Cornelia Christine

B.I.T.C.H # 10

The day in Enchanted Kingdom was well spent. Natuwa talaga ako ng husto kay Teddy. Para bang tulad lamang siya ng dati. After the Enchanted Kingdom experience, nagpunta naman kami sa isang simbahan na nasa liblib na lugar. Malapit rin siya sa Enchanted pero tagong-tago. Teddy and I stayed there for a while. May mga nagsisimba rin naman pero kakaunti lang ang tao kaya inalis na rin niya ang fake mustache niya but I told him to keep his cap on - para sa safety niya.

Habang nagmimisa ay hindi ko binibitiwan ang kamay ni Teddy. I was holding on to it like my life depended on it - which is a fact. Naiisip ko pa lang na matatapos na ang Teddy and Nia day ay nalulungkot ako. Ayokong matapos ito. Ayokong mawala siya pero may hinahanap pa ako - parang may kulang pa kasi.

After the mass, we ate a bahay kubo. Ang sabi ni Teddy ay pag-aari daw ni Ildefonso ang farm na iyon. He said that Ildefonso was from a semi-well off family. At iyong famr na iyon ay isa sa minana nito sa kanyang nanay. I smiled at Ildefonso.

"We'll be staying here until tomorrow afternoon..." Sabi niya sa akin. Maya-maya ay nakita kong parating si Ildefonso. Nakakapanibago na hindi niya suot ngayon ang PSG uniform niya. Wala siyang shades - na tama namang mawala na dapat dahil naman sa maggagabi na.

"Good evening, Mr. President." Bati niya. Naupo siya sa kabilang side ng bahay kubo. "I hope you eat crabs, Madame, iyon kasi ang pinaluto ko ngayon." Wika niya pa na nakangiti. Bigla ay naalala ko si Tamara. Her head will explode if she sees Ildefonso like this. Maya-maya naman ay umalis na naman siya. Binalingan ko si Teddy.

"How rich is he?" I asked. He smiled.

"You know the San Vicentes?" He asked me. "Romano San Vicente is his second cousin."

Napatango na lang ako. So Ildefonso is kind of filthy rich. Naisip ko pa. Nagulat ako nang kunin ni Teddy ang mga binti ko upang ipatong sa mga binti niya. He had that wicked kind of grin. Hinaplos niya ang mukha ko tapos ay unti-unti niyang inilapit ang mukha niya sa akin hanggang sa angkinin niya ang mga labi ko. He kissed me fully on the mouth and I closed my eyes and let him invade that part of me. Kinikilig ako. I wrapped my arms around him for him to deepen the kiss - hindi naman niya ako binigo.

Bigla ay naalala ko si Elpidio. We kiss too - iyon na yata ang pinaka-intimate naming nagawa. I kissed him and he kisses me back and vice versa but I never felt tingly all over. But with Teddy, tingin niya pa lang, ngisi niya palang ay sapat na para manginig ang buong pagkatao ko.

I moaned when I felt his hands under my shirt. His palms were burning my skin - the good kind of burning. Hindi naman nagtagal ay nasakop nang mainit niyang palad dibdib ko. I moaned again. I was wearing a lacey bra - manipis iyon kaya damang-dama ko pa rin ang haplos niya.

"Eherm!"

We stopped when we heard Ildefonso's voice. We both looked at him. Ngising-ngisi siya sa amin.

"Sir, Madame, kakain na po. Kailangan ninyong kumain para may lakas."

"Ildefonso, do you wanna keep your job?" Teddy asked him.

"Sure, Sir. I'm sorry." There was a hint of smile on his face. Kinurot ko naman si Teddy sa tagiliran.

"You should really get him and Tamara together again... I'm sure Tami would be glad."

"Hindi pa sa ngayon." Sabi niya pa. "I trust Ildefonso more than I trust anyone. I still need him, my lady. Now, let's eat. He's right, kailangan ko ng lakas." Sabi niya sabay ngisi. Pinanakihan ko lang siya ng mga mata.

"You are sleeping on the floor." I hissed. Sumimangot si Theodore.

"Cornelia naman!"

"My answer is final. You're sleeping on the floor. Now eat."