Arkadaşlar bu bölümü kısa yazacağım...
Ders bitmişti, gerçekten acayip sıkıcıydı. Zaten bu öğretmenler hep böyle. Özge yanıma, elinde kitaplar ile geldi, karşımda öyle duruyordu.
"Ahh, ders çok sıkıcıydı..." dedi Özge. Suratıma bakarken gözünün başka bir yere kaydığını gördüm. Ben de öylesine konuşuyordum.
"Gerçekten öyleydi, zaten öğretmen dersi anlatırken hep kendi hayatından bahsetti, zaten hiç bir şey anl-" dedim, fakat Özge sözümü kesmişti.
"Baksana kim geliyor." dedi, kafamı işaret ettiği tarafa çevirdim. Bir de ne göreyim. Sel- şaka şaka. Betül geliyordu.
"Hello! Naber kuzen?" dedi Betül. "Aaa, sen de mi buradaydın?" dedi Betül. "Merhaba Özge" dedi Betül.
"Canım, ben odama gidiyorum. Sonra görüşürüz." dedi Özge. Ve hızlı adımlar ile odaya gitti. Tabi Betül de gitti.
"Ahh, ama olmaz ki... Yine ben tek başıma kald-" diyecekken gözlerim kapandı. Tabiki de bayılmadım, bir çift el gözlerimi kapatmıştı. Bu kişinin Erkan olduğundan adım gibi eminim.
"Bil bakalım, ben kimim?" dedi, sesini değiştirmeye çalışsada başaramamıştı.
"Erkan?" dedim.
"Merhaba! Kimmiş bakalım seni yalnız bırakan?" dedi Erkan
"Şu, Betül ve Özge, niçin böyle birbirlerine karşı hep soğuklar?" dediğim de Erkan "Söylemem" bakışı attı bana.
"Bilmem ki güzellik" dedi.
"Ahh, Erkan yeme beni." dedim.
"Yerim senii..." dedi. Bu çocuk aptal falanmıydı? Sanki ben o anlamda söyledim.
"Erkan! Biliyorsan söyle!" dedim.
"Aşkım, bil- mi- yo- rum!" dedi. Bence de bilmiyordu.
Suratına baktığım da dudaklarını büzdüğünü görebiliyordum. Yanağından öptüm. Ve odama gittim.
Arkadaşlar, lütfen yorum ve vote atınn! :(
Ve... Eğer yazım yanlışım varsa kusuruma bakmayın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROTA》HAYALLERİM
Romance"Asıl, sen anlamıyorsun Erkan! Ben yıllarca İstanbul'da babamın emirlerine uyarak yaşadım! Anne acısı çekerek, sanki bir hapishanedeymişim gibi! Ve şimdi sende bana, benim numara yaptığımı düşündüğünü mü söylüyorsun?" "Ada, sen sadece kendini düşünü...
