Lise Belası

29. "Seviyorum Affet İşte"

Multimediada bir okurumuzun emeği var teşekkür ederim ellerine sağlık şimdiden iyi okumalar....

Mira Soylu

"Ağlama güzelim . Anlayacaktır"

Diyen Demirin sesiyle toparlanmaya çalıştım.

"Ben eve gireyim Batu ile konuşayım belki o anlar Meriçi ikna eder"

Dediğimde Demir kafasını salladı.

"Birşey olursa beni ara"

Dedikten sonra yanağımdan öperek kendi evine gitti.

Bende evime girdim. Batu ilk beni süzdü ve ufak bir gülümseme attı.

"Meriç nerde?"

"Gitti"

Dediğimde kaşlarını çattı.

"Nereye ?"

"Bilmiyorum. Demir ve beni sarılırken gördü bundan sonra ben yokum dedi ve gitti"

Batu göz devirdi . Sanki önemsiz bir şey söylemişim gibi umursamazca cevap verdi.

"Yemin ederim salak bu çocuk. Ben bile Demiri sevmiyorum. Ama saygı diye bir şey var birde abin olacak lavuk."

Diye kızdığında ona sırıttım. Aynı yaşta oldukları için birbirlerine rahatça sövüyorlardı.

"Gelir demi ?"

"Tabi gelir kızım delimisin seni bu halde bırakacak hali yok"

Dediğinde kafamı salladım.

"Ben odamda dinleniyorum"

"Merdiven için yardım edeyimmi?"

"Batu ayaklarımı kaybetmedim. Sadece nefes sorunum var"

Diye dalga geçtiğimde oda bana dil çıkardı. Bende yavaşca merdivenlerden çıkarak odama girdim. Pjamalarımi giyerken aynı zamandada soluklanıyordum.

Yatağıma girdim. Bugün olanları düşündüm.

Kanser olmuştum. Meriç ile aram bozuktu. Demir ile biraz daha yakındım. Bir süre sonra Batu gidecekti.

Hayatım normalken ne ara bu hale gelmişti.

Bunları düşünmemeye çalışarak uyumaya çalıştım. Bir süre sonra yavaş yavaş gözlerim kapanırken kendimi uykuya teslim ettim.

********

Sabah kalktığımda sanki bambaşka bir sabaha uyanmış gibi hissediyordum. Farklı geliyordu sanki. Çünkü benim bile bildiğim öğrendiğim bu gerçekle yaşamak zorunda olduğum bir hastalığım vardı.

Yerimde gerindim. Kalktığım gibi dolabımın önüne geçtim. Altıma dar siyah pantalonumu üzerine ise biraz göbeğimin üzerinde biten mavi renkteki tişörtümü giydim. Ayağımada beyaz converselerimi giydikten sonra kahvaltı yapmak için aşağıya indim. Batu birşeyler yerken konuştu.

"Günaydın"

"Günaydın. Meriç gece gelmedi değilmi?"

"Hayır ama beni arayıp nasıl olduğunu sordu. Anlaşılan sadece sana sinirli"

Diyince gülümsedim. Açıkcası şuan bende onu merak ediyordum.

"Gel birşeyler ye seni okula bırakırım"

"Tamam"

Diye cevap verdim ona.

Birşeyler yedikten sonra Batu ile evden çıktım.