Verliefd op de leraar

Hoofdstuk 7

•heyy, sorry mensen
Ik had geen inspiratie meer, ik hoop dat jullie het begrijpen...
Bedank voor de (voor mij) vele reads, ik ben blij dat het boek leuk is, nou klaar met dat geklets! Daar komt het...•

Welkom terug

Ik wordt over mijn hoofd geaaid.
Ik open mijn ogen en zie een wit met blauwe kamer, met naast mij mijn moeder.
Ik wil recht op gaan zitten, maar mijn moeder zegt zacht 'Blijf maar liggen'
Ik probeer het toch maar dan snap ik waarom ze het zei, mijn hoofd begint te bonken.
Er komt een dokter binnen 'Hallo' zegt hij 'Ik ben dokter Sam!'
Ik wil 'hoi' terug zeggen maar dat lukt niet. Hij kijkt me aan met zijn grote blauwe ogen en hij lacht.
'Mooi gehecht!' zegt hij, ik kijk hem vragend aan 'Ja' zegt hij 'kijk maar in de spiegel' en hij geeft het me aan.
Ik zie dat mijn wang en wenkbrauw is gehecht, ik schrik want ik zie ook dat ik een blauw oog heb.
'Rust maar verder' zegt hij en hij loopt weg. Mijn moeder ziet dat ik niet weet wat me is overkomen en verteld het verhaal. 'Ga maar slapen' zegt ze aan het eind, en ik sluit mijn ogen

Ik mag 2 dagen nadat ik wakker ben geworden weer naar huis, ik kleed me aan en vraag ondertussen aan mijn moeder hoelang ik eigenlijk in het ziekenhuis heb gelegen.
'Een weekje' zegt mijn moeder en ze geeft me een kus op mijn voorhoofd.

We zijn thuis en ik zie dat ik cadeau's heb gekregen, ik pak ze op en loop ermee maar boven.
Mijn moeder heeft een nieuw nachtlampje gekocht zie ik, en ik glimlach.
'Uhh, zondag' denk ik bij mezelf en kijk in de spiegel. Mijn blauwe plek is nu paars geworden.
Ik loop naar mijn kast en pak mijn kleren die ik morgen aan wil doen. 'Voor het eerst!' denk ik, maar voor alles is een eerste keer.
Ik val neer op mijn bed en sluit mijn ogen.
Na een halfuurtje loop ik naar beneden. 'Mmm, lasagne' zeg ik tegen mijn moeder en ga aan tafel zitten, we praten over dat Sara nog langs is geweest toen ik sliep en dat ze moest huilen.
Na het eten loop ik naar boven en kleed me om om te slapen. Ik ga in bed liggen en val in slaap.

~

Ik wordt wakker door mijn wekker, pak mij kleren en loop naar de badkamer.
Ik zet de kraan aan en maak mijn haar los uit de warrige knot, stap onder de douch en was het.
Als ik klaar ben loop ik naar de spiegel en kijk naar mijn oog 'Dit kan echt niet..!' zeg ik hardop
Ik pak mijn moeder haar foundation, want zelf heb ik er geen en smeer een klodder onder mijn oog.
Ik knijp mijn oog dicht van de pijn, maar zet door.
Ik smeer het uit met een kwastje en kijk als ik klaar ben tevreden naar mijn resultaat.

Als ik helemaal klaar ben loop ik naar beneden eet mijn brood en geef mij moeder een kus.
'Daag!' zeg ik nog als ik de deur uitloop, ik fiets oplettend naar de plek waar ik met Sara afheb gesproken, ze staat er al, maar er staat nog iemand naast haar.
Wie is dat?!

•Haha, dit is nog niet het einde hoor ik ben jullie wat schuldig ;)•

Ik fiets naar hun toe en kijk Sara vragend aan.
'Hoi' zegt de jonge als ik bij hun ben.
'Umm, hallo?!' antwoord ik.
Ik gebaar naar Sara dat ze uit moet leggen wie dit is.
'Dit is Lars, hij is nieuw in onze klas' zegt ze. 'En... Wij hebben verkering:)' zegt ze blij.
'Leuk..!' zeg ik sacasties, want mijn ogen zijn op iemand anders gericht, Jonas.
We fietsen naar school en eenmaal aangekomen lopen er allemaal kinderen naar me toe die ik niet eens ken. 'Jij lag toch in het ziekenhuis!' en 'Wat is dat op je wang en wenkbrauw!'
Ik negeren de vragen en lopen naar ons klas lokaal, ik open de deur en dan. 'Omg...'

•tadaaa, nogmaals sorry voor het wachten, hoop dat het een leuk hoofdstuk wasxx•