Pov Nour.
'Kaj waar doe je nou moeilijk over? Ik heb geen zin in ruzie. En op deze manier al helemaal niet in onze relatie.' zeg ik voor ik boos weg loop van zijn huis. Hij doet echt moeilijk de laatste tijd, maar ik snap niet waarom. Misschien is het maar beter dat het uit is. Ik loop door en kom al snel aan bij mijn huis. Ik zeg mijn ouders gedag en loop naar mijn kamer. Ik gooi al mijn was in de wasmand en leg ook schone kleren klaar. Snel spring ik onder de douche en doe schone kleren aan. Ik doe mijn haar in een staart en ik maak me licht op. Ik kijk even naar mezelf in de spiegel. Een roze navel shirtje met een zwart leren jasje er op. Een lichtblauwe broek, en zwarte hakken. Ik pak mijn telefoon en loop naar beneden. 'Ik ga even naar iemand toe. Ik ben voor 11 uur thuis.' roep ik nog. Als ik de reactie krijg dat het goed is, sluit ik de deur achter me. Ik loop naar de metrohalte en gelukkig kom ik net optijd aan. Ik ga naast een oud vrouwtje zitten en pak mijn telefoon. Ik tweet snel dat ik weer in Nederland ben, en leg dan mijn telefoon weer weg. Na 10 minuutjes rijden we langs het vondelpark en stap ik uit. Ik kijk snel op mijn telefoon hoelaat het is, en het is pas 10 voor 6. Ik loop naar de molens en zie bij één molen de lichten aan staan, en bij de rest niet ik pak de sleutel uit mijn zak en stop hem in het sleutelgat. Voorzichtig maak ik de deur open en loop naar binnen. Het eerste wat ik zie, is een bolderkar en veel tassen. Ik loop de woonkamer in, en zie een jongen liggen op de bank, met zijn ogen dicht. Wauw wat een mooie jongen! Zijn kaaklijn.. Damn. 'Mano.. Ik kan niet me.. AAAAAH WIE BEN JIJ?!' Roept een jongetje naar me. Van schrikt valt de knappe jongen van de bank. Als hij omhoog kijkt, kijkt hij me recht in mijn ogen aan. Wow. Hemelsblauw. Nog mooier dan die van Kaj. Hij staat op en gaat zitten op de bank. 'Jij bent vast Nour.' zegt hij. Ik knik. 'Dan ben jij Mano.' zeg ik blozend. Hij knikt en geeft me een hand. 'Leuk je te leren kennen Nour. Nu hebben we gewoon contact in het echt in plaats van via de telefoon.' lacht hij vriendelijk. Ik knik en verdwaal weer in gedachtes. Hij is zo mooi! En hij is ook zo lief... Ik schrik van een hand die voor mn gezicht zwaait. 'Oh sorry.. Ik droomde even helemaal weg. Wat zei je?' zeg ik blozend. 'Ik vroeg of je moe bent, want dan hou ik je niet langer op.' 'Ik kan ook in de molen slapen, bij jou?' hij krijgt een glinstering in zijn ogen, en hij knikt enthousiast. Ik app m'n moeder snel dat ik niet thuis slaap, en krijg al snel reactie dat het goed is. Ik loop naar de trap van de molen, zodat je bij de wieken kan kijken en op de rand kunt staan en genieten van het prachtige uitzicht. Ik ga tegenn de rand aan staan en kijk vooruit. Ik heb dit zo gemist... De laatste keer dat ik dit deed was ik met Kaj, maar ik hoef hem voorlopig niet meer te zien. Ik voel hoe iemand achter me gaat staan en zijn armen om mijn buik heen slaat. Niet veel later voel ik zijn hoofd op mijn schouder rusten. Een glimlach verschijnt er op mijn gezicht, als ik een zachte kus in mijn nek voel. Voorzichtig draai ik om, en geef hem een knuffel. Na alles wat hij heeft meegemaakt, is hij nu veilig. Ik ben echt trots op hem, dat hij nog zo positief kan zijn, maar toch zoveel ellende met zich meedraagt. Zachtjes laat ik hem los, en zijn blauwe ogen kijken me recht aan. Onze hoofden komen dichter bij elkaar, en onze lippen zijn een paar millimeter bij elkaar vandaan. 'Ontspan je.' fluistert hij voor hij zijn lippen op de mijne drukt. Onze lippen vallen als puzzelstukje in elkaar, en het voelt goed. Het voelt goed om met Mano te zijn. Ik haal mijn lippen van zijn lippen af, en draai me weer op naar het zicht over het park. Ik voel nog steeds dat hij achter me staat, maar heeft nu zijn handen op mijn handen staan. Voorzichtig kruist hij onze vingers, en geeft me een kus op mijn wang. Deze jongen laat me dingen voelen, die ik nog nooit heb gevoeld. Dit gevoel is fijn. Heel fijn. Ik wil hem voor mezelf. Wacht... HO. ik ken hem pas 4 uurtjes in het echt, en wil nu al dat Mano van mij is? Weet ik dit zeker? Ben ik niet te snel? Honderden vragen spoken er door mijn hoofd, maar ik weet één ding wel zeker, en dat is dat ik verliefd ben op Mano.
JE LEEST
fleeing the war, to be with you. ft. nour mens
Fanfictiondit verhaal gaat over Mano, een jongen die vlucht naar Nederland voor de oorlog tussen Spanje en Frankrijk, en dan in nederland terecht komt. En hier ontmoet hij nieuwe mensen, waaronder Nour, het meisje van zijn dromen. zullen ze samenkomen, of loo...