Haunted House #Wattys2016

Hoofdstuk 8

Gigi's POV

Nadat er een briefje neerviel die ons vertelde dat een van ons al op een hoogstwaarschijnlijke, brute wijze om het leven is gekomen, kijken we elkaar nogal beangstigend toe.
"Wie zou er gestorven zijn?" zegt Dayana wanneer ze angstig heen en weer ijsbeert.
"Ik wed op May," zegt Alec grijnzend terwijl Dayana hem een corrigerende tik geeft.
"Dit is helemaal niet grappig Alec, iemand van ons is dood en jij zit te grappen daarover," zegt ze terwijl ze op het bed ploft "Het is al verschrikkelijk hier,".
"Jullie mogen niet klagen," stamel ik "het is mijn verjaardag die verziekt is, die van jullie zijn altijd al prima in orde geweest. Elk jaar opnieuw.".
"Wie zou er gestorven zijn?" vraagt Dayana angstig terwijl ze met haar handen speelt op zo manier dat je dat enkel doet wanneer je zenuwachtig bent.
"Ik gok op May," zegt Alec voor de tweede keer "zij is klein en vaak niet al te slim dus zij kan een prima eerste slachtoffer zijn,".
"Alec," zeg ik boos "iedereen had het eerste slachtoffer kunnen zijn. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet of hoe intelligent je bent. Het ligt op het moment zelf eraan of je sterft of niet, dus kap alsjeblieft met die opmerking want anders zorg ik er zelf persoonlijk voor dat jij slachtoffer nummer twee  ben,". Als ik klaar ben met de speech, haal ik adem en plof ik neer op de stoel. Vervolgens staat Stefan op om naar de deur te gaan want ik weet nog dat hij las op een boord dat we straks moeten avondeten. Ik zie hem aan de deur trekken, maar de deur blijft gesloten. Vervolgens valt er weer een briefje op de grond.

Dat jullie de beste kamer hebben, betekend niet dat je enkel luxe heb. Jullie zullen het vanavond moeten doen zonder ons avondeten. Maar bekijk het positief, je kan niet vergiftigd worden. Dat is ook goed nieuws! Enkel voor jullie andere vrienden word het hopen op een goed gerecht wat hun niet zal vergiftigen :-)

"We moeten hier uit komen," zegt Dayana "iemand van ons of meerdere van ons kunnen doodgaan. We kunnen niet blijven niksen!". Ik hoor dat Alec erop in gaat, maar ik trek me daar niet veel van aan. Ik neem plaats op mijn bed terwijl ik me realiseer.

Ik ben onlangs de ''luxe" verdoemd.