Adım Kelly PARKINS! Ve size kendimle ilgili bir şeyler anlatmadan önce tek bir cümleyle başlamak istiyorum! Cümlem şu:
'Hayatı SEVİYORUM!'
Çok umut verici değil mi? Ama size bu konuda sadece yanıldığınızı söyleyeceğim. Başka da bir şey demeyeceğim!
33 yaşındayım!
Şuh ve güzel bir kadın!
Yıldızlara hayran! Ay'ı seven! Geceye tutkun!
Ben bir kadınım! Ve kadın olmaya hayran bir kadınım!
Ve lütfen bu halim yüzümden beni yargılamayın! İnsanın kendisini sevmesi ne kadar önemliyse kendime olan özgüvenim de o kadar önemliydi.
Etrafta kendini beğenen bir sürü dişiden biri olabilirim! Fakat beni onlardan en çok ayıran özellik kendimi sırf olmadığım biri gibi göstermek değil olduğum biri gibi yaşamaya çalışmaktır!
33 yaşındayım! Bir kitap dolusu anılarım ve bir düzine de yanlış aşkım olmuştur! Fakat bu aşklarım genellikle en az bir yıl sürmüştür! Bunu sanırım açıklayamam! Lakin açıklanacak tek bir durum var! BEN BİR KİŞİYİ ÇOK İYİ TANIMADAN ONUNLA ÇIKMAYA BAŞLAMAM!
Basit değil mi? Basit ve yalın! Bir o kadar da akılcı!
Kaldır kafanı kızım ve görevinin ne kadar kutsal olduğunu anımsa!
Başımdan tatsız ilişkiler geçmiş olabilir, belki de tatsız ötesi!.. İnsan tecrübeleriyle ancak ayakta kalabilirdi! Herkes bunu bilerek yaşar ve tecrübe böyle edinilirdi!
Baş ağrıları sizin ne kadar tecrübeli olduğunuzu gösterir! Ne kadar çok yere düşüp ayağa kalktığınızı gösterir! Nereden gelip nereye gittiğinizi gösterir! Tanrı aşkına, sadece gösterir!
Neyse bırakalım şimdi bunları!
Yaşamayı biliyor ve acı çekmeyi öğrenmişseniz ne demek istediğimi bilirsiniz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOL CANAVARI
TerrorGüneş bu Şubat gününün sonuna varmışçasına batıya kaymaya niyetlenmişti. Ağzımdan kanlar akarken soğuk çeliğin parıltısını gördüm. Kar yağışı daha da şiddetlenirken, vücudumda kana bulanmamış hiçbir yerimin olmadığını fark ederken bıçağı boğazıma da...
