fleeing the war, to be with you. ft. nour mens

hoofdstuk 5

Pov Mano

'Jongeman, dit is geen slaapplaats.' Is het eerste wat ik hoor terwijl ik wakker word. Geschrokken kijk ik naar een beveiliger van het station. 'sorry meneer, ik heb gisteren heel de dag gelopen, dus ik was echt moe.' Verontschuldig ik mezelf. 'het is al goed. Welke trein moeten jullie hebben?' vraagt hij vriendelijk. 'De trein naar Amsterdam.' Zeg ik. 'die gaat over tien minuten weg. hij staat al klaar, dus jullie kunnen al zitten als jullie willen.' Zegt hij en loopt weg. Ik kijk naar Kurby, die nog lekker ligt te slapen. Ik sta op en leg mijn koffer en vest in de bolderkar. Daarna loop ik zachtjes naar Kurby, til hem op en leg hem zo zacht mogelijk in de kar neer. Helaas word hij wakker en kijkt verbaasd om zich heen. 'rustig maar Kur, we gaan naar de trein.' Zeg ik. hij begint te lachen en te klappen. Dat mannetje is ook altijd vrolijk he... Ik loop naar de trein toe, en rol de bolderkar er ook in. Gelukkig is het niet zo druk in de trein, dus hebben we plek zat. Ik zet de kar bij het raam, en ga zelf op het bankje zitten. 'he he.. eindelijk naar Nederland!' zeg ik tegen Kurby. 'gaan we gelijk naar oma?' roept hij vrolijk? Ik knik en pak mijn telefoon. Gelukkig hebben ze wifi in de trein, en is er een stopcontact hier. Ik pak mijn lader uit mijn koffer, en sluit hem aan. Kijken of ik mijn WhatsApp kan openen.. en gelukkig werkt mijn telefoon mee. 4 gemiste berichtjes. Allemaal van onbekende nummers

0678345243: hallo Mano, gaat alles goed met je? We zijn nu onderweg naar San Sebastian. Tot morgen. Liefs, oma.

Shit... oma is naar San Sebastian... maar dan kunnen wij nergens heen. Ik kijk wanneer ze voor het laatst online was. 2 dagen geleden... hopelijk is er niks met haar gebeurd. Ik kijk naar het volgende berichtje

0637293855: Mano, we hebben slecht nieuws voor je. Je moeder, vader, broertje, opa en oma zijn om het leven gekomen door de bomaanslag op jullie huis. Al het geld van je ouders is overgemaakt naar jouw rekening. Hopelijk red je jezelf en je kleine broertje. Met vriendelijke groet, rechercheur Campbell.

Een traan verlaat mijn oog... mijn lieve ouders, broertje en grootouders zijn dood door die Fransen... waarom? Wat hebben we ooit fout gedaan? Ik kijk naar het volgende appje.

0651278298: Mano, er zijn 4 uitwisselingen naar jullie huis gestuurd. Maar we hebben gehoord over de aanslag. Moet ik ze even onderdak geven? MVG. Julia Smit

Ooh dat is mijn buurvrouw. Ik app haar terug dat het goed is en dat ik onderweg ben naar Nederland, maar nergens terecht kan. Ik open het laatste appje.

0644105988: Mano, wat verschrikkelijk wat er met je familie is gebeurd. Hopelijk gaat alles goed met jou. We maken ons zorgen om je. Je buurvrouw heeft ons jouw nummer gegeven, zodat we met jou in contact kunnen blijven. Als je dit leest, zou je ons dan alsjeblieft willen laten weten dat je oké bent? We zijn ongerust. Maandag vliegen we terug naar Nederland. Hopelijk zien we je daar ergens. Liefs, Nour, Sterre, Kaj en Samuel.

Aawh wat lief dat ze aan mij denken. Ik open de foto van Nour, en kijk naar haar. wat een mooi meisje denk ik bij mezelf. Ik stuur haar maar een berichtje terug.

Ik: hallo Nour, Sterre, Kaj en Samuel. Alles gaat goed met me. Ik ben nu onderweg naar Nederland. Heb gisteren en eergisteren heel de dag gelopen. Ik vind het fijn dat jullie me willen helpen. Helaas moet ik dalijk zoeken voor onderdak in Nederland, want ik zou naar mijn oma gaan, die nu ook overleden is. Het komt goed. Lief dat jullie in contact willen blijven met mij en Kurby. Groetjes, Mano.

Ik leg mijn telefoon weg, en probeer nog wat te slapen. De reis duurt nog 9 uur, dus ik moet me maar zien te redden.

Pov Nour.

Ik lees net het berichtje voor aan Julia, Sterre, Kaj en Samuel. Met een opgelucht hart weten we nu dat alles goed is met hem en zijn broertje. Gelukkig vliegen we over 4 dagen weer terug naar Nederland. Hopelijk vinden we hem... ik open zijn profielfoto en kijk mijn ogen uit. Wow.. hij is echt knap. Wow... 'Nour? Waar denk je aan?' hoor ik Kaj zeggen. 'ow niks hoor. Wat is er?' vraag ik geschrokken. 'niks. Ik zei dat ik van je hou.' Zegt hij verlegen. 'ik hou ook van jou.' En ik geef hem een kus op zijn wang. 'willen jullie bij het huis kijken, of er nog iets van over is wat bruikbaar is?' vraagt Julia. We stemmen alle vier in, en lopen samen met Julia naar het huis van de familie Grozalius. Gelijk zien we de ravage. Er is bijna niks meer van het huis over. Ik loop samen met Kaj naar iets wat volgens Julia de garage was. We zien een nummerbord op de grond liggen, dus ik denk het ook. Kaj haalt een klein kluisje tussen de verbrande spullen vandaan. 'die nemen we mee, misschien weet Mano de code en heeft hij er iets aan.' Zegt hij. Ik knik en loop naar een muur die nog overeind staat. Er staan allemaal streepjes op met namen en cijfers. Ik denk dat ze op deze muur bijhielden hoe groot ze waren op een leeftijd ofzo. 'Jongens kom is kijken!' roept Samuel. Ik ren zo snel als ik kan naar hem toe en kijk wat hij ook ziet. 'wow..' zeggen we allemaal. Er liggen allemaal kleren, die allemaal nog heel zijn. 'kunnen jullie dit meenemen voor Mano en Kurby? Zodat ze niet allemaal nieuwe dingen hoeven te kopen?' vraagt Julia. We knikken en nemen wat spullen mee. ik neem ook een Setje voetbalkleren mee voor Dioni. Tuurlijk van zijn grote voetbalheld: Christiano Ronaldo. Ik loop samen met Sterre terug naar het hui van Julia en doe de kleren vast in mijn koffer zodat ik ze niet vergeet. 'ik ga kijken voor jullie, of ik een eerdere vlucht kan boeken, zodat jullie Mano en Kurby kunnen zoeken. 'Dankuwel.' Zeggen we allemaal. Ik ga op mijn matras liggen, en pak mijn telefoon. Ik kijk weer naar de foto van Mano. Hopelijk is alles goed met hem...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

MERRY CHRISTMAS EVERYBODY AND A HAPPY NEW YEAR ❤