Bir Üniversiteli Hikayesi (Bir liseli hikayesi devamıdır)

9

Hatırlatma:
Düşüncelerimden sıyrılıp Teomanın elini tuttum. Birlikte içeri girdik ve denizi en iyi gören yere oturduk. Menuden ne yiyeceğimizi de seçtikten sonra garson yanımıza geldi.

"Buyrun ne alırdınız?"

Bir saniye bu. Olamaz. Ya bu çocuk cidden beni takip ediyordu yada bunlar bir rastlantıydı.

.....

"Mert!!"

derken gözlerimi kocaman açmıştım.

"Defne"

dedi ve güldü.

"Ben elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."

dedim ve masadan kalkıp tuvaletin olduğu yere gittim.

Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra ellerimi lavabonun kenarlarına ellerimi koydum ve aynada kendime baktım. Çökmüştüm. Çok yorgun görünüyordum. Bir anda gözlerim karardı.

Burnuma hastane kokusu gelmesiyle irkildim. Odanın içerisinde bir doktor bir de hemşire vardı.

Doktor benim uyandığımı görüp yanıma geldi.

"Defne hanım iyimisiniz?"

dedi.

"Evet"

derken sesim çok az çıkmıştı.

"O zaman arkadaşlarınızı içeri alıyorum size olanları anlatırlar"

dedi ve odadan çıktı. Bir süre sonra odaya Egemen, Yağmur, Deniz, Emir, Mert ve Teoman girdi.

"Ne oluyor?"

dedim. Hepsi ağlamış gibiydi. Gözleri kıp kırmızı olmuştu.

"Size ne oluyor dedim!?"

derken sesim yüksek çıkmıştı.

"Defne..."

dedi Yağmur. Biraz daha yanıma yaklaştı ve:

"Kansersin."

dedi. Sonra kendini tutamayıp ağlamaya başladı. O sırada gözümden bir damla yaş düştü.

"Defne?"

diye yanıma yaklaştı Deniz.

"İyi olacaksın bebeğim."

dedi ve acı bir şekilde gülümsedi.

"Öleceğim."

deyip kahkaha attım.

"Defne saçmalıyosun."

dedi Mert. Yanıma yaklaştı ve kulağıma eğilip:

"Seni seviyorum."

dedi ve geri çekildi.

Teoman yanıma geldi ve konuşmaya başladı:

"Defne ben seni sevmiyorum. Yani sevemedim."

dedi. Üzüntüme üzüntü katmıştı.

"Keşke ölsem."

dedim sessizce.

"Ne?"

diye sordu Teoman.

"Keşke ölsem! Keşke ölsem! Keşke ölsem!"

diye sayıklamaya başladım. Sesim gittikçe yükseliyordu. Sanırım sinir krizi geçiriyordum.

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum :) ♥