My Bullet

The Man at the Cafe

France's POV

"One cappucino and a slice of black forest cake please, thank you. " i said to the waiter while smiling. Andito ko ngayon sa Veira Cafe. Just unwinding from a busy exam week.

*beep.

Fr: Claude
Where are you?

I just ignored the text. I opened the wattpad app. Magbabasa na lang muna ako habang wala pa yung order ko.

By the way, im France Myrra Gonzalvo. 17 years old. Yes, Gonzalvo, as in Gonzalvo Corporation. Isa sa pinaka malaking companya sa Bridgelane City. Ako ang panganay na anak nina Fiona at Randel Gonzalvo.

*beep.

Fr: Claude
Where are you?

Isa pang text mula kay Claude. Nakakainis na talaga siya. Siya si Claude Villena. Anak ng kaibigan ni mama. Kababata ko yan pero mula pa noon, badtrip na ko jan.

To: Claude
I'm just relieving mi stress. Uuwi din ako maya maya.

Send.

*beep.

Makulit talaga.

Fr: Claude
I'm asking you, where are you?

Aaarg. Nasisira ang mood ko sa lalaking to.

To: Claude
Fine. I'm at Veira Cafe. Don't you dare come here. Please Claude, i want to be alone.

Send.

Ayoko na. Bahala siya sa buhay niya.

"Cappucino and black forest slice." Sabi nung waiter habang nilalapag ang order ko.

"Thank you." Saka umalis na yung waiter.

After 30 mins, naubos ko na ng order ko.Hindi na rin ulit nagtext si Claude. I decided to go home before he flood me with his annoying texts. Napaka assuming, feeling boyfriend.
as i was walking,

(Booogsh)

Napa upo ako sa sahig dahil sa lakas ng impact ng pagkabangga.
"Awww" sabi ko at tumingin ako sakanya "Sorry p--"

Oh my..
Aaang pooogiii niyaaa..

"Miss.. Miss.."

Saka lang ako nabalik sa wisyo ng may kamay na kumakaway sa akin.

"Miss, okay ka lang?" Tanong niya ulit habang tinutulungan nya ko tumayo.

"Aaa opo. Sorry po ulit. Wala lang ako sa sarili ko. Madaming iniisip.Heheh" Sabi ko. Nakakahiya.

"Haha. It's ok. Next time, tumingin ka sa daan kahit may iniisip ka. " sabi niya pa.

"Aa ee una na ko. Sorry ulit." Paalam ko at. Naglakad palabas ng cafe pero bago pa ko tuluyang makalabas..

"Ingat ka , France."

" sige.." Saka ako lumabas at sumakay na sa sasakyan ko.

Teka, kilala niya ko? Alam niya yung pangalan ko. Pamilyar ang boses niya. Pamilyar siya sakin parang nakilala ko na siya somewhere.

Tama na nga. Uuwi na ko.
Saka ko nalang iisipin kung sino siya.

Nagdrive na ko pauwi. and after 20 mins, nakarating na ko sa bahay.

At sa lahat ng sasalubong sakin, etong asungot na Claude pa.

"BAKIT NGAYON KA LANG?!" sigaw niya.

kanina pa ko badtrip sa lalaking to!

"WAG KANG O.A.! 7PM pa lang at jan lang ako galing sa Cafe sa may kanto. Jusko naman Claude! daig mo pa tatay ko a!" sigaw ko din sakanya. at saka ako dumeretso paakyat sa kwarto ko.

"Francy, sorry na.. nag-alala. lang naman ako sayo e.." paliwanag niya habang nakabuntot sakin.

"sorry na Francy."

oo Francy ang tawag niya sakin dahil nakasanayan na niya mula nung bata pa kme.

nasa tapat na ko ng kwarto ko at saka ko lang siya hinarap.
"Claude,"

"Claudy" singit pa nito.

"Claude naman!"

"Oo nga, Claude nga." sagot pa niya.

"wag ka naman kasing OA Claude. O sige, given na nag-aalala ka pero wag naman sana sumobra. i need some time alone and privacy.. And hindi kita boyfriend, ok?" paliwanag ko sa kanya.

"ok. pero malapit na naman din akong maging boyfriend mo." depensa pa niya.

"tss. Bahala ka. papasok na ko.."

"good night Francy."
huli kong marinig.

isinara ko ang pinto.nagpalit lang ako ng damit at saka ibinagsak ang katawan ko sa kama.

bumalik nanaman sa isip ko yung lalaki sa cafe. Sino kaya siya?

------