Sabah yatağımdan fırlar fırlamaz aşağıya indim.Annemle babam çoktan kalkmış kahvaltı yapıyorlardı.Günaydın der demez masaya oturdum.kahvaltımı yaparken kapı çaldı ve ben "allahım geldiler! Ve ben daha hazır değilim."Yukarıya,odama çıkar çıkmaz üstümü değiştirdim.
Merdivende bir ayak sesi duydum ve biri benim ismimi söyledi.Sesinden tanıdım.kapıyı çaldı."gir.."
içeri girdiğinde çok mutluydu ve sanki bana bir süprizi vardı.Sonra bena "hazırmısın?" diye sordu."evet" dedim.Beni kolumdan tuttuğu gibi merdivenlerden aşağıya doğru koştuk.Kapıyı açınca birde ne göreyim....
Az daha kalp krizi geçiriyordum.Selim ve diğerleri gelmişti.dedim ki"meraba arkabahçeye geçelim hamakta otururuz."bahçeye geçtiğimiz de Selim'e"çok iyi yaptın,benim de size anlatmak istediklerim var.sana güveniyorum ama...."Selim önemli bir şey diyeceğimi anladı ve "onlara güvene bilirsin"dedi.Çok fazla acele ettiğimin farkındaydım ama anlatmakda istiyordum.bu yüzden konuya girmeden hemen önce ilk isimlerini sordum.selim hariç beş kişilerdi.Üç erkek,iki kız.isimlerini sormadan önce ilk ben ismimi söyledim.ardından"Ben Umut,Can,Bulut,Irmak ve ben de Hande"isimleri de bildiğime ve bir birimizi de tanıdığımıza göre artık her şeyi....
napıyorum ben.Daha yeni tanıdığım kişilere hemen her şeyi anlatacak mıydım?
hayır.Tabi ki de anlatamazdım.biraz daha beklemem ve iyice güvenilir olup olmadıklarını öğremmem lazım.Sonra her şeyi anlatıcam ve bu sırı sadece ben bilmeyeceğim.
30 vote olmadan 13.bolumu paylasmicam.ki uzun olucak.....
