Pa-vote naman po.
thanks :)
------------------------------
Napa sit-up-straight ako sa desk ko and tumingin sa paligid. Hinanap ko yung Zachary na yon. And to my surprise, absent pala siya. Sayang naman. Ano kayang itsura non? WAAH. Sana gwapo, baka naman pangalan lang ang gwapo tas mukang utot pala. =_= Psh. Wanna meet him! Hohoho. X))
“Tss, I’m hungryyy! Girls, let’s go eat! ^_^ -- Thea
“Tara sa cafeteria! Binyagan natin, I heard bagong renovate ang cafeteria eh. =] – Riza
*At the Canteen
“Oooohh. Gusto kong matikman yung crispy padelante oh! – Ayna
“Oh bili muna kayo ng food, I’ll go get our drinks. ^_^ -- Me
Naglakad ako papunta sa drinks section. Pagkatas kong bumili ng drinks bumalik nako sa table namin. Ngunit, subalit, datapwat..
*CRAAASSSHH! Bugsung bugshung!*
“sorr—
Pinutol nya bigla.
“No, it’s okay.”
“Sorry talaga. Hindi kita napansin eh”
“It’s really okay, if you excuse me.”
“hindi ayos eh. Teka,” kinuha ko panyo sa bulsa ko at pinunasan ang kanyang t-shirt.
Nabigla sya sa ginawa ko kaya—
“What the F*ck! I said its okay! Didn’t you hear me?!” Sa lakas ng kanyang pagkasigaw. Nagtinginan ang mga tao samin. Ghad, nakakahiya! T__T
“oww, sorry. T__T I’m just trying to help. ” napayuko nalang ako.
“tch.”
Umalis na sya pagkatapos nun. Psh. Nagsosorry na nga ang tao eh. Hmp.
Bastos ah. Sya na nga tong tinutulungan. Pero infairness gwapo sya. Parang hinukay sa lalim ang kanyang dimples. Wafu! Hohoho ~~ Pero tsk! Ang sama ng ugali. Over pa magmura. Hayaan na nga. Pang BV lang eh. Wahaha. :D
Tinulungan naman ako ng RAT Girls na punasan ang nabasa kong skirt.
“Grabe girl, ganda ng scene. Parang movie ah. ” –thea
“Anong kinaganda nun? Nakakahiya nga eh.” - Me
Tumingin ako sa paligid at nakatingin parin yung ibang tao. Yung mga babae naman nagbubulungan. Psh. Mga echosera butiki. Wala na ba silang alam kundi magbulungan? Nakakaasar lang. =__=
“Haist. Okay lang yan gurl, gwapo naman yung lalaki. Yummy! *o*” -Ayna
“Sira. Yummy ka dyan. Pangit nga ng ugali eh.” -Ako
“Alam mo hindi na tinitingnan yan ngaun. Hahaha. Joke lang. ^_^ —riza
“ Mga baliw talaga kayo. Tulungan nyo nalang ako dito para makakain na tayo. Dali. Gutom nako -.-“ --Ako
ZACH’s POV
Hey, I’m Zachary Al Carlos. I’m a transferee from Canada. I’m 17 years old, 5”8 tall, and I’m already late for school. I transferred here in St. Boscon Academy. School for elites I think.
So here we are, in this damn school. I really don’t want to go to school. Nakakatamad. =_=
Nga pala, Nagtatagalog rin naman ako. Tinuruan ako ng Mama ko sa Canada.
Because of my tardiness, I didn’t catch up with the first subject. Ayoko naman pumasok sa room. Introduction lang naman gagawin. Kaya nilibot ko nalang ang buong school para naman di ako maligaw dito at malaman ang pasikot-sikot. Para pag magcucut may alam na akong tataguan. Yeah, i'm so darn smart.
Sa haba ng aking nilakbay. Pumunta ako sa cafeteria to freshen up.
Hmm. Nice place. Comfortable and cold. You got that right. Merong aircon ang cafeteria dito.
After a few minutes, people are starting to enter the café. They all look the same.
Girls being crazy vain bitches; guys playing bets.
Full of jerks. =__=
Tch. I’m hungry. I went to the counter to take a look with their menu.
Habang naghahanap ng makakain, di ko inaasahang mangyari ang isang pangyayari.
*CRAAASSSHH! Bugsung bugshung!*
“sorr—
Bago pa niya matapos ang sasabihin niya. Pinutol ko na.
“No, it’s okay.”
“Sorry talaga. Hindi kita napansin eh”
Ang kulit naman ng isang to. Nagugutom nako.
“It’s really okay, if you excuse me.”
Arg. Sobrang kulit. Sabi na okay lang eh. Ano bang salita nakakaintindi to?! +_+
“Hindi ayos eh. Teka,”
Aalis na sana kaso ako ng biglang pinunasan nya ang damit ko gamit ang tissue. Dahil sa hindi ako sanay at BABAE pa yung gumawa tinabig ko yung kamay nya at sinigawan sya.
“What the F*ck! I said its okay! Didn’t you hear me?!”
“oww, sorry. T__T I’m just trying to help. ” napayuko nalang sya.
“tch.”
Umalis na talaga ako ng tuluyan. Napamura pa ako ng wala sa oras. Di pa ako nakakain. Tch.
It’s her fault. Diba niya alam kung ano ginagawa niya? So innocent -.-
Sabagay, muka naman talaga syang inosente. Dahil sa mala anghel niyang muka at--
AH! What am I saying. Bakit ko ba pinupuri yun. Tss.
Makauwi na nga lang. Basa pa ako eh. Lagkit pa ng pakiramdam. >.<
BINABASA MO ANG
Twist of Fate: It just so happens (On hold)
Teen FictionYou'll never know when those sparks tingle to your bone. You'll never know that he/she's the one. You just felt an emptiness inside to which you could not relate. In the end, you'll realize it was brought by a simple Twist of Fate ;)
