Adam, ela rengindeki gözlerini gökyüzüne sabitledi.Ada'nın uyuduğunu görünce, onu kucağına aldı...
***
Adam, Ada'yı soğuk odaya götürdü. Ada'yı, sandalyeye oturtturdu. Ada'nın ellerini ve ayaklarını bağladı. Ada, her gün biraz daha hafızasını kaybetmeye,yaşadığı şeyleri unutmaya başlıyordu.Ada, kendisi ile ilgili bilgileri unutmamak için hep kendi kendine konuşuyordu.
Adım Ada Yalçın. 18 yaşındayım. İzmir'e ka-kaçtım. Arkadaşlarım; Özge,Ceren,Ege.Kuzenim Betül. Sevgilim; Erkan
Sevgilimden, ayrıld-ayrıldım.Bir adam be-beni, kaçırdı.
Siyah kapşponlu adam, elinde tepsi ile içeri girdi. Menüde; 2 dilim somun ekmek, su, ve yine o küçük haplardan vardı. O minik haplar, Ada'nın bir sürü şeyi unutmasına yol açabiliyordu. Adam tepsiyi Ada'nın önüne bıraktı. Küçük bir parça kopardı, Ada'nın ağızına koydu. Ada'ya biraz su verdi.
Ada onu yuttu.Daha sonra, o minik haplardan bir tane çıkardı. Ada'nın ağızına koydu. Biraz su verdi. Ada onu yutmaya çalışıyordu. Yutmak zorundaydı. Yuttu. Adam tepsiyi kenara koydu.
"Bu gün kendini nasıl hissediyorsun?"dedi adam.
"*** gibi."dedi Ada.
Adam, tepsiyi eline aldı. Ve kapıyı açtı. Sonra da gitti. Ada mavi gözlerinin dolduğunu anladı. Göz yaşları bacaklarına dökülürken, o kafasını eğip kesik kesik nefes alıp vermeye başladı. Kahverengi bukleli saçları sağ ve sol omzuna düşüyordu. Fakat Ada'nın bir şey yapacak hali yoktu. Gözlerini açacak hali bile yoktu. O sadece arkadaşlarının yanına gitmek istiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROTA》HAYALLERİM
Romance"Asıl, sen anlamıyorsun Erkan! Ben yıllarca İstanbul'da babamın emirlerine uyarak yaşadım! Anne acısı çekerek, sanki bir hapishanedeymişim gibi! Ve şimdi sende bana, benim numara yaptığımı düşündüğünü mü söylüyorsun?" "Ada, sen sadece kendini düşünü...
