MERCAN

Bölüm 15

Sabah saat 6 gibi uyandım.

Yatağımdan kalkmadan dün olanları düşündüm.

Dedemin söylediklerine göre ben özel bir kızdım.

Kitaplığın yanması ağaç altındaki alevler benim yüzümden oldu.

Aaaa hadi ama o kadar da değil.

Galiba fazla film seyrettim.

Birden babam geldi aklıma demekki yıllardır resmine baktığım adam benim babamdı.

Peki ya annem?

Neden tek bir resmi bile yok.

Evet bunu öğrenmeliydim.

Hemen yataktan kalktım.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra üzerimi değiştirmeden odamdan dışarı çıktım.

Alt kattan sesler geliyordu.

Babaannem ve dedem birbirleriyle konuşuyorlardı

.Ne konuştuklarını buradan duymam neredeyse imkansızdı.

Sessizce merdivenlerden aşağıya inmeye başladığımda beni farkettiler.

Dedem bana bakıp gel işareti yaptı.

Yanına doğru gittiğimde ''seninle konuşmamız gerek'' dedi..

''Oooo sonunda bana bir şeyleri anlatacaksın bravooo'' diyerek alkış tuttum.

Dedem oldukça sakin bir ses tonuyla ''Kızım zamanı geldiğinde bizi anlayacaksın..Sen özel güçleri olan bir çocuksun özel güçlerinden sadece ateş sen 7 yaşındayken ortaya çıktı..okulun ilk günü hatırlıyor musun?''gözlerim fal taşı gibi açılmıştı..

demek ki bi kaza olmamıştı

O çocuk benim yüzümden yanmıştı...yok artıkkk...sessizce dedemi dinlemeye devam ettim.

''Dünya da çok az sayıda kişide bu özellikler var bunlardan biri de babandı..o savaşçı olmayı seçti ama sen seçmek zorunda değilsin..Fakat her özel gücü olan çocuklar gibi seninden tarafsız bölgedeki okula gidip güç eğitimi alman gerekiyor..güçlerini kontrol edemezsen bu senin ölümüne sebep olabilir''

''Neler söylüyorsun dede çok fazla film izledin galiba'' dedim alaycı bir şekilde.oysa dedem oldukça ciddiydi.

Dedem saatine baktı ve''Şimdi hazırlanmak gerek birazdan seni almaya gelecekler''dedi.

''kimler''

''acele et Mercan ''

Birden çalışma odasından biri kadın üç kişi geldi.

Dedem tedirginlikle onlara baktı.''Hoş geldiniz''dedi.

Üç kişi de ifadesiz bir şekilde salonumuzun ortasında duruyordu.

''Neler oluyor''dememle.

''10 dakikada hazır olun Mercan''dedi kadın olan.

Babaannem hızla elimden tutup beni odama götürdü dolabın içinden hazırlanmış valizi çıkardı.

''Acele et kızım her şeyi orada öğreneceksin'' dedi babaannem.

Hayretler içindeydim bir yandan da üzerime bir şeyler giyiyordum.

Saçlarımı topuz yapıp aşağıya indim.

''Hazır mısınız?'' dedi uzun boylu esmer takım elbiseli olan adam.

''hayır'' dedim.

Dedemle babaanneme dönüp ''bana bir açıklama yapın nereye gidiyorum''

Dedem bana yaklaştı sarıldı ve kulağıma ''korkma kızım bu senin iyiliğin için'' dedi.

Sonra ikisi birden bana sarıldı.

Çalışma odasına doğru yürüdük odaya girdiğimde kitaplığın olduğu yerde kocaman beyaz bir ışık vardı.

Kadın elimi tuttu beni içeriye çekerken son kez arkama baktım.

Dedemle babaannem el salladılar ve önüme döndüğümde bembeyaz ışıkların içine girdim....

Işığa girdiğim anda kendimi bambaşka bir yerde buldum.