Ik zat bij het kanomeer met uitgelopen mascara en tranen op mijn jas. Ik schrok toen ik een stem achter me hoorde, maar toen ik Grover zag verdween de brok uit mijn keel. Ik sprong op en vloog Grover om zijn hals. "Wat ben ik blij om jou te zien! Ookal stink je wel een beetje." zei ik. "Ik ben ook blij om jou te zien, maar stink ik eéécht zo?" "O ja, je stinkt behoorlijk. Kom dan breng ik je naar de douches." "Dank jeéé weéél Annabeééth." zei hij. "O en voordat ik het vergeet kun je Percy zeggen dat ik hem nooit meer aankijk en voor mij niet meer bestaat? Alvast bedankt." zei ik geïrriteerd. "Okeé, maar wat is eéér dan gebeurt?" vroeg hij. "Dat hoor je wel van Percy, nou kom ik breng je naar de douches." zei ik met overdreven veel arrogantie in mijn stem. Toen we naar de douches liepen werd Grover door veel halfbloeden begroet met een knuffel of een broederlijke box. Ik werd daarin tegen begroet met een knuffel en een "Hallo Annabeth, wat fijn om je weer te zien!" Eerlijk gezegd kreeg ik er een beetje de kriebels van. Onze douch cabines zijn vergeleken bij een "brugklas kamp" douch cabines echt een waar walhalla. De muren en vloer zijn gemaakt van wit marmer en de douches zijn van brons, maar dan wel goddelijk brons. En wat betreft de graden? Die zijn perfect afgesteld op ons atletische lichaam. De douch is altijd precies 37C Celsius. Prima toch? "Ik wil hier niet doucheéén." zei Grover beteuterd. "Maar dit zijn buiten de gebouwen van de Grote drie de enige douches en als je het niet prettig vind blijf ik er wel voor staan." zei ik. Begrijp me niet verkeerd ik hoef niks van Grover te zien, maar ik ben hem gewoon dankbaar voor alles, dus ik help hem ook als hij iets het niet leuk of prettig vind. "Nou, ik vind dat ook best akward." zei hij met een zwak lachje. "Snap ik." zei ik beleefd. "Maar wat wil je dan doen? Je wil toch niet? Bij Percy gaan of bij Zeus?" vroeg ik verbaasd. "Ja, ik wilde bij Percy. Maar als jij dat niet wil dan begrijp ik dat." zei hij met een grijs op z'n gezicht. Dat is ook een slechte eigenschap van Grover hij heeft altijd begrip voor je. Ik bedoel soms is dat echt heel vervelend, want dan maakt hij er misbruik van. "Nee, ik help je wel." zei ik met een zwak lachje terwijl ik het helemaal niet grappig vond.
