Olumsuzlukların hayatlarımızı mahvetmesi ne kadar da kolaydı.
Hiçbir şeyi kontrol edemediğini fark etmek ve lanet olasıca hayatına devam etmeye çalışmak! Tanrım iğrenç ötesi!
Başımın belaya girdiğini bilmek için adet sancısı yaşamam gerekmiyordu. Ya da migrenimin aniden azmasına hiç mi hiç gerek yoktu. Başım beladaydı. Hem de hiç tahmin edemeyeceğim kadar!
Bu kentte yaşıyorum. Kârlı Orman'da! Ölü Diyar'ın Harabe eyaletinde! Ve Hortlak Kapısı'na gitmem gerekiyordu. Acildi üstelik!
Başım beladaydı, ben bunun farkındaydım.
Aksilikler ve peşimi bırakmak bilmeyen eksik noktalar sayesinde bunu keşfetmiştim.
Günümün tamamını anlatmam gerekecek! Hepsini bilmek hakkınız. Beni artık tanıdığınız için bu hakka artık sahipsiniz.
Bu arada bitmek üzere olan hayatıma hoş geldiniz. Ve galiba ben sizi biraz tanıyorum.
Tekrar hoş geldiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YOL CANAVARI
HorrorGüneş bu Şubat gününün sonuna varmışçasına batıya kaymaya niyetlenmişti. Ağzımdan kanlar akarken soğuk çeliğin parıltısını gördüm. Kar yağışı daha da şiddetlenirken, vücudumda kana bulanmamış hiçbir yerimin olmadığını fark ederken bıçağı boğazıma da...
