Bir Üniversiteli Hikayesi (Bir liseli hikayesi devamıdır)

6

Hatırlatma:

Aynanın karşısına geçip kendime baktım ve:

"Yine tipsizim."

dedim ve kapıyı açtım. Mert içeri girdi ve kapıyı kapatıp bana sarıldı.

"Mert iyi misin?"

"Değilim Defne. Seni çok özlüyorum."

"Sevgilin var Mert. Unut artık beni."

..........

"Defne unutamıyorum seni. Aklımdan bir türlü çıkmıyorsun."

"İyi ya yeni sevgilin unutturur. Şimdi çıkar mısın lütfen."

diyerek kapıyı gösterdim. Hiç hareket etmeden gözlerimin içine bakıyordu.

"Mert çık gi..."

Cümlemi bitiren Mertin dudaklarıydı. Evet özlemiştim bu hissi ama sevgilsi varken bana bunu yapması çok salakçaydı.

İttirip tokat attım.

"Bana yaklaşma Mert. Sakın! Sevgilin var ve bunu yapıyorsun. Çok salaksın"

dedim ve onu evde bırakıp dışarı çıktım. Üstümü değiştirmemiştim. Eşortman ve üstümde bir tşortle dışardaydım. Bu soğukta ellerim ve burnum buz gibi olmuştu.

Yoldan gelip geçenler beni tşortle görünce deli mi bu bakışları atıyorlardı.

Sahile inip boş bir bank buldum. Oturduktan sonra denizi seyretmeye başladım. O sırada bir kız yanıma gelip oturdu.

"Üşümüyor musun?"

dedi.

"Acelem vardı. Böyle çıkmak zorundaydım."

"İstersen sana montumu verebilirim. Biliyorum böyle bir şeyin bir erkekten olmasını beklerdin ama benimle de idare et."

dedi ve güldü. Aynı şekilde bende güldüm.

"Gerek yok. Yine de sağol."

"Ne demek. İsmin ne?"

"Defne. Senin?"

"Beste. Memnun oldum."

dedi ve elini uzattı. Eli boş kalmasın diye tuttum ve

"Bende"

dedim.

"Ellerin buz gibi olmuş Defne. Montumu al benim içimde hırka var."

"Olsun üşürsün"

"Defne lütfen al şunu."

dedi ve montu çıkartıp bana uzattı. Bu sefer ısrar etmeyip montu alıp giydim.

"Ee Defne. Annen baban ne iş yapıyor?"

Şu soruyu sorma.

"Öldüler Beste."

dedim ve göz yaşlarımı tutamadım.

"Defne ben çok özür dilerim. Seni üzmek istememiştim."

"Önemli değil."

dedim. Beni kendine çekip sarıldı.

"Aslında bakarsan benim annem öldü. Babam da... Neyse onu boşver. Evde kimse yok. İstersen bizde kal bir süre. He bu arada hangi okula gidiyorsun?"

"Aslında kalabilirim. Sana kalabalıklık olmazsa."

Okulumunda ismini söyledikten sonra onunda bizim okulda olduğunu ögrendim.

"Aynı okuldayız. Süper."

"Aynen. Ben bir süre okula gitmiycem Beste. Biraz burunları sürtsün."

"Tamam Defne bende gitmem."

"Olmaz. Sen derslerini aksatma."

"Derslerim iyi zaten düşmez merak etme. Bende gitmem takılırız birlikte."

dedi. Çok ısrar etmedim ve kafamı onaylar şekilde salladım.

"E hadi eve gidelim. Donduk."

"Tamam hadi"

dedim ve yola koyulduk. Yolda hiç konuşmadık.

Aslında Beste güzel kızdı. Esmer ve mavi gözlüydü. Çok tatlı biriydi.

Eve geldiğimiz de kapattığım telefonumu açtım.

Egemen:14 cevapsız arama ve 10 mesaj.

Teoman:27 cevapsız arama ve 18 tane mesaj.

Mert:23 tane cevapsız arama ve 34 tane mesaj.

Sıra mesajları okumaya geldiğinde ilk önce Egemenin mesajını açtım.

Gönderen: Egemen

Nerdesin?

Gönderen: Egemen

Defne nerdesin kızım?

Gönderen: Egemen

Merak etmeye başladım Defne ara lütfen beni.

Blablabla. Falan filan işte. Sıra Teomanın mesajlarına bakmaya gelmişti.

Gönderen: Teoman

Defne iyi misin?

Gönderen: Teoman

Mert evden çıktığını söyledi.

Gönderen: Teoman

Seni bulamamış. Çok merak ediyorum nerdesin?

He he bunu da anladık. Şimdi sıra Mertin mesajlarını okumakta.

Gönderen: Mert

Defne özür dilerim.

Gönderen: Mert

Defne seni seviyorum lütfen. Nerdesin mesaj at geliyim konuşalım.

Gönderen: Mert

Of Defne. Ayça benim kuzenim. Seni kıskandırmak için böyle yaptım. Şimdi lütfen gel.

Kuzeni mi??

Bölüm sonu. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. ❤.

-Perennn