THE SILENT TRANSFEREE

CHAPTER 19: THANK YOU

Andrei's POV

"Get out MOM".

narinig Kong sinabi yun ni ate Nico. Nag-away na naman sila panigurado.

mumulat na sana ako eh, kaya Lang baka mamaya mabadtrip Lang ako Sa paligid ko.

Napansin Kong may nagaayos ng kung ano man yon at ipinatong Sa side table ko. Baka pagkain Lang, pikit muna ako.

Nang magising ako Sa pagkakatulog ko, may naramdaman akong nakatitig Sa akin, kaya naman napakunot ang noo ko. Hanggang Sa naramdaman ko na ang hininga niya malapit Sa mukha ko.

Amoy babae, di kaya rapein ako neto?

Naramdaman Kong hinawakan niya ang noo ko kaya nagmulat na ako.

"what are you doing?"

0_0 siya.

Tss, gulat pa? Psh, may pagnanasa pala saken tong kambal ni Jacob eh, pagtripan ko kaya???

***

JARANAYA'S POV

" You're awake?!"

"Yes and you?"

"Im just checking ugh,, ugh ,... ano kase?"

"my face?" he said then smirked. KAPAL.

"what?"

Unti Unti siyang bumangon at Unti Unti din akong napaatras. Hinawakan niya ang mukha ko at inilapit Sa kanya. HALA.

"ang baho mo!!!" sigaw ko sabay takbo palabas ng room.

YARI AKO NETO. Bakit ba kasi biglang nagising yum, ang sagwa pa naman ng ginagawa ko. Tsk nman eh. Gabi na rin pala. San kaya masarap tumambay.?

Pumunta ako Sa rooftop ng hospital at nakita Kong may bench dun. Umupo ako at nagsimulang huminga.

Inhale.

Exhale.

Grabe Lang. Nakakahiya ako. I cant believe it, ano na Lang ang iniisip niya? Pahiya naman ako.. sobrang huli Sa akto. Kainis!! Napapadyak na lang ako ng paa Sa sobrang pagkapahiya. Tapos sinabihan ko pa siya ng mabaho eh hindi naman. Alagang alaga nga siya ni Ate Nico eh.

HALA si ate Nico at si kuya Jacob, baka ikwento Sa kanila ni Andrei.

huhuhuhuhu ;( nakakiyak nman eh.. wahhh!!!

ginulo-gulo ko ang buhok ko.

"parang tanga Lang"

nagulat ako at bigla ako ng napaharap Sa kanya Sa likuran.

Si Robin. He's a Ward Student. Secret BESTFRIEND namin siya ni Czesca.

"anong ginagawa mo dito?"ako

"nagpapahangin" Robin

"Bakit ka nandito Sa hospital?"

"nasa morgue yung puso ko, namatay dahil sayo. binasted mo ko eh."siya

"Hahahaha yan ka na naman!!! " ang hilig talaga mang trip neto ni Robin eh.

"Joke Lang, nalaman ko kasing nandito ka dati, kaya naman gusto sana Kita kamustahin.. kaso iba na pala ang pinupuntahan ng kuya mo dito siya kasi ang sinusundan ko eh."

"ahh, dinalaw namin dito yung nagligtas Sa akin." sabi ko naman

"may alam ka na ba kung Sino ang may gawa Sa inyo nun?" tanong niya.

"Wala pa nga eh. Pero Shirin student daw."

"Hindi ko akalaing may ganung klase ng estudyante Sa Shirin University. Grabe naman."

"Kaya nga eh, galing pa Sa sister school natin."

Sa totoo Lang, ayaw ko na sana ipahanap pa yung taong gumawa samin nun, kasi ng Shirin student daw, ayoko naman kasing malamatan ang samahan ng Ward at Shirin , kaso naisip ko din na kailangang merong managot Sa nangyaring to. Kaya Lang Sino naman ang gagawa Sa akin nun?

"its getting colder, I think you need to rest" sabi naman ni Robin.

"Sige, eh ikaw ba?" I asked.

"dito muna ako." he said.

"ah okay, bye Robin :))"

"bye Naya ^_^"

Nang bumalik ako Sa room ni Andrei, pinakiramdaman ko muna kung may Gising pa. Sana Tulog na sila. Patay ang ilaw, buti na Lang nakakakita ako Sa dilim. Dahan Dahan ako lumapit Sa ilalim ng couch at kinuha ang bag ko. Papalabas na sana ako ng kwarto ng biglang may humigit Sa braso ko at hinila ako Sa CR !!!

Sisigaw sana ako kaso tinakpan niya yung bibig ko. Kinakabahana na ako. Hanggang Sa magsalita siya.

"after what I did for you, aalis ka na Lang bigla?" mahinahong sabi niya.

Natatakot na ako ngayon sa kanya, para kasing.. Argh ! Di ko maexplain, masyado siyang madikit.. Ayoko ng ganito.

Nakatakip pa din siya sa bibig ko habang nagpupumiglas ako, pero Wala akong magawa.

"Hindi ka man Lang ba magt-thank you?"

Pagkatapos niyang magtanong Ay pinakawalan na rin niya ang bibig ko. Humarap naman agad ako sa kanya.

"Look Andrei, I'm deeply thankful dahil niligtas mo ako.Salamat, Salamat talaga." I said whole heartedly.

"Okay then, I accept your thanks, pwro pwede ba akong humiling sa iyo ng isang bagay?" he said.

Siguro naman, kahit isang pagkakataon Lang, mapagbigyan ko tong lalaking to, niligtas niya naman ako eh, kahit pa napahiya ako kanina.

"hmm. Sige.. Para atleast makabawi ako sayo." sabi ko naman.

"Palayuin mo ang kuya mo sa ate ko."

WHAT.?!!

-----------------------------------------

KEEP SILENTLY IN-TOUCH.