İyi okumalar.
Ada, tekrar ayağa kalkmak için hazırlanırken, yağmurun durduğun fark etti. Ayağa kalkdı, ay ışığı yerleri aydınlatıyordu. Kesik kesik nefes alıp vermeye başladı. Koşuyordu. Ayağı bir taşa takıldı. Yere düştü.
"Sanırım art-artık ölme vak-vaktim geldi."dedi kedi kendine.
Iştılı gözlerini sımsıkı kapattı...
Sonra siyah kapşonlu adam, Ada'yı kucağına aldı.
"Demek, kaçmaya çalıştın."dedi adam
Ada elinin boşlukta sallandığını anladı.
***
Adam, tekrar Ada'yı; soğuk, havalanmayan odaya getirdi. Onu sandalyeye koydu bağladı. Ve odadan çıktı. Ada; geçmişini unutmaya başlamıştı. Bunların sebebi o minik beyaz haplardı. O minik haplar Ada'nın koskoca geçmişini unutmasına sebep oluyordu...
Ada, kafasını yavaşca kaldırdı. Gözleri dolmaya başladı, gözünden bir damla bacaklarına temas etti.
"Öl- öl- ölm- ölmek, is-ist- isti- istiyor- istiyorum. Lü- lü- lüt- lütfen, biri beni bul- buls-bulsun."dedi kendi kendine.
Daha fazla ağlamaya başladı. Artık Ada'nın dayanacak gücü kalmamıştı. Hayatına bu sapığın tatlı kuklası olarak devam etmek istemiyordu. O, arkadaşlarının yanına gitmek istiyordu, sevgilisinin yanına gitmek istiyordu. Ceren'in ona; Avm ye yeni gelen, marka gözlükleri anlatmasını, Ege'nin telefonda oyun oynarken bağırışını, Özge'nin mutlu olduğunda çıkan gamzelerini izlemek istiyordu. Erkan'ı çok seviyordu. Ama bir pislik yüzünden kaçırıldı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROTA》HAYALLERİM
Romance"Asıl, sen anlamıyorsun Erkan! Ben yıllarca İstanbul'da babamın emirlerine uyarak yaşadım! Anne acısı çekerek, sanki bir hapishanedeymişim gibi! Ve şimdi sende bana, benim numara yaptığımı düşündüğünü mü söylüyorsun?" "Ada, sen sadece kendini düşünü...
