Haunted House #Wattys2016

Hoofdstuk 2

Na ongeveer dertig minuten niks te kunnen zien, word de blinddoek eindelijk los gedaan waardoor mijn zicht niet volledig bestaat uit duisternis. Ik wrijf diep in mijn ogen terwijl de groep uitstapt.
"Kom je nog?"vraagt Dylan terwijl ik moeizaam uit de auto kruip.
"Ik ben er al," zeg ik grijnzend terwijl ik de locatie goed in me opneem.
"Gaan we het feest houden in de leegte?", stamel ik "dat word echt geweldig,".
"Nee grapjas, we moeten nog een stuk lopend afleggen," zegt Helena terwijl ze me ruw meesleurt.
"Oké, oké, ik loop al mee," zeg ik terwijl ik mijn zwarte, leren jas goed doe.
"Maar jongens," zeg ik er vlug bij "Zeg alsjeblieft dat we niet weer naar een circus gaan want anders ga ik met de eerste reiziger terug naar huis,".
"Je gaat het echt geweldig vinden Gigi," antwoord Ian "Geloof me nou maar,"
"Maar dat zei je ook over je zelfgebakken pizza, en die viel zwaar tegen,".
"Je zweerde dat je nooit meer ging praten over dat," stamelt Ian.
"Dat zweerde ik nooit Ian, en anders als ik dat zou doen, ik hou me er toch nooit aan," zeg ik met een sadistisch glimlach "ik had verwacht dat je me beter zou kennen Ian,".
"Ophouden met ruziën Ian en Gigi, en Gigi we zijn er," zegt May terwijl ze wijst naar een gigantisch, nogal al oud kasteel.
"Gaaf kasteel," zeg ik "wat gaan we er doen?".
"We gaan een horrorfeest houden aangezien we weten hoe geweldig je alles wat te maken heeft met horror vind,".
"Dat is geweldig," zeg ik met een grote glimlach "eindelijk een feest wat niet een grote mislukking is,".
"Zullen we dan naar binnengaan?" vraagt Stefan terwijl ik hevig ja knik.
"Ja, ja, ja, ik wil er nu heen," gil ik ietsjes te hard waardoor Stefan direct achteruit deinst.
"Gil niet zo hard," zegt Stefan terwijl we met z'n twintigen richting het kasteel lopen. Ik steek eigenwijs mijn tong uit terwijl we op de deurbel drukken van het kasteel. Na dertig secondes gaat de deur langzamerhand open. Een dertigjarige vrouw staat voor onze neus, ze heeft gitzwarte lokken en grijze ogen die eerder eng zijn dan schattig.
"Welkom jongens en meisjes," zegt ze met een schrille stem "Ik ben Monika en ik heet jullie welkom op landhuis Eraedy,".
"Dankjewel," mompelen we met ze allen terwijl de vrouw glimlacht.
"Volg me maar kindertjes, dan leid ik jullie naar binnen,".
We kijken elkaar allemaal eventjes aan voordat we met ze allen naar binnenlopen. Als we binnen zijn, sluit de deur direct. Verschrikt kijken we elkaar aan terwijl Monika kucht voor aandacht.
"Volg me maar, dan krijgen jullie meteen een opdracht," zegt ze terwijl ze de donkere gangen in verdwijnt "Hop, hop, schiet eventjes op kindertjes, anders kunnen jullie zo niet eventjes genieten,".
Direct lopen we richting Monika die opeens verdwenen is. Raar kijk ik op in de hoop om haar te vinden maar helaas, ze is spoorloos verdwenen.
"Jongens, ik heb een briefje gevonden," zegt Kiera terwijl de hele groep zich direct op Kiera en het briefje focust.
"Wat staat erop?" vraagt Dayana terwijl ze het briefje probeert af te pakken.
"Beste jongens en meisjes,
Welkom in dit kasteel, we wensen je veel plezier hier. Jullie willen natuurlijk weten waar jullie overnachten. Ik kan jullie op dit moment een ding vermelden; de slaapkamers bevinden zich op de derde verdieping. Alleen hoe komen jullie daar? Er zijn twee opties en dat zijn, de trap aan het rechter gangpad of de lift aan het eind van deze gehele gang. Er mogen tien met de lift en tien met de lift. De keuze beïnvloed niks bijzonders, dit is enkel voor de veiligheid voor iedereen hier," zegt Kiera verbaasd.
"We moeten ons dus opsplitsen," zegt Stefan.
"Dat lijkt mij hartstikke logisch," antwoord Kiera verontwaardigd.
"Wie zou er voor de lift willen gaan?" vraagt Kiera.
Ik, Stefan, Dayana, Fiona, Elina,Ian, May, en Dylan steken ons handen op.
"Dat zijn er dus zeven," zegt Kiera "drie van ons moeten zich nog aanbieden voor de lift, wie bied zich aan?".
Zoals te verwachten steekt niemand zijn hand op.
"Gigi kiest wie met ons meegaat," zegt May terwijl ik eventjes een schilderij bewonder.
"Oké, Gigi, wie gaat er met ons mee naast iedereen die zich aanbood voor de lift?" vraagt Dylan.
"Ehm, ik ga dan maar random namen opnoemen. Dus, Erik, George en Luana mogen gezellig mee," zeg ik met een flauw glimlachje.
Terwijl de trap groep juicht dat ze de trap mogen nemen, wat ik niet bepaald snap, lopen Luana, Erik en George onze kant op.
"Laten we maar naar de lift gaan," zegt Luana terwijl ik ja knik.
"Tot zo," gil ik tegen de rest van de groep terwijl we naar de lift lopen.