"AAGAWIN KO ANG LAHAT SA'YO"
Written by: TwinheartCHAPTER 5
NAGTATAKA ang dalaga sa matandang lumapit sa kanila.
From a distance ay kita na nito ang dalaga, dahil sa sagutan ng kanyang anak na si Bregit at pamangkin. She wasn't wrong of what her thingking.
Napaluha siya ng makita ito, dahil ang ate Sandra niya at ang ina ay magkamukha. "ika na nga ba si Maricon? Naisatinig nito.
Kumunot lalo ang noo ng dalaga,bakit ito umiiyak? At parang famillar din sa kanya ang mukha. Hindi lang matandaan ng dalaga. Bumaba siya, hindi siya pinigilan ng binata. Ito rin ay lumabas ng sasakyan.
"Ma'm! Ang dalaga, ngunit nanlaki ang mga mata niya, nang makilala ito.
"Ikaw?" si Maricon."I-ikaw ba si M-Maria Consuelo Clemente? Bulo nitong tanong na ang luha ang wala paring tigil.
Nagpalipat-lipat din ng tingin ang binata sa dalaga at sa matandang babae.
Tumawa ang dalaga. "ilang taon na ba ang nakalipas? At hanggang ngayon pala, kilalang-kilala mo pa rin ang kapatid mo?" pasaring niya dito.
"sabagay! Sino ba naman ang hindi makakalimot sa ginawa ninyong kataksilan!" galit na wika ng dalaga."Hindi ko sinasadya ang nangyari iha!" anito. Akmang hahawakan ang dalaga. Ngunit umiwas ito.
"Huwag ninyo akong mahawakan! Kahit ngayon ko lang kayo nakita at nakausap! Ngunit kilala ko na kayo simula ng ipinanganak ako. Nakatatak ka na sa isipan ko." si Maricon.
May kinuhang mga litrato sa loob ng kanyang bag. Dala-dala niya ito saan man siya magpunta.
"Ito! Nakikita mo ba ito? Ng dahil sa litratong ito. Nawala sa katinuan ang ina ko na kapatid ninyo at pinagtaksilan ninyo ng ama ko!" sigaw ng dalaga.
"mga wala kayong puso, hindi ko kayo mapapatawad. Ikaw! ang hayop kong ama at ang anak ninyo. Hindi ako titigil hangga't hindi ko kayo nakikitang gumagapang sa harapan ko." aniya. Napapaiyak siya sa sobrang galit.Tumakbo ang dalaga na hindi na rin hinintay ang binata.
Humagulgol si Isabel. Alam niyang nagkamali siya. Pero nagmamahalan sila ni Philip na ama ng dalaga. "I'm so sorry! Wika nito sa sarili. Mas lalo siyang nakusensya, ng marinig sa dalaga na nawala sa katinuan ang ate Sandra niya.
Hindi pa nakakalayo ang dalaga ng masalubong ulit si Bregit, ngunit nakita naman nito ang ina. "Mommy! agad itong lumapit sa ina.