fleeing the war, to be with you. ft. nour mens

hoofdstuk 4

Pov Nour

Ik neem mijn paspoort aan en loop achter de anderen aan. 'IK KAN MIJN KOFFER NIET VINDEN!!' hoor ik Kaj roepen. Zijn koffer komt voorbij, en pak hem snel, voor hij weer verdwenen is. 'Kaj, kijk eens wat ik heb gevonden?' roep ik naar hem. Hij komt naar me toe en kijkt naar zijn koffer. Daarna kijkt hij me aan, maar al snel daarna voel ik zijn armen om me heen. 'Dankjewel lieverd.' Fluistert hij zachtjes in mijn oor, waardoor ik moet blozen. Zijn grip word losser, en hij geeft me een knipoog, en loopt weg met zijn koffer. Sterre komt langzaam naar me toe. 'Wat in hemelsnaam gebeurde er tussen jullie?' vraagt ze. Blozend kijk ik weg. 'Vertel maar, rooie.' Zegt ze lachend. 'Hij kon zijn koffer niet vinden, en ik zag hem, dus had hem gepakt voor hem. En toen bedankte hij me en gaf me een knuffel en een knipoog.' Zeg ik in één adem, terwijl ik voel hoe mijn wangen langzaam weer kleuren. Stiekem kijk ik zijn richting op, om te kijken waar hij is. Hij staat een stukje verderop met Samuel te praten. Zijn mooie glimlach verschijnt op zijn gezicht. Zijn ogen zo helderblauw als een oceaan, die mijn kant opkijken. How wacht? Mijn kant op? Terwijl hij zijn allermooiste lach op zijn gezicht geeft staan. Snel kijk ik weer blozend weg. 'Je gevoelens zijn nog niet weg he?' vraagt Sterre me grinnikend. Ik schud langzaam mijn hoofd terwijl ik naar de grond kijk. 'je hoeft je niet te schamen schat. Je weet wat ik voel voor Samuel, en ik weet wat jij voelt voor Kaj. Het is niet zo'n ramp dat je verliefd bent, toch?' vraagt ze, terwijl ze haar hand op mijn schouder legt. 'maar wel op Kaj. Honderden meisjes vinden hem geweldig, en hij heeft de keuze uit al die honderden meiden. Waarom zou hij voor mij kiezen?' vraag ik onzeker. 'Ik weet niet of je toevallig blind bent, maar hoe hij naar je kijkt, is echt niet zoals naar al die anderen hoor. Ik ken hem al 4 jaar, en ik kan echt wel zien wanneer Kaj iemand speciaal vind. En geloof me, hij vind je speciaal. Hij kijkt precies naar jou zoals hij ook naar Kimberly keek.' Zegt ze, waardoor ik schrik. Kaj had 3 jaar lang een relatie met Kimberly, maar toen werd ze ziek. Huidkanker. Ze heeft zolang gestreden, maar de ziekte nam haar lichaam over. Ze had het niet overleefd. Kaj heeft toen zolang gehuild, dat hij nergens zin meer in had. Hij wilde zelfs een eind maken aan zijn eigen leven, omdat hij niet zonder haar kon. Maar gelukkig is hij er weer bovenop gekomen. 'Nour?' vraagt Kaj bezorgt. Ik schrik uit mijn gedachten en kijk hem recht in zijn ogen aan. 'De taxi is er. Kom je mee?' ik knik en loop langs hem heen. 'Wil je niet naast me lopen?' vraagt hij. 'De taxt is er toch? dan moeten we toch opschieten?' vraag ik bozer dan bedoelt. hij loopt voor me en stopt ineens, waardoor ik val. 'Kaj, kan je niet uitkijken ofzo?' roep ik. Hij kijkt me geschrokken aan en steekt zijn hand uit, zodat ik op kan staan. Met blozende wangen neem in zijn hand aan. Hij trekt me in 1 ruk overeind, maar ik val een beetje naar voren, waardoor mijn gezicht heel dicht bij kaj zijn gezicht in de buurt is. zijn diepblauwe ogen kijken me doordringend aan. Zijn vriendelijke lach is verdwenen en hij bijt zachtjes op zijn lip, waar ik echt niet tegen kan. Langzaam komen onze gezichten dichter bij elkaar en drukt hij zijn lippen op de mijne waar ik van schrik, maar toch mee in ga. Achter ons hoor ik Sterre en Samuel helemaal losgaan om ons. Voorzichtig haal ik mijn lippen van de zijne af, en voel dat ik rood word. Kaj lacht lief naar me, en geeft me nog een kus. Ik pak mijn spullen van de grond en loop snel naar de wc's. wow... Ik had echt niet verwacht dat Kaj dit zou doen. 'Nour?' hoor ik achter me. Snel draai ik me om. Het is Kaj. 'wat is er? Waarom ging je nou zo snel weg?' vraagt hij bezorgd. 'waarom zoende je mij?' vraag ik. 'ik weet niet... het gebeurde gewoon. Maar ik heb er geen spijt van...' zegt hij blozend. Wacht, Kaj bloost?! 'Ik weet het even niet meer Kaj. Ik heb zoveel moeite gedaan om te laten zien wat ik voel voor je, dat ik het een beetje heb opgegeven. En nu kom jij weer terug. Ik weet niet wat ik moet doen Kaj. Ik vind je leuk, maar is dat ook van jouw kant?' vraag ik met tranen in mijn ogen, bang voor zijn reactie. Hij loopt naar me toe, maar ik loop naar achter tot ik tegen de muur kom. 'Nour, doe rustig.' Ik durf hem niet in zijn ogen aan te kijken, maar hij tilt mijn kin omhoog, waardoor ik hem wel aan moet kijken. 'Ik moet je iets vertellen. Ik vind jou ook leuk, maar heb nooit iets laten merken, omdat we dan misschien problemen krijgen met de platenmaatschappij.' 'Kaj, je weet dat dat niet waar is. Cassius en Zoë hebben ook gene problemen gekregen door een relatie. dus waarom wij dan wel?' vraag ik bot. 'Nour, wij zijn de bekendste van de groepen. maar ik wil het proberen.' zegt hij lief. Mijn hart maakt een sprongetje van geluk. 'Nour... wil je mijn meisje zijn?' ik geef geen antwoord. 'Nour?' vraagt hij nogmaals. 'hoe weet ik zeker dat dit geen grapje is?' vraag ik. lief plant hij zijn lippen op de mijne. zijn tong vraagt toestemming, en die geef ik hem maar al te graag. na een tijdje haal ik mijn lippen van de zijne af. 'bewijs genoeg?' vraagt hij zwoel. ik knik en lach lief naar m. 'dus, wil je mijn meisje zijn?' 'Ja Kaj, ik zou niks liever willen.'