje zijn we eindelijk aangekomen bij het vondelpark, en ik zie de molens al staan. Als ik vlakbij loop, komt een man mij tegemoet lopen. 'Jij bent vast Mano. Mijn naam is Leo.' zegt de man. 'Dat klopt meneer. En dit is mijn broertje Kurby.' en Kurby schuilt een beetje achter me weg. 'Hij is verlegen.' lach ik. 'Logisch, jullie hebben al zo'n lange reis gehad. Kom gauw naar binnen toe.' en samen lopen we naar een molen en Leo opent de deur. 'Hier kunnen jullie slapen, douchen, eten en rusten. Nour heeft de sleutel van jullie molen, dus die komt straks hier heen. Ze zou rond 5 uur terug zijn in Nederland, dus ik denk dat ze rond 6 uur hier is.' zegt Leo voor hij weggaat. Ik bedank hem en hij gaat weg. Snel loop ik naar boven met Kurby, en stop hem in bad. Als ik kurby in zijn pyjama heb gedaan, leg ik hem in bed. Niet veel later is hij vertrokken naar dromenland. Ik ga zelf nog snel douchen en daarna tv kijken. Na een half uur ga ik zelf ook nog even slapen. Ik leg mijn telefoon aan de lader en niet veel later val ik in slaap.