Chapter 2

84 4 5
                                    

Naririnig ko nalang na naiyak si mommy pagdating ko. Bakit kaya? Pag lapit ko sa kanya ay pugtong pugto na ang mga mata nya. "Mom bkit ka naiyak?"nag aalalang tanong ko. "Honey, Hindi kona kaya,your father and I decide na mag hiwalay na. We didn't love each other. Kaya siguro ganto nalang kame mag away." Naluluha nyang sabi. "No ma! Hindi pwede yun. Paano ako? Ano ng mangyayari sa pamilyang to! wag namng ganito" pati ako Naluluha narin."honey you know how much I love you but Wala na talaga e. Sinubukan ko pero Wala na."ayun na naiyak na ako ng tuluyan.



Hindi ko alam na hahantong sa hiwalayan sina mommy and daddy. Kala ko hanggang sigawan at war lang.



Tumakbo ako sa kwarto at patuloy na umiyak. Hindi ko maimagine ang buhay ko ng wala ni isa sa kanila. Hindi ko namalayan na nakatulog na ako.


Ginising na ako ni daddy at sinabi saking umalis na si mommy. Tumulo na namn ang luha ko dahil dun. Naalala kona namn ang mga huling sinabi ko kay mommy."Bkt ma? Bkt bumitaw ka kaagad. Kala koba mahal mo ako? Kung ayaw mona sige lang hindi na kita pipigilan. Sana po maging masaya ka.I love you."



Hay sabi ni dad dun nalang daw muna ako kina lolo at lola sa Batangas. Dun nalang din daw ako mag aral. Ilang months palang namn nung nagsimula ang pasukan. Kaya pwede pa akong lumipat.




Nasa byahe na ako at nakikita kona na Maganda talaga dito sa Batangas. Maraming puno. Maaliwalas ang tanawin. At fresh pa kahit papaano ang hangin. Hindi katulad sa Manila. Puro usok malalanghap mo.




Nakarating narin ako sa bahay nina lola. Malaki ang bahay nina lola, Maganda at maaliwalas. Siguro tama na den si dad na dito muna mag stay. Para namn nakapag unwind ako sa mga nagyayari sa buhay ko. Grabing stress, Hindi ko Keri.





Ok 1st day ko na sa school Maganda namn dito malawak,mahangin,at magaganda ang facilities.
Mukhang maayos den ang mga studyante. May matino may hindi. Maganda na toh kahit papano may matitino.





Pagpasok na pagpasok ko palang ng room e may nanggoodtime na agad saken. Binato ba namn ako ng eraser ng blackboard, pero dahil na alertohan ako nakailag ako at sa kasamaang palad yung adviser namen ang natamaan dahil sya ang nasa likod ko. Boom sapol e. Pero sabagay ok naren yan ang oily kase ng mukha, pagpupulbo nalang ata hindi pa magawa.





Pero wrong move talaga yung ginawa nun..kitang kita sa oily nyang face ang pamumula dahil sa galit. Beng! Lagot kayo!

"WHO THROW THAT ERASER!!" Aray namn ang sakit sa tenga nung sumigaw sya. Hindi ba sya na inform na katabi nya lang ako. Haller ang sakit Kaya,feeling ko parang mababasag ang precious eardrum ko. Sheyt Lang.




Pagkatapos ng karumal dumal na sermon ni Mrs.Katakutan karumal dumal talaga kase Para syang mang to torture kapag hindi ka nagsabi ng totoo.






"Class I will not tolerate your attitudes. Kung ganyan kayo siguraduhin nyong may ibubuga kayo pag dating ng exams at sa mga recitation kundi ibabagsak ko talaga kayo at uulit kayo at Hindi kayo makakagraduate. Am I clear? Tanong nya. "Yes mam." We said in chorus.





"Ok magpakilala kana" she said. "Tricia Eliz Montemayor. Prangka, straightforward na Tao. Hindi rin kagandahan ang ugali ko kaya wag na kayo mag expect dahil Maganda ako totoo yun but my attitude is depend on how will you treat me." Diba nag speech pa ako. Tinitignan ko sila isa isa. Yung iba naiinis Yung iba naka nganga.






Ha! Kala nyo ha Hindi nyo ako kaya.Once is enough twice is too much. Tama ng nabato nyo na ako ng pambura pero hindi hindi yon mauulit!



Why do you hate me?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon