birden karsimda prof. gorunce napıcagimi sasirdim.kacmaya bile kalkismadim,cunku kacamicami biliyordum.bosu bosuna zaman kaybi yasardik.hem o yorulurdu,hem de ben ne gerek var bu tur aksiyona dedim icimden. biraz bekledim hic bisey demedim.bazen sanki bisey dicekmis gibi oldu ama sonra sustu.en sonunda dayanamayip sordu:
sen kimsin?
burada ne isin var?
beni taniyor musun?
icimden durbi yavas yavas sor demek geldi ama diyemeden beni kolumdan tuttugu gibi surikledi.sonra bi magara gibi biyere girdik.magaranin cikmaz yerine gelmis gibiydik.icimden alsana cikmaz yer acaba ne yapicak deye merakla beklerken.
sonra orda duran bir tasi kaldirinca.....
megersem o duvar degillll de bi kapiymis.bunlarin sadece flimlede olur sanirdim dedim.
prof. ahmet de; demek ki tek flimlerde olmuyormuş dedim.
kendi kendime. olum mert senin hikayen daha yeni basliyor....
