Verliefd op de leraar

Hoofdstuk 9

Afspraak

Als de les voorbij is loop ik snel de klas uit, de bel is nog niet gegaan maar wij mochten al eerder weg.
Ineens wordt er op mijn schouder getikt, ik kijk om en zie dat het Tara is, ze duwt me de meisjes wc in.
'Wat stond er op dat briefje?!' vraag ze ongerust. 'Umm... Wat is er met privacy gebeurt!' zeg ik bot, want hier heb ik echt geen zin in, en ik loop de wc uit.
Ik zie dat Sara en Lars samen in de kantine zitten, echt een klef 'stelletje' ze kennen elkaar maar uhm... 2 dagen.
Maar ik realiseer dat ik me, dat ik natuurlijk ook nog in het ziekenhuis lag.
Dus ik loop door naar buiten en ga op een bankje zitten.
Ik kijk wat rond maar dan komt Jonas ineens naast me zitten.
'Gaat het echt goed met je?' vraagt hij ongerust.
'Waarom is iedereen zo ongerust over mij? Er is niets aan de hand hoor' en ik begin te huilen.
'Heb je mijn briefje gelezen?'
'Ja..' zeg ik snikkend.
'Je wil met me afspreken?' vraag ik
'Ja! Ik merk dat je er even tussen uit moet en ik wil je graag spreken'
'Kun je vanavond 8uur in het bos?'
'Ja, gaat wel lukken denk ik!' en ik loop met een blij gevoel weg.
Als ik de deur ban de kantine open wil doen, zie ik dat mijn foundation is uitgelopen. 'Shitt!' En ik ren snel naar de wc's.
~
'Yes, eindelijk thuis!' zeg ik tegen mezelf als ik naar binnen loop. Ik zie dat mijn moeder aan tafel zit te werken en ik geef haar en kus en loop door naar mijn kamer.
Er staan nog steeds bloemen en kaarten van toen ik in het ziekenhuis lag, het herinnerd mij aan het ziekenhuis, logisch maar stom!
Ik durf ze alleen niet weg te gooien.

We zit aan tafel te eten, ik kijk naar de klok, half 8 zie ik.
Het bos is vanaf mijn huis maar 5min fietsen dus dat red ik, maar ik wil er wil leuk uitzien! Dus moet ik me straks nog omkleden.
'Moet je ergens heen?' vraagt mijn moeder, en ik wordt wakker uit mijn gedachten.
'Huh?'
'Wat zeg je mama? En of je ergens heen moet?'
'Ja, ik moet nog wat naar Tara brengen!' lieg ik
'Wie is Tara?' vraagt mijn moeder maar ik was al naar boven gerent. Waarom Tara? Vraag ik aan mezelf.
Ik doe snel mijn donker paarse jurk aan met mijn leren zwarte jasje erover heen.
'Leuk' zeg ik als ik in de spiegel kijk.
Ik verbeter nog even mijn mascara en foundation, en ik kan de deur uit.
Ik loop naar beneden maar eenmaal beneden realiseer ik dat mijn schoenen nog boven liggen.
Ik storm naar boven, pak mijn schoenen en ren naar beneden naar de hal, ik struikel bijna over het tapijt in de woonkamer.
'Doeg!' roep ik en ik loop de deur uit.

Eenmaal aangekomen in het bos zie ik op de kerkklok dat ik te vroeg ben, kwart voor 8.
Ik zet mijn fiets op slot en kijk wat om me heen.
Het is donker en er loopt niemand over straat.
Ik loop het bos in naar het open veldje, 'misschien is hij daar' denk ik
Ik wil mijn telefoon pakken voor een zaklamp maar ik ben hem vergeten.
Heb ik weer!
Ik ben bijna bij het veldje maar dan hoor ik iemand lopen door de bladeren, en hij loopt sneller, hij rent!
Ik draai me snel om en zie...

•spannend?! Ik schrijf snel weer verder! XxTheee•