KAZA

134 7 0
                                    

            

Canını acıtıyorsa,acıtmasına izin ver..Kalbini kırıyorsa kırmasına.Gitmek istiyorsa,gitmesine izin ver.Mutsuz ediyorsa mutsuz etmesine.Çünkü sana yapılanlar,senin değişimine sebep olur.Değişmen de,iyileşmene




          Çocukluk arkadaşımdı o benim.Biz küçükken kardeş gibiydik onunla.O bana karşı nasıl böyle duygular besleyebilmişti hala olayın etkisindeyim ne yapacağımı bile bilmiyordum.Kaan'ın teklifini neden kabul ettim onu bile bilmiyorum daha tanımıyorum bile.Napacaktım ben şimdi?Kamerle konuşmaya yüzüm yoktu, Kaan'ı da sevmiyordum ki ben gerizekalıyım diye tekrar ederek dolabımı açtım ve elime gelen tişört ve pantolonu alıp giydim. Ve kulaklığımı takıp okula doğru yürümeye başladım.

Saçlarından, Gözlerinden, Hem De İyi Duran Sözlerinden
Senden Benden Bahsetmem Lazım Kim Varsa Umudunu Kaybed

           Bir an gözlerimin önü karardı ne oluyordu bana böyle Yere yığılmıştım galiba ve kolum altta kalmıştı canım çok yanıyordu. Yavaş yavaş vücuduma yayılan uyuşukluk hissiyle birlikte gözlerimi kapattım ve birinin bana yardım etmesini bekledim. Sadece bekledim.

--2 Saat Sonra—

-Görmek istiyorum onu şimdi görmek istiyorum bir şeyi yok dimi?

-Kaan Bey sakin olun sevgilinizin durumu iyi ama dinlenmesi gerek şu an onu görmeniz için uygun bir zaman değil çünkü hala şokun etkisinde, zamanı geldiği zaman size söyleriz biz

             Kaandı galiba içerdeki, etrafımı tam olarak algılayamıyordum. Hastanedeydim galiba burnuma dolan o acı koku ve dudaklarımdaki ameliyat eldiveni tadı ile olayı idrak edebilmiştim. Sadece Kaan vardı heralde dışarıda. Zaten kimim vardı ki yanımda olabilecek. Annem babam desem umurlarında bile değildim şu an ne yapıyorlardı onu bile bilmiyorum. Ama gerçekten bir yokluk hissetmiştim bir an keşke dışarıdaki kaan değilde kamer olsun diye umuyordum ama kapıdaki kamer değil kaandı. İçeri giren doktor ve hemşireyi fark etmemle gözlerimi yumdum. Sadece dinlenmek istiyordum kimseyle konuşacak durumda değildim.

             Artık uyanması gerekiyordu galiba şoku atlatmadı diyen erkek sesi doktorun konuştuğunu anlamamı sağlamıştı. Hemşire nabzımı kontrol etti,serumumu değiştirdi ve odadan çıktılar.Gözlerimi tekrar açtım ama tekrar kapatmak istedim çünkü karşımda Kamer vardı. Ne ara girmişti anlamamıştım bile.

-Geçmiş olsun Güneş sesi çok soğuk çıkıyordu ve gözlerinin altı morarmıştı.Çok halsiz gözüküyordu.

-Teşekkür ederim otursana. Annesinin en sevdiği porselen tabağı kırmış çocuk gibi konuşuyordum.

-Yok geçmiş olsun demek için gelmiştim dedi ve gitti.Ağladığımı ağzıma gelen tuzlu suyun tadıyla fark ettim.Ama ben senin yanımda durmanı istiyordum Kamer neden böyle yapıyorsun ki. Sonra kapı açıldı ve içeri Kaan girdi.

-Meleğim iyi misin?

-İyiyim sesim neden bu kadar soğuk çıkıyordu.

-Kaza geçirmişsin neden dikkat etmedin ki?

-Dikkat etseydim zaten bu durumda olmazdım Kaan dinlenmek istiyorum yalnız bırak

-Tamam sen sinirlenmişsin bitanem biraz dinlen dedi ve odadan çıktı.Neden bu çocuğun böyle konuşması midemin bulanmasına sebep oluyordu.Kamer'e olan sinirimi Kaandan çıkartıyordum.

GÜNEŞ'İN VE AY'IN AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin