Kurtuluş

Tek Dostum.

Kadının gözlerini içine baktım.belki bakarsam ne yapmaya çalıştıklarını anlarım diye.Ama kadının gözlerinde buzdan duvarlar vardı.Kadın konuşmaya hazırlanıp ağzını açtı "Evet cevabınız nedir?Buradan kurtulmak istiyor musunuz?Eminim ki babanız sizi buraya tıkdırdığı için ona fazlaca kızgınsınız.Şunu da söylemek isterim ki siz burada 4 yılınızı geçirdiniz dimi? "

Başımı onaylarcasına salladım.Konuşmaya devam etti kadın "6 yılınızın kaldığını sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz.Babanız sizi gene burada tutmak için dışarıda sizi mahkemeye verip iftira atacaktır.Bunu neden yaptığını henüz bilmiyoruz.Kim kendi oğlunun burada kalması için uğraşır?Eminim ki ilerleyen zamanlarda öğreneceğiz.Şimdi siz buradan çıkmak istiyor musunuz?"

Babamdan intikam almak istiyordum.Çünkü onun yüzünden ne diğer çocuklar gibi doğanın renklerini keşfedebilmiştim ne de diğer çocuklar gibi uçurtma uçurabilmiştim.Çocukluğumu harcamıştı.Bir yandan bunları düşünürken bir yandan da babamdan nasıl intikam alabileceklerini düşünüyordum.Onu öldürecekler miydi?Hayır.Bunun olmasını istemiyordum çünkü o benim babamdı.

Annem de vardı.Tabi ya annem.Babam beni buraya tıkarken hiçbir şey demeyip ağzını açmayan kadın.Annem olacak kadın.Bana boş gözlerle bakmıştı.Oysa ki ben onun gözlerinde bir kurtuluş ışığı görmek istiyordum ama yoktu.

Kadın boğazını temizledi,dikkatimi çekmek için.

Bir kez daha kadının gözlerine baktım ve kendimden emin bir sesle konuştum "Tamam kabul ediyorum.Buradan çıkmak istiyorum.Fakat benim burada tek dostum var onunda çıkarılmasını istiyorum." Kadın konuşmak için ağzını açtı fakat ben ondan önce davrandım.

"Bana yardımcı olur işbirliğinde.Sadıktır.Daima yanımda olacaktır,emin olabilirsiniz."dedim.

"Peki ben Şemsi Bey'e haber vereceğim.En kısa sürede buradan kurtulacaksınız.Eşyalarınızı toplamaya başlayın."dedi kadın.Bende yüzüme sahte bir gülümseme takınıp koğuşa doğru ilerledim.Bakalım şimdi neler olacaktı.

Koğuştan adımımı atar atmaz Mehmet geldi yanıma.En iyi arkadaşım.Birbirimizi korur kollardık burada.Tek dostumdu.Birlikte büyümüştük onunla.

Ona olanları anlatmak için ağzımı açtım "Bir kadın geldi.Beni buradan çıkaracağını söyledi.Fakat bir şartları olduğunu belirtti."

Mehmet meraklı bir şekilde "Şartları neymiş?" dedi."Beni buradan çıkaracaklar fakat babama karşı onlarla birlikte işbirliği yapmam gerekiyor."Mehmet anladığını belirtircesine kafasını salladı. Ama daha sonra yüzü asıldı.

"Ne oldu Mehmet?"dedim.Mehmet "Sen şimdi gideceksin ya oğlum beni kim koruyup kollayacak?Kim dertlerime derman olup beni rahatlatacak?"dedi.

"Mehmet seni burada yalnız bırakır mıyım sanıyorsun oğlum?Sende geliyorsun."Dedim.Birden bana sarıldı.Asla vazgeçmeyecekti bu çocuksu hallerinden.Gerçi bizim yaşımızdakiler hala çocuktu.Ama biz hayatın gerçekleriyle birebir yüz yüze gelmiştik ve olgunlaşmıştık.Hani derler ya "Hayat bizi büyüttü.Hayat olgunlaştırdı."aynen de öyle olmuştu.

�