Bir Üniversiteli Hikayesi (Bir liseli hikayesi devamıdır)

1

Eve geleli 1 aydan fazla olmuştu. Ev çok sessizdi. Geceleri içime bir korku düşer fakat sabah uyanınca geçerdi.

Herkesi çok özlemiştim. Annemi, babamı, Mert'i ve Yağmur'u.

Mert nerede mi? Başka bir üniversite kazandı. Ben başka... Yağmur da Mert ile aynı üniversiteye gidiyor. Anlayacağınız yalnız kaldım.

.....

Sabah okula gitmek üzere kahvaltımı yaptım. Üzerimi de giydikten sonra hazırdım. Koşarak odama çıktım ve üzerime giyecek bir şey bakmak için dolabımı açtım. Dolabı karıştırırken altta bir kutu olduğunu fark ettim. Diğer kişilerin diye düşündüm. Fakat içini açınca onların olmadığını anladım. Bir mektup ve bir miktar para vardı.

Mektupta şöyle yazıyordu:

Baban:

Sevgili kızım. Sana yola çıkmadan önce şu mektupu yazmak istedim. Toplantımız var. Biliyorsun zaten. Giderken sana bir miktar para bırakmak istedim. Yaklaşık 200 Tl falan var. 1 ay yetinebilir misin bilmiyorum. Umarım sana yeter. Gelince görüşürüz prensesim. Seni çoook seviyoruz.

Yola çıkmadan önce yazmışlardı. Tabii ki yine ağlamaya başlamıştım. Kahretsin ki çok duygusalım.

Saate baktığımda okulun başlamasına az kalmıştı. Bugün ilk günüm geç kalmak istemiyorum.

Eşyalarımı da toplayıp minibüse bindim. Okul çok uzak değildi.

Geldiğim de etrafa göz gezdirdim. Herkes gayet normal görünüyordu.

İçeri girdiğim de ilk işim panoda yazan sınıf listeleri. İsmimi aradım.

Sude Han
Egemen Güngör
Defne Öztürk

Bir saniye orda Egemen Güngörmü yazıyor. Bizim okulda mı ? Hem de aynı sınıftayız. Lanet olası okul yine bi gıcıklık yapacak.

Sınıfa çıktığım da Egemenin gelmediğini gördüğüm de dışarı nefesini bıraktım.

-Ne o prenses beni özlemedin mi?

Egemenin arkamdan gelip bunları söylemesine korkup sıçradım.

-Ödümü patlattın manyak.

Derken kalbimi tutuyordum.

-Özür dilerim. Korkutmak istememiştim.

-Sorun değil. Hadi sınıfa.

Dedim ve sınıfa geçip bir yer bulduk. Yan yana oturuyorduk çünkü burada kimseyi tanımıyordum.

Yeni kitaptan selamlar. Umarım bu kitap da çok güzel olur. Sizleri seviyorummm.