COLLINE'S POV
Rest day ko kahapon pero ayun...
Tinapos ko yung sinunog na papeles ko.
Sayang naman eh.
Tinetext ko rin si Wama.
Kaso di naman nagrereply -____-
Ang sungit talaga!
Hindi pa rin ako maka-move on sa mga pangyayari.
Ang cute lang kasi.
Friends kami nung masungit na yun.
Parang impossible pero hindi naman pala.
Heto ako ngayon papasok sa garden.
Di ko pa pala nasasabi noh?
Tago kasi tong garden.
Madaming mga malalaking puno ang nakapaligid dito kaya mukhang gubat.
Pero may path way ako para mahanap yung gate ^_____^
*____*
Ang ganda na talaga ng gate!
Paano kaya to ginawa ni Wama?
Hi-tech kasi naka-camouflage yung gate.
Tapos, sa gilid, may lusutan ng card.
*tiiiiiiiiirriiiiiiiiiiit*
Tunog niya nung pinasok ko yung card.
At bumukas siya na parang sa mga napapanuod ko sa movies
Yung parang nasa future *___*
AWESOME!
Pero...
O___O
Seryoso?
"Wama?"
Himala!
"Wala ata siya dito?" sabi ko sa sarili ko.
Tumingin-tingin ako sa paligid.
"O baka naman nauna lang ako?"
Impossible! Di ako mauuna dun.
"Aba. Mukhang di ata siya napadaan dito ah."
Okay. Tama na ang pagkausap sa sarili.
Wala kasi yung hinihigaan niya.
Yung parang blanket na pampicnic.
Iniiwan niya yun dito pag gising niya eh.
*toot toot*
From: Gerald P.
Colline! Nasan ka?
-end-
To: Gerald P.
Sa garden.
-end-
O____O
Bakit ko sinabi?!
Kinamot ko ulo ko sa sobrang inis.
Secret nga kasi yun di ba Colline? Aish.
*toot toot*
From: Gerald P.
Garden? Saan yan? Puntahan kita!
-end-
BINABASA MO ANG
Picture Perfect
Teen FictionAng lalaking tinatago ang nararamdaman niya sa likod ng maskara ng pokerface at ang babaeng tinatago ang kahinaan niya sa likod ng maskara ng ngiti. What will happen if their worlds collide?
