Karşımda duran Neriman hanıma baktım.
Ara ara beyazlamış saçları, yüzünde derin çizgiler olan gözleri benimkiler gibi masmavi olan tonton bir kadındı.
Gözyaşları daha kurumamıştı.
Neden ağlamıştı? Anlayamadım.
Mustafa bey dimdik duran omuzları çok geniş saçlarının tamamı beyazlamış gözlerinde merhamet olan ama bir o kadarda sert görünmeye çalışan bir adamdı.
Onlara doğru bakım sessizce ''Merhaba'' dedim.
Neriman hanım bana doğru yaklaştı ve kollarının arasında şevkatle kucakladı.
Bazen Feride anne böyle sarılırdı .
O zamanlarda kendimi daha güvende daha huzurlu hissederdim.
Müdüre hanım bana dönüp
''Neriman hanım ve Mustafa Bey senin ailen olmak istiyor ama öncelikle bir kaç test yapılması gerekiyor.''
Duyduklarım beni paramparça etmişti.
Gitmek istemiyordum ama bunu söyleyemezdim yoksa müdüre hanımdan ceza alabilirdim. Bağıra bağıra sustum kafamı öne doğru eğdim.
Feride anne mutluydu.
Benden ayrılacağını bile bile mutluydu.
�A��[V�$
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MERCAN
FantasyBeğenilirse yazmaya devam edeceğim Fantastik okuyucuları iyi ya da kötü yorumlara açığım
